ٿل:

دل ڏاڍو ٿي سڄڻ! توکي ساري

ور واڳ وصال جي واري

١.

توئي پيچ پھرين پرين! پاڻ پاتو

ڪري قرب ۾ مون کي بلڪل بلاتو

ھي ھاڻي نڀائيج لاتئي جو ناتو

متان دوست دلدار! ويھين وساري!

٢.

لائي نينھن نرمل! مون کي نيٺ نيڙيئي

نڪي ترس تر جو پيارا! ڪو پيڙيئي

ھي عاشق اڪنڊ ۾ گھڙيون پيو گذاري

٣.

مليون يار! توکان تھ دمدم ڌڪارون!

۽ مون ڏي مڙيئي ٿيون تنھنجون ميارون

ٻڌي مان موٽين ھي پلپل پڪارون!

ڪنديون عيد اکڙيون اچين جي اوتاري

٤.

ھينئن ڪا جدائي ٿي جانب! جڳائي

ورئين ڪونھ جئن تون وئين پٺ ورائي

ھي عاشق عجيبا! تھ ويٺو واجھائي

رويو روز تنھنجون ٿو راھون نھاري

٥.

ڀلا اچ اڱڻ تي او جي جا جيارا!

او محبوب منٺار مٺڙا موچارا!

آ ھڪ ڀيرو مل تون پرين يار پيارا!

متان مون کي اڳ ۾ وڃي موت ماري!

٦.

ٿيا تنھنجا سوين ئي تھ سھڻا! سلامي

۽ ھي طالب المولا تنھنجو مدامي

تون ڪر درگذر ان جي سڀڪائي خامي

ھو آڌار تنھنجي ٿو جيڙو جياري

ٿل:

دل ڦري وئين کڻي حسن وارا!

ھاڻ ملندين ڪڏھن تون پيارا!

ٿل:

او پرديسي! نام خدا موٽي آ

آ، موٽي آ، آ!

١.

دلڙي اداسي، پلپل پياسي

ساري توکي سدا ٿي مٺا! موٽي آ

٢.

ھيئن نھ جفا ڪر، وعدا وفا ڪر

ٿيجئين تون باوفا، دلربا! موٽي آ

٣.

سھڻا سائين! واڳون ورائين

اڱڻ مٿي مھلقا، مون اجھا! موٽي آ

٤.

طالب مولا مست ٿيو تو لا

دل ۾ درد گھڻا، او ڀلا! موٽي آ

ٿل:

آڻئي مولا

سھڻا آڻئي مولا

١.

او پرديسي! دلڙي لٽي وئين

تير نظر جا يار! چٽي وئين

٢.

ھيئن ڪا ٺھي ٿي بي پرواھي

دلڙي پلي ويٺين مٺڙا ماھي!

٣.

روز نھاريان تنھنجون راھون

نڪرن ٿيون ھي اندر مان آھون

٤.

طالب مولا يار! پڪاري

ڪين گھڙي ٿو توکي وساري

ٿل:

پنھنجا واعدا پرين! پار

واڳون وصل جون وار

رڳو ماڻن سان نھ مار

ربّ ڏاڍي ٿئي سرڪار

١.

پھرين پيالا پرت جا پياري

سھڻا سائين! وئين دلڙي ڌتاري

گھڙي ھڪڙي اچي گھار

واڳون وصل جون وار

٢.

رويو رويو گذاريان راتيون

تنھنجون ڪھڙيون ٻڌايان باتيون

دلبر! دلڙي ڌتار

واڳون وصل جون وار

٣.

ڇو ٿو دلبر! پري تون گذارين

نٿو ڀر ۾ سڪايل وھارين

نڪي رمزون اھڙيون ڌار

واڳون وصل جون وار

٤.

تنھنجي آڏو ٿو لالڻ! ليلايان

پانڌ پلپل ڳچي آنءُ پايان

مون کي در تان نھ ڌڪار

واڳون وصل جون وار

٥.

جيڪر مناسب ملڻ ناھي جاني!

ھي تھ ڪرڪا ڀلا مھرباني

نيڻ کڻي تون نھار

واڳون وصل جون وار

٦.

تنھنجو طالب ڪري روز آھون

تنھنجي سورن ۽ دردن کان دانھون

تنھن کي سھڻا! نھ وسار

واڳون وصل جون وار

ٿل:

موٽ مسافر سپرين

دلبر تون دل وارا!

١.

ھيئن نھ مناسب آھي

ويٺين لاڳاپا لاھي

قرب منجھان رس ڪاھي

اکڙيون ڪيم اوتارا

٢.

ساه سڄڻ! ٿو ساري

گوندر ۾ پيو گھاري

واڳ وطن تي واري

اچ تھ ملون موچارا!

٣.

منھنجو ڀلا جي ناھين

ڪنھن جو ڀلا تون آھين

ھٿڙو متان ير! لاھين

سونھن ڀريا سوڀارا!

٤.

مون کي وجھي وئين جنجل

مون کان ڦري منھنجي دل

بازن وانگر بلڪل

لالڻ! ڏئي لامارا

٥.

طالب ڏي پير ڀري

اچج پرين! قرب ڪري

توري ٿي ڪين سري

پرت نڀائج پيارا!

ٿل:

منھنجي پيار محبت وارا

پيارا موٽي آ!

ٿل:

منھنجي اڱڻ اچ پيارا دل

وارا، اکڙيون ڪيم اوتارا!

١.

سھڻا سائين! ڪا تھ گھڙي اچ

مون وٽ محب موچارا!

٢.

تنھنجو ڪوئي جوڙ نھ آھي

سونھن ڀريا سوڀارا!

٣.

اکڙيون اداسي تو لئي آھن

جاني جي جيارا!

٤.

راھون تنھنجون روز نھاريان

منھنجي دل جا دارا!

٥.

طالب مولا ساڻ تون پارج

پنھنجا سخن سچارا!

ٿل:

حاذق ڪيئي حڪيم پڇايم

واري واري ويڄ وھايم

ڪونھ مليو ڪو قرار

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

٢.

ڪيئي ڪرايم ڇنڊا، ڦيڻا

درد وڌي ٿيا ٻيڻا ٽيڻا

آھين تون آڌار

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

٣.

ڦڪن ستِن مان فرق نھ پيڙو

ويتر نينھن نھوڙي نيڙو

ٿيو دارون دل آزار

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

٤.

سڄن سائين! سوالي آھيان

مئي محبت جو موالي آھيان

پيارڻ جو ڪر پيار

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

٥.

حاڪم سائين! حبيب بھ تون ئي

طالب لاءِ طبيب بھ تون ئي

ھادي حڪمتدار!

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

ٿل:

جاني جي جيار

محب! اچي رس مھل اھا ٿئي

١.

آس اميد بھ تون ئي منھنجي

عيد سعيد بھ تون ئي منھنجي

٢.

اکيون اداسي تو لئي آھن

پلپل پياسي تو لئي آھن

٣.

توڙي ڪنڙي، ڪوجھي، ڪاري،

تڏھن بھ آھيان تنھنجي پياري

٤.

پيارا جاني! تنھنجي آھيان

تنھنجي آھيان ٻي جي ناھيان

٥.

سھڻا سائين! ھي تھ ويراڳڻ

متان ڪرين ڏئي ڏوھھ، ڏھاڳڻ

٦.

حاڪم سائين! ھيڻي آھيان

تنھنجو قسم تھ ڪميڻي ناھيان

٧.

سڏ ۾ سڏ تون ھميشه ڏين ٿو

ساڻي سيگھھ ۾ سھڻا! ٿين ٿو

٨.

توکي ئي سھڻا يار! ستايان

ڇو ڪنھن سان ڀلا حجت ھلايان!

٩.

تون چؤ منھنجو ٻيو ڪو آھي

جو رسندو اچي قرب مان ڪاھي!

١٠.

وقت اٿئي اڄ ٿي اچي ساڻي

ٻي ڪا واٽ نھ آھي ھاڻي

١١.

باغ بھار سدا تون ھوندين

طالب ساڻ مدد پيو ٿيندين

ٿل:

وري آ وطن تي مسافر! تون موٽي

سندم دل اي دلبر! محبّت مروٽي

ٿل:

موٽ مسافر!

اکڙيون اڃايون

ويھي رھئين ڏسي

منھنجون اگلايون

١.

ڏينھن لنگھي ويا يار! وساريئي

پٺ جا ورايئي ڪونھ نھاريئي

٢.

اڪنڊ اندر ۾ تنھنجي پيارا!

ٿڪجي پيا توڏي تڪيندي تارا

٣.

يار! جواني جون چؤکيون چاليون،

ٻاروتڻ واريون ڳجھڙيون ڳالھيون

٤.

وس کان وڃان ٿو دانھون ڪيان ٿو،

توکي پڪاري رئندو رھان ٿو

٥.

دم تي ڪھڙو باور آھي

جو اڄ آھي صبحاڻي ناھي

٦.

اٿم اميدون آخر ايندين

ايندين تھ مون وٽ ھردم ھوندين

٧.

طالب مولا توکي ساري

روز ھنجھون ٿو ھجر ۾ ھاري

ٿل:

پيارا! ڀري اچ پيرا پيرا

ساريون ويٺا توکي سھڻل سائين!

١.

ناز انداز سان ڪاريون ڪجليون

گھورون ڏيو ڪن گھيرا گھيرا

٢.

ڳلي ڳلي ۾ دمدم دلبر!

ڦريو ڏيون ٿا ڦيرا ڦيرا

٣.

حاڪم سائين! لاتا دل ۾

تنھنجي دردن ديرا ديرا

٤.

منھن نھ مٽج  منٺار مٺا! تون

محب! آھيون توڙي ميرا ميرا

٥.

طالب مولا تان نھ ھٽائج

پنھنجي ڀال جا ڀيرا ڀيرا

ٿل:

اچ اڱڻ حاڪم! ھلي تو لء سڄڻ! ويٺا سڪون

دردمندن کان نھ لڪ ھي لوڪ سان ٺھنديون لڪون

١.

اي پرين! پڪ ڄاڻ تنھنجي ڪئن ڇڏينداسون پچر!

تون نھ در تان ڌڪ مٺا! مر لوڪ ڏي ڌوما ڌڪون

٢.

درد ديرا لائيا دلدار، دلبر! دل اندر

من! محبّت ٿي ڏئي ڪئين ڇرڪ ۽ ڇيرا، ڇڪون

٣.

ان جو مطلب ٿيو نھ پورو ۽ رھيو ناڪامياب

جنھن ڪيون سورن ۽ سختِن منجھھ ڍورن جان ڍڪون

٤.

طالب المولا انھي کي مئي جي مستي ڇا ڪندي!

پنھنجي پيار يار جنھن کي پرت مان پياريون پڪون

ٿل:

دردمندن تان اي دلبر! ڀڃ نھ بِنھين ڀيرڙا

اچ اڱڻ سردار سھڻا! پرت مان ڏئي پيرڙا

١.

ھٿ ٻڌيو بيھو رھي ھرڪوئي ھڪدم ھيج مان

جت سندءِ ڪجليون ڏيو گھورون، اچيو ڪن گھيرڙا

٢.

اي سڄڻ، سھڻا، سٻاجھا! ٻاجھھ ڪا پنھنجي ڪجان

توکي مون جھڙا ھجن پرتل مڙيئي ميرڙا

٣.

ھڪڙي در کان جي ڌڪيندين ٻي کان اينداسون وري

زندگي آھي تھ سھڻا! پيا ڪنداسون ڦيرڙا

٤.

طالب المولا جي من ۾ تون ئي تون باقي رھين

يار! جنھن دم دل اندر دردن دمايا ديرڙا

ٿل:

اڱڻ ٻھاريان

تنھنجون واٽون نھاريان

جي کي جياريان

تنھنجون واٽون نھاريان

گھڙيون گھاريان

تنھنجون واٽون نھاريان

رويو گذاريان

تنھنجون واٽون نھاريان

روز اچاريان

تنھنجون واٽون نھاريان

توکي سنڀاريان

تنھنجون واٽون نھاريان

ٿل:

آ تھ سڄڻ! تو سان سليان

ڳالھيون پاڻ مراديون

١.

توکان سوا من منھنجا مٺڙا!

ڪنھن کي وڃي آئون چوان

٢.

جيڪي آھن جي ۾ جاني!

ٻي کي چئي نٿو سگھان

٣.

دل جون دلبر! ڳجھڙيون ڳجھڙيون

توري ڪنھن سان ڪيان!

٤.

ھجر، فراق ڪيو ڇا مون سان

پيش تنھنجي سڀ رکان

٥.

تنھنجي منھنجي يار! اندر جون

پھرين لڇان، پوءِ پڇان

٦.

عرض ڪري ٿو طالب مولا

تنھنجون بھ ٻھڳڻ ٻڌان

ٿل:

مون کي اچي تون ماڻ – يار – متان محب! مري وڃان

١.

آئون تھ تو لئي آھيان – ڀلو يار – ناھيان ٻي جي ڪاڻ

٢.

اچڻو اٿئي تان اچ تون – ڀلو يار – ڪر نھ اڄ صبحاڻ

٣.

اچ تھ ڪريون ڪا عشق جي – ڀلو يار – ويھي ريجھھ رھاڻ

٤.

طلبن تارون لائيون – ڀلو يار – ڪر ڪا وٽِ وراڻ

٥.

مون کي اچي پئي مون منجھان – ڀلو يار – تنھنجي سڄڻ! سرھاڻ

٦.

طالب مولا کان مٺا! – ڀلو يار – ڇِرڪين ٿو ڇا ڪاڻ!

ٿل:

آھيان تنھنجي ڳڻن جو يار! ڳڌل

توري ڪين سري ٿو منھنجو پلپل

ٿل:

توڙي آھيان پرين! آئون ڏاڍو ڏڏ

ڇاھي ان ۾، گذاريو کڻي گڏ سڏ!

ٿل:

پائي ورھھ جا ونگ

آ تھ ڪريون ڪي قربڙا

١.

ٻيلن پار ٻرن پئا

چوڙ ڪنڍن جا چنگ

٢.

ٻاجھر ٻور وري ڪيا

سفرن ڪڍيا ٻيلي سنگ

٣.

ڪانگن ال اٿاريا

دردن ڪيا دنگ

٤.

ٻنيون ٻج گھرن پيون

جھانگن ڪڍيا جھنگ

٥.

اتر بھ ھاڻ اِجھي ورئا

سڪن ھنڌ پلنگ

٦.

طالب مولا طلبن

توري ڇڏيا تنگ

١.

ويل ويل نھ ورندي ھرگز

آنءُ تھ توسان گڏ سڏ

٢.

لونءَ لونءَ تنھنجون لڳيون لغارون

حب ۾ ھجي ھڏ ھڏ

٣.

انگ انگ ۾ آھي سوز سمايو

سنڌ سنڌ ۾ تنھنجو سڏ

٤.

طالبُ مولا عشق ۾ آھي

ماڳنھن محبَ! مڇڏ

ٿل:

مون ۾ آھن اوس اڻ ڳڻيا اوڳڻ

تھ بھ آھيان پرين! تنھنجي دل جي ڌڻ

ٿل:

ڏاڍي ٿي دير ويئي اي دلدار يار آ!

محبوب آ، سچار تون آ، غمگسار آ!