سيڪشن؛ شاعري

ڪتاب: ننڊ وليون

شيخ اياز

صفحو : 6

*

 

ڪيڏي نه مِٺي آهين!

تون بند لفافي ۾ هن جِي ته چٺِي آهين!

*

مون لاءِ ته ڄڻ ناهِين!

هِڪ ڏينهَن ڪٿي آهين، ٻِي ڏينهَن ڪٿي آهين!

*

تو راتِ ڪِٿي پيئِي؟

هي ڪار هُئي تُنهنجي ڪيڏانهن لنگهي ويئي؟

*

ڇا جيءَ جهميلو آ!

هي شهر وَڏو آهي، ماڻهو ته اڪيلو آ!

*

گُل ماڪَ ته گهُرندو آ،

جيڏانهن اُڏي اهڙا افلاڪَ ته گهرندو آ!

*


 

 

سَمجُهئِه نه، ڀُلي آهين!

ڪيڏو نه چڱو ٿيو جو، اڄ رات کُلي آهين!

*

هي رات اَزل جي آ،

تو نانهه وَڏِي آهي، جي آنهه ته پل جي آ!

*

تون مدام اَهڙي آن؟

ڄڻ شفق کِڙي آهي ڄڻ پُسيءَ جهڙي آن!

*

ڏينهن هُو جوانيءَ جا،

ڪيترا پڪل ميوا، ڪالهه عمر فانيءَ جا.

*

ڪير آنهه ڪهڙي آن؟

تو جيان نه ٻي بُربل، تون پسيءَ جهڙي آن!

*


 

 

ننڊ ڪو نه ٿيون چاهن،

راتڙي پئي آهي، ڳالهڙيون کُٽيون ناهن!

*

عشق سان سَجائي آ،

حسن کانسوا منهنجي زندگي اَجائي آ.

*

هيءَ جا جواني آ،

تيزُ ڪيترِي آهي ڄڻ ندي رواني آ!

*

ٻِيا تاڙِ وَڃِي تڙ تُون

ڇا لاءِ ٽپي پيو آن هِت چَنڊَ ٽياڪَڙ تون؟

*

عجب آهه هيءُ ناتو،

توکي ڏسي پرين مون پهرينءَ گهڙِيءَ سڃاتو!

*


 

 

ڪنهن چَؤ دڳي ڏٺا ها!

هي نيڻ سمنڊ وانگر مون ڪِٿ اڳَي ڏٺا ها؟

*

تو ساڻ پيارُ منهنجو،

آيو ڄَڻ آهه پياري موٽِي بهارُ منهنجو!

*

ڌرتي! ته ڪجهه به ناهي،

توکان چُمي وتي جا سَرتي اُها ڪجهه آهي.

*

پيو چنڊ کِلي پوڙهو،

تو جيِئَن ٽَپي پِرَ ڏي اڌ راتِ وَئينءَ لوڙهو!

*

اي پيار ڪٿي آهين؟

هن راتِ اَڪيليءَ جا سنسارَ ڪٿي آهين؟

*


 

 

uڪلهه تون شيريٽَن ۾،

دعوت ۾ موجود هُئينءُ ڪيڏانهن وئينءَ کن ۾؟

*

هي ٽي ويءَ تي تون؟

آنءُ ته سَمجهو آهين، دل ۾ مُنهنجي تون!

*

چاڪي واڙي ۾،

ڪير رهي ٿو ڀرسان منهنجي پاڙي ۾؟

*

راتِ منهوڙي ۾،

ڪيڏو سمنڊ ڇُلي پيو آهي، اڄ ته وڇوڙي ۾؟

*

نديءَ نالي ڪير؟

مينهن پوي ٿو، اُڀري آيو هِيئَن پيالي ڪير؟

*


 

 

برساتِ پهاڙين تان،

ائن شعر پئي آئين، ڪلهه راتِ پهاڙين تان!

*

ٽمٽار ٽِڀو آهي،

ٿو چنڊ مصوّر جئن ڪجهه نقش منجهس ٺاهي!

*

جا ڪالهه ڪتابن سان،

اُن کان ته چڱي گذرِي هي رات رَبابن سان.

*

اوٺار ٻُڌو، بيِهو!

ٿو لاتِ لَنوي وَڻَ تي، هر وقت نه ٻاٻيهو!

*

جنهن وقت ويون ڪَونجون،

اي روهه سندءِ راتيون ڪيڏو نه پَئي گونُجون!

*


 

 

تون آنهه نه گهرڙي ۾،

ڄڻ پَنُ اُڏامي ويو ڪلهه رات اُتَرڙي ۾!

*

ڪجهه جِيءُ به هاڻي تون!

هان، مَڌ متو آهي ڪجهه پيءُ به هاڻي تون!

*

آ پَنڌُ پَري ڏاڍو،

چوٽيءَ ته پُڳو آهي، آ هَٺُ چَري ڏاڍو!

*

ڪو دؤر مري ويو آ،

ٿي هِندُ ٻُڌي خبرون ٽئگور مري ويو آ!

*

هو صبح ٿيو آهي،

آ هيٺ پَئِي مِينا هِن وقت سُتو آهي!

*


 

 

پَنڇِي به اٿيا ناهن

مان شعر لکان ويٺو سڀ نِنڊ پيا آهن!

*

مون مَڌُ چُڪِي پيتي،

uتو وڪٽَرِ هارا کي ڳائي به نه دل جيتي

*

ساڃاهه صدين جي هان،

تون ڊاهه صدين جي آن مان ڏَاهه صدين جي هان.

*

ڇا لاءِ سُتو ناهين؟

آ ميڙُ پيا ڪَن جو، دَرَ ٻوٽُ گتو ناهين!

*

هِي زهر پيالو پِي!

ڪا ڏِکُ نه ڏي ڏکَ جي، تون جيءُ اَڃا ڪُجهه جِي!

*


 

 

ڇا چِٽُ بڻي آهين،

پنجاهه ورهيه ٿي ويا، پوءِ سِٽَ بڻي آهين.

*

اي نارِ ڀَلِي آئينءَ!

تون رنگَ منجهان نڪري ڪلهه ڪيِئَن هلي آئينءَ؟

*

جيڪي به ٿِئي، ٿي سو،

مون ڏاتِ کنئي آهي، تو آهه کنيو پيسو!

*

هي کوٽَ کڻين وڃ تون

مان شعر کڻان پنهنجان، سڀ نوٽَ کڻي وڃ تون.

*

يَرَ! ايئَن ڀِنڀوريءَ جا

ڇا لاءِ ڇنين ٿو تون پَرَ ايِئَن ڀنڀوري جا!

*


 

 

*  شيريٽن: ڪراچيءَ جي فائيو اسٽار هوٽل جو نالو.

*  وڪٽر هار: چليءَ جو راڳي شاعر.

 

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.org