[11] [1]

وراڻي: جهڳمڳ ساڻ پڙو، پِڙو ته ادل گهوٽ جو،
گهوري ته وڃانءِ ساهي، ڀيڄ ڀنيءَ رات جو.

 

دهلن ساڻ پِڙو، پِڙو ته ادل گهوٽ جو-
گهوري ته وڃانءِ ساهي، ڀيڄ ڀنيءَ رات جو…

 

ڄاڃين ساڻ پِڙو، پِڙو ته ادل گهوٽ جو-
گهوري ته وڃانءِ ساهي، ڀيڄ ڀنيءَ رات جو…

 

نياڻين ساڻ پڙو، پڙو ته لاڏل گهوٽ جو-
گهوري ته وڃانءِ ساهي، ڀيڄ ڀنيءَ رات جو…

 

[12]

وراڻي: کُهنبن ساڻ پڙو، جيئين لاڏا! کُهنبن ساڻ پڙو،
تنهنجي رسول ساهي سنباهي، شال به جُڙيو آگي اڏيو.

 

چڱا ڄاڃي سونهن لاڏل مقنهَن ۾-

تنهنجي رسول ساهي سنباهي، شال به جڙيو آگهي اڏيو…

 

چڱيون نياڻيون سونهن ادل ڪاڄ ۾-

تنهنجي رسول ساهي سنباهي، شال به جڙيو آگي اڏيو…

 

چڱا ڀائر سونهن ادل راڄ ۾-

تنهنجي رسول ساهي سنباهي، شال به جڙيو آگي اڏيو…

 

[13] [2]

وراڻي: نياڻين ساڻ پِڙو، پِڙو ته ادل گهوٽ جو راهه ۾ ٿو رچي،
 سو ته سونهي سندس سُهج مؤم ساهرين گهر ٿو اچي.

بينسر گهڙايم نهري، لاڏل گهوٽ جي-

سا ته سونهي سندس سُهج مؤن، ساهرين گهر ٿو اچي…
       وينڊو گهڙايم نهرو، لاڏل گهوٽ جو-

سو ته سونهي سندس سُهج مؤن، ساهرين گهر ٿو اچي…
       دُهري گهڙايم نهري، لاڏل گوٽ جي-

سا ته سونهي سندس سُهج مؤن، ساهرين گهر ٿو اچي…

 

[14]

وراڻي: پِڙو حمير هلايو، جنهن تي لڳڙو لڳڙو لک سوا، پِڙو.
                     ويٺي جيڏين وچ ۾-

پِڙو حمير هلايو، جنهن تي لڳڙو، لڳڙو لک سوا، پڙو.
                     ويٺي جيڏين وچ ۾-

پِڙو حمير هلايو، جنهن تي لڳڙو، لڳڙو لک سوا، پڙو.
                     ويٺي جيڏين وچ ۾-

پِڙو حمير هلايو، جنهن تي لڳڙو، لڳڙو لک سوا، پڙو.

 

[15]

وراڻي: ڏاج ادل جو مان ٺاهي سينگاريان،

لاڏو لاڙ ڏنهون آيو.

راڻو راڄن جو اڳ ۾ ٿي آيو، پُٽ ته امڙ جو اڳ ۾ ٿتي آيو،
              عــــــطر ڇــــٽايــــو، گــــــلم وڇـــــايو-

ڏاج ادل جو مان ٺاهي سينگاريان.

ڀاءُ ته ڀيڻن جو اڳ ۾ ٿي آيو، ور ته وينگس جو اڳ ۾ ٿي آيو،
              عــــــطر ڇــــٽايــــو، گــــــلم وڇـــــايو-

ڏاج ادل جو مان ٺاهي سينگاريان.

ساٿي سنگت جو اڳ ۾ ٿي آيو، ميڙي جو مهندار اڳ ۾ ٿي آيو،
              عــــــطر ڇــــٽايــــو، گــــــلم وڇـــــايو-

ڏاج ادل جو مان ٺاهي سينگاريان.

[16] [3]

وراڻي: منهنجا ملوڪڙا بنا! شال سيج ماڻين،
شال سيج ماڻين، پنهنجي وَني گهر آڻين!
      بينسر جوڙايم، پِڙي ۾ ڏيکاريم-

منهنجا ملوڪڙا بنا! شال سيج ماڻين.
      جهالر جوڙايم، پڙي ۾ ڏيکاريم-

منهنجا ملوڪڙا بنا! شال سيج ماڻين.
     دهري جوڙايم، پڙي ۾ ڏيکاريم-

منهنجا ملوڪڙا بنا! شال سيج ماڻين.
     ٻانهين جوڙايم، پڙي ۾ ڏيکاريم-

منهنجا ملوڪڙا بنا! شال سيج ماڻين.

 

[17]

وراڻي: سوني صندل سان هنڌ، لاڏل کي ٿي ڏيان.

اکيون لاڏل جون مرگهه مثالي، ڪجل جوڙ بناءِ-
      سوني صندل سان هنڌ، لاڏل کي ٿي ڏيان.

ڏند لاڏل جا ماڻڪ مثالي، سُرخيءَ جوڙ بناءِ-
        سوني صندل سان هنڌ، لاڏل کي ٿي ڏيان.

هٿ لاڏل جا مينديءَ رتڙا، ڳاني جوڙ بناءِ-
        سوني صندل سان هنڌ، لاڏل کي ٿي ڏيان.

[18] [4]

وراڻي: ڪري هلج ساهرين سيج سهجڙو، ماڻج ڀيڄ ڀنيءَ جو.
جهُومر ساڻ پِڙو، منهنجا لکي لاڏا! جهُومر ته اٿئي ملتان جو-
    ڪري هلج ساهرين سيج سهجڙو، ماڻج ڀيڄ ڀنيءَ جو.

دهريءَ ساڻ پِڙو، منهنجا لکي لاڏا! دهري ته اٿئي ملتان جي-
    ڪري هلج ساهرين سيج سهجڙو، ماڻج ڀيڄ ڀنيءَ جو.

ٽِڪلي ساڻ پِڙو، منهنجا لکي لاڏا! ٽِڪلو ته اٿئي ملتان جو-
    ڪري هلج ساهرين سيج سهجڙو، ماڻج ڀيڄ ڀنيءَ جو.

[19]

وراڻي: آڻ مومل، ماڻ پِڙو، آڻ مومل، ماڻ ڏاجو،
اٿي ڙي ڀيڻ! ڇوڙ پلؤ هن ڀُورل جو.
        ڀُورل ڀاءُ بينسر آندي جيسلمير سندي،

جيسلمير سندي، ميندي ملير سندي-

اٿي ڙي ڀيڻ ڇوڙ پلؤ هن ڀُورل جو…
        ڀُورل ڀاءُ ٻانهين آندي جيسلمير سندي،

جيسلمير سندي، ميندي ملير سندي-

اٿي ڙي ڀيڻ ڇوڙ پلؤ هن ڀُورل جو…
        ڀُورل ڀاءُ ڪٺمال آندي جيسلمير سندي،

جيسلمير سندي، ميندي ملير سندي-

اٿي ڙي ڀيڻ ڇوڙ پلؤ هن ڀُورل جو…

 

[20]

وراڻي: سون ته اُتر پار جو، ابل! ماڻ پِڙو سيج رات جو.
بينسر جوڙائج نهري، سون ته اُتر پار جو-
                ابل! ماڻ پِڙو سيج رات جو.

بُولو جوڙائج نهرو، سون ته اُتر پار جو-
                ابل! ماڻ پِڙو سيج رات جو.

دُهري جوڙائج نهري، سون ته اُتر پار جو-
                ابل! ماڻ پِڙو سيج رات جو.

[21] [5]

وراڻي: گوري ڙي وڃان، اوٺيئڙا شهر ڀنڀور جا!

 

ساٿ ڏسان سردار جو، ڏاج ڏسان هن ڪنوار جو.
          نَٿَ ساڻ پِڙو، پِڙو ته سرور گهوٽ جو-

ساٿ ڏسان سردار جو، ڏاج ڏسان هن ڪنوار جو…
          هَسي ساڻ پِڙو، پِڙو ته سرور گهوٽ جو-

ساٿ ڏسان سردار جو، ڏاج ڏسان هن ڪنوار جو…
          جهالر ساڻ پِڙو، پِڙو ته سرور گهوٽ جو-

ساٿ ڏسان سردار جو، ڏاج ڏسان هن ڪنوار جو…

[22]

وراڻي: بينسر بولو، منهن لايو ڙي اديون!

توهين هلي جوڙي کي جاڳايو،

توهين هگلي ڏاجو ته ڏيکاريو.

آيو خان ٻاروچو ڙي اديون! آيو مير  ٻاروچو ڙي اديون!
  توهين هلي ڏاجو ته ڏيکاريو…

اچي گڏ ٿيو گهوٽيتيون! تن گڏ ڏاڏي پوٽيون!
  توهين هلي ڏاجو ته ڏيکاريو…

کولي سڀئي صندوقون، ويس وڳا ءٌ ڳَهوٽيون،
    توهين هلي ڏاجو ته ڏيکاريو…

3. چِڪيي يا تيلاڙي جا ڳيچ

[23]  [6]

وراڻي: جاءِ جاءِ ڦُلڙا، سُرهو تيلائو، سو ته سُرهو تيلائو.

سوني ڏاوڻ، جاءِ جاءِ ڦُلڙا – سُرهو تيلائو، سُرهو تيلائو.
سوني نُوري، جاءِ جاءِ ڦُلڙا – سُرهو تيلائو، سُرهو تيلائو.
ڳاڙهن ڳانن، جاءِ جاءِ ڦُلڙا – سُرهو تيلائو، سُرهو تيلائو.

 

[24]

وراڻي: جيجان! تنهنجو سُنهڙو، آيل تنهنجو سُونهڙو،
                      گُجر سان جي گڏيو.

سوني ڏاوَڻ، روپي ڏاوَڻ، دُرس تيلاڙو-
               جيجان! تنهنجو سُونهڙو.

مڙني نياڻين، گڏجيڀيڻن، ساٺِيو تيلاڙو-
               جيجان! تنهنجو سُونهڙو.

تيلن ڦُليلن، عطرين عنبرين، سُرهو تيلاڙو-
               جيجان! تنهنجو سُونهڙو.

4. ٿار جا ڳيچ

[25]

وراڻي: موتي پايو ٿار ۾، جنهن کي ڪنڊڙيون او لاڏا!
ساٺ سنگهاريون ڪن، موتي پايو ٿار ۾
موتي پايو ٿار ۾، جنهن کي ڪنڊڙيون او لاڏا!
سنگهارن گهر سومرو، موتي پايو ٿار ۾-
موتي پايو ٿار ۾، جنهن کي ڪنڊڙيون او لاڏا!
آيا پالر پير ڀري، موتي پايو ٿار ۾-
موتي پايو ٿار ۾، جنهن کي ڪنڊڙيون او لاڏا!
5. ٽاري ڪپڻ جا ڳيچ

[26]  [7]

وراڻي: ٽِلي آءُ ٽاري تي، هلي آءُ مومل وٽ، سيڻن ڏنئي ڇپر کٽ.
       وڍ دشمن جو نڪ، ٽِلي اءُ ٽاري تي-

ٽلي آءُ ٽاري تي، هلي آءُ مومل وٽ، سيڻن ڏنئي ڇپر کٽ.
       الله ڏنيئي همٿ، ٽِلي آءُ ٽاري تي-

ٽلي آءُ ٽاري تي، هلي آءُ مومل وٽ، سيڻن ڏنئي ڇپر کٽ.
       رسول رکيئي پَت، ٽِلي آءُ ٽاري تي-

ٽلي آءُ ٽاري تي، هلي آءُ مومل وٽ، سيڻن ڏنئي ڇپر کٽ.

 

[27]

وراڻي: وڍڻ آيو ڪنڊري، وَنِي مليس ننڍڙي،
    سهڻل سونيءَ ترار سان، وڍڻ آيو ڪنڊڙي.
هٿ ادل جا مينديءَ رتڙا، سرخيءَ جوڙ بنايو-
     سهڻل سونيءَ ترار سان، وڍڻ آيو ڪنڊڙي…

هيٺ ادل جي هرڻا مهري، گاشي جوڙ بنايو-
سهڻل سونيءَ ترار سان، وڍڻ آيو ڪنڊڙي…

 

[28]

وراڻي: ادل ويڙهل ۾ سائي موريم ڪَنڊ،
ڪپ ته ادل هٿ ۾ وڍيم ويرين نڪ،

 

موتي ڏئي دهري به گهڙاءِ، زميندار! ٻيلي آءُ سؤ لڳيئي سَٺ.
  اکيون ادل جون ٻرن مشعلا، ڪجل جوڙ بنايو-

 

موتي ڏئي دهري به گهڙاءِ، زميندار! ٻيلي آءُ سؤ لڳيئي سَٺ.
  ڏند ادل جا ماڻڪ موتي، سُرخيءَ جوڙ بنايو-

 

موتي ڏئي دهري به گهڙاءِ، زميندار! ٻيلي آءُ سؤ لڳيئي سَٺ.
  هٿ ادل جي سونا ڳانا، مينديءَ هيءَ رنگ لايو-

موتي ڏئي دهري به گهڙاءِ، زميندار! ٻيلي آءُ سؤ لڳيئي سَٺ.
  اکيون ادل جون ٻرن مشعلا، ڪجل جوڙ بنايو-

 

[29] [8]

وراڻي: هن وڻ منجهان ڙي لاڏا! تنهنجو ڇُڳڙو رتو،
هن وڻ منجهان ڙي لاڏا! تنهنجو مَنڙو موهيو.

 

لاڏي کي جا لِکڙي، سنهڙيءَ سينڌ ڪنوار-
هن وڻ منجهان ڙي لاڏا! تنهنجو ڇُڳڙو رتو.

 

لاڏو لاڏي ننڍڙا، سنهڙيءَ سينڌ ڪنوار-
هن وڻ منجهان ڙي لاڏا! تنهنجو ڇُڳڙو رتو.

 

[30]

وراڻي: آڻي ٽارو کوڙيئون جيڏڙي!
لاڏيءَ جي گهر ڀر، ٻائي جيڏڙي!
          سون ساهيون سڄڻين.

پکي ۾ جا پدمڻي جيڏڙي!
پڌري جلوا ڏئي، ٻائي جيڏڙي!
          سون ساهيون سڄڻين.

مهاريءَ ۾ جا پدمڻي جيڏڙي!
ڪر ڏيو، ورڪي وڄ، ٻائي جيڏڙي!
          سون ساهيون سڄڻين.

هي جي اچن ٻه ڄڻا جيڏڙي!
اُماسيو ڍوليو آيو، ٻائي جيڏڙي!
          سون ساهيون سڄڻين.

[31] [9]

وراڻي: جُهڙن ٻڌي جهڪور، اُٿ ڪرهو ڪوڏ پلاڻ.
آڻي ٽارو کوڙيو، ٽاري ٽلن ٽؤنر، مَيڙو مهند پلاڻ-
     جُهڙن ٻڌي جهڪور، اُٿ ڪرهو ڪوڏ پلاڻ.

سائو سکيو شال هجين، مومل سندا مور! مَيڙو مهند پلاڻ-
      جُهڙن ٻڌي جهڪور، اُٿ ڪرهو ڪوڏ پلاڻ.

ڏک نه ڏسين ڏيهه ۾، املهه لال اتور! مَيڙو مهند پلاڻ-
      جُهڙن ٻڌي جهڪور، اُٿ ڪرهو ڪوڏ پلاڻ.

6. گَهڙي ڀرڻ جا ڳيچ

[32]  [10]

وراڻي: منهنجي پُڄاڻي آهي پِير، گهَهڙي ڀرڻ ڪا هلندي؟
منهن لاڏل جي موڙ جي سونهندا، موتين لايس شمعان-
منهنجي پڄائي آهي پِير، گهَڙي ڀرڻ ڪا هلندي؟
اکيون لاڏل جون ٻرن مشعلا، ڪجل لايس شمعان-
منهنجي پڄاڻي آهي پِير، گَهڙي ڀرڻ ڪا هلندي؟
ڏند لاڏل جا ماڻڪ موتي، سُرخي لايس شمعان-
منهنجي پڄاڻي آهي پِير، گَهڙي ڀرڻ ڪا هلندي؟

 

[33]

وراڻي: گهَڙيو ڀرڻ هلو، جَر تي هلو،
سمون ڄام جَهلو، سمون ڄام جَهلو،

 

سهارين گهر هلو، گَهڙيو ڀرڻ هلو-
سمون ڄام جَهلو، سمون ڄام جَهلو،
لئي! لويان لُڏڻ گهوٽ کي.

 

جيڪي ماڻس من ۾، گَهڙيون ڀرڻ هلو-
سمون ڄام جَهلو، سمون ڄام جَهلو،
لئي! لويان لُڏڻ گهوٽ کي.

 

جيڪا ڀيڻس من ۾، گهَهڙيون ڀرڻ هلو-
سمون ڄام جَهلو، سمون ڄام جَهلو،
لئي! لويان لُڏڻ گهوٽ کي.

 

[34] [11]

وراڻي: انهيءَ گهوٽ سهڻل جي گَهڙي ته ڀريو،
             گَهڙي ته ڀريو، ويساهه وريو.

سر سهڻل جي سونا سهرا. زريءَ سينگار آ لايو-
انهيءَ گهوٽ سهڻل جي گَهڙي ته ڀريو،
             گَهڙي ته ڀريو، ويساهه وريو.

هيٺ سهڻل جي هرڻا مهري، ڇيرن ڇمڪار آ لايو-
انهيءَ گهوٽ سهڻل جي گَهڙي ته ڀريو،
             گَهڙي ته ڀريو، ويساهه وريو.

ڄاڃي سهڻل جا سڀئي سهڻا، دهلن ڌڌڪار آ لايو-
انهيءَ گهوٽ سهڻل جي گَهڙي ته ڀريو،
             گَهڙي ته ڀريو، ويساهه وريو.

[35]

وراڻي: اها ڀَردي آ ته ماءُ ٺَردي آ،
واهه واهه! گَهڙولِي ڀَردي آ.

 

سر لاڏل دي سوني سهري، زري جوڙ بنايا-
                  اها ڀَردي آ ته ماءُ ٺردي آ.

اکيان لاڏل ديان ٻرن مشعالي، ڪجل جوڙ بنايا-
                  اها ڀَردي آ ته ماءُ ٺردي آ.

ڏند لاڏل دي سنهڙي سهڻي، سرخي سهج بنايا-
                  اها ڀَردي آ ته ماءُ ٺردي آ.

هٿ لاڏل دي مينديءَ رتڙي، ڳاني سهج بنايا-
                  اها ڀَردي آ ته ماءُ ٺردي آ.

7. گهوٽ کي وهنجارڻ جا ڳيچ

[36]  [12]

وراڻي: کنوڻيون ٿيون تجلا ڪن، پيءُ جو پيارو، جُهڙ ۾ جُهلايو،                                
          آءُ گهوري وڃان، وهنجڻ ويلي آيو.

دهري گهڙائج سهڻي، گهوٽ لاڏا!

کنوڻيون ٿيون تجلا ڪن، پيءُ جو پيارو، جهڙ ۾ جُهلايو.
          ڪٺمال گهڙائج سهڻي، گهوٽ لاڏا!

کنوڻيون ٿيون تجلا ڪن، پيءُ جو پيارو، جهڙ ۾ جُهلايو.

ٻار کيون گهڙائج سهڻيون، گهوٽ لاڏا!

کنوڻيون ٿيون تجلا ڪن، پيءُ جو پيارو، جهڙ ۾ جُهلايو.

[37]

وراڻي: کوهه تي ويهه خوشيءَ سان ادل گهوٽ!
ادل گهوٽ تَڙ تي، ڏيهه تجلو، ڏيهه تجلو.

 

مهري آندءِ لال! موچارو، لال موچارو، سوني گاشي وارو-
 ادل گهوٽ تڙ تي، ڏيهه تجلو، ڏيهه تجلو…

نُقرو آندءِ لال! موچارو، لال موچارو، سونن سنجن وارو-
ادل گهوٽ تڙ تي، ڏيهه تجلو، ڏيهه تجلو…

هاٿي جو آندءِ لال! موچارو، لال موچارو، سوني هنباريءَ وارو-
ادل گهوٽ تڙ تي، ڏيهه تجلو، ڏيهه تجلو…

[38] [13]

وراڻي: اهو ميٽ تنهنجو تيل، ماءُ ڇو نه مليندي،
ڇو نه لڱن لائيندي، ڀيڻ ڇو نه مليندي؟

 

سوني دهري گهڙائي آءُ، منهنجا مور لاڏا!
     اهو ميت تنهنجو تي، ماءُ ڇو نه ملندي.

سونا ڪنگڻ گهڙائي آءُ، منهنجا مور لاڏا!
     اهو ميت تنهنجو تي، ماءُ ڇو نه ملندي.

سونا تائيٿ گهڙائي آءُ، منهنجا مور لاڏا!
     اهو ميت تنهنجو تي، ماءُ ڇو نه ملندي.

[39]

وراڻي: رک کاري تي پير، منهنجا مور لاڏا!
تنهنجي سولي ڪئي ستار، منهنجا مور لاڏا!

 

خاصي بينسر جوڙائي ڏي، منهنجا مور لاڏا-
         رک کاري تي پير، منهنجا مور لاڏا.

خاصي دهري جوڙائي ڏي، منهنجا مور لاڏا-
         رک کاري تي پير، منهنجا مور لاڏا.

خاصي ٻانهين جوڙائي ڏي، منهنجا مور لاڏا-
         رک کاري تي پير، منهنجا مور لاڏا.

[40] [14]

وراڻي: موڙ سان مٿڙو ڌوئي، هُو راڻل، تڙ سونهاريءَ ڪاڪ جي.
   ميٽ وِٽي هٿ ۾ هُو سوڍل، موڙ سان مٿڙو ڌوئي-
موڙ سان مٿڙو ڌوئي، هُو راڻل تڙ سونهاري ڪاڪ جي.
   ميٽ ملي سومر ملي، هُو سوڍل، موڙ سان مٿڙو ڌوئي-
موڙ سان مٿڙو ڌوئي، هُو راڻل تڙ سونهاري ڪاڪ جي.

 

[41]

وراڻي: لاڏو جَرَ ۾ ٿو جُهلي، ارباب لاڏو جَرَ ۾ ٿو جُهلي،
       ڇٻڪ ڇڙيس وار، جُهليو سو جيڏل ڀاءُ.
بينسر گهڙائج نهري، لاڏو جَرَ ۾ ٿو جهلي،
                 ارباب لاڏو جر ۾ ٿو جهلي.

دهري گهڙائج نهري، لاڏو جَرَ ۾ ٿو جهلي،
                 ارباب لاڏو جر ۾ ٿو جهلي.

جهالر گهڙائج نهري، لاڏو جَرَ ۾ ٿو جهلي،
                 ارباب لاڏو جر ۾ ٿو جهلي.

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
هوم پيج - - لائبريري ڪئٽلاگ