(1)
پاند پائين= پلاند ۾ وجهين يعني حاصل ڪرين.
(5)
ور
چو= ورائي چئو، وري وري چئو.
(7)
پهرو آ پر بهاني= چونڪيءَ جو به هڪ بهانو آهي،
مطلب ته پهرو به نالي ماتر آهي.
(8)
خاني رهي نه خاني= خاندانن ۾ خانداني نه رهي
آهي.
(1)
سرچو= ريڌو، راضي ٿيو.
(2)
ڏنگ
ڏانءُ= ڌنگي ڏانءُ يا ڏنگي روش.
(5)
ويئي..... پرچو= محبت جو پرچو ملڪ مان هليو
ويو.
(6)
نانگي= نانگا، ننگا، اگهاڙا. شاعر جو رخ نصاري
جي عرياني پوشاڪ ڏانهن آهي.
(8)
اصيلن= شريفن، بڻيادن. ضد ’رذيل‘.
(5)
ڦاندا=
ڦندي ماڻهو، ڦندي باز.
(7)
ڀوچ
ڀاڳا= بڇڙا، بدبخت.
(11)
سوڌ ساڳا= سوڌ پود ساڳيا (سوئر آهن).
(12)
مجوسي= اُتش پرست، ڪافر.
(13)
لوسي لباس= اشارو فرنگين جي اُگهاڙي پوشاڪ
ڏانهن.
(2)
ديوثي= ديوث، بي غيرت.
(3)
نانگن جي حق= نانگن جي باري ۾ يعني انگريزن
لاءِ.
(4)
نحوسي= نڀاڳائي، بدبختي.
(6)
اوراتو= روڄ راڙو، غم.
(7)
نائڪ=
خبر رسان، حوالدار، دربان.
(2)
ڪلهين ننگا= ڪلهين اگهاڙا. اشارو ’لباس‘
ڏانهن.
(3)
ڪونڊيون= اُکريون اشارو ’ٽوپلن‘ ڏانهن.
(5)
تڻن
ٿا= تاڻن ٿا، هلن ٿا. آئين ڏي تڻن ٿا= انگريزي
قاعدي کي اهميت ڏين ٿا.
(6)
ڏس...... جهلائن= ڏس ته ڪهڙا فيصلا ٿا ڏين.
ماڻهن کي ڪورٽ ۾ چالان ڪن ٿا. ڪورٽن ۾ پنهنجا
حڪم هلائين ٿا. سون کي قيد ڏيو ڇڏين.
(7)
چڪڻ مان چاڙهين= مصيبت مان پار ڪرين.