سيڪشن؛ شاعري

ڪتاب: ننڊ وليون

شيخ اياز

صفحو : 10

 

 

هَل وقت پُنو آهي؛

اهڙو به پکي آ، جو وَڻ لاءِ رُنو آهي؟

*

ڇا جهونجِهڪڙو آهي!

ڪائي ته بُٺي آهي ڪوئي ته ڀِڙو آهي!

*

رت پونءِ رُڳو ماڻهو،

ٿو موتِ مَري پَنهنجي، جي ڀونءِ رُڳو ماڻهو!

*

تون ڪَير؟ ملايَڪُ آن،

ڇا آهه به ڪجهه اڳتي؟ مون لاءِ وڏو شَڪُ آن؟

*

ڪوئي ته چوي ساڌُو،

سنسار کُٽو آهي يا آهه ٿيو واڌُو؟

*


 

 

ڪيڏو نه ڦَڏو آهين!

تون ڪيئن آ‎ڻو هوندين ايڏو ته وَڏو آهين!

*

ٿو ڳَجُهه سَلِڻ چاهِين؟

ڏسجانءِ متان پنهنجو تون پاڻُ رڳو ڊاهِين!

*

تون نانهه پَري سائِين!

مون سَمنڊُ پئي سُونجهو، ڇا لاءِ تَري تائِين!

*

آ پارِ پُڳي ٻيڙِي،

ڪوئي ته پتڻ تي آ، يا آهه رُڳِي ٻيڙي؟

*

نادانَ پيو ڳوليان،

تُنهنجو نه پتو جَن سي اِنسانَ پيو ڳوليان.

*


 

 

ڇا راهه ڪَٺِي ويندين؟

تون هَٿّ ڏنو آهي ڪيڏانهن وَٺِي ويندين؟

*

ڇا لاءِ پيو دانهين؟

جا روز سَڏي پيئِي تنهن آد جيان آهين!

*

شهناءِ جيان آهيان،

ڪنهن آهه وَڍيو مون کي جو هاءِ جيان آهيان؟

*

ٿو سورُ ڏَئِي مارِين،

پيڙا ته ٺهيو، ڇو ٿو، تون پورُ ڏَئِي مارين؟

*

مان موتَ مَٿاهون هان،

جي ڏورُ ڏسين مون کي اڳ کان به آڳاهون هان!

*


 

 

ڇا رُوءِ زمين آهين؟

ڪِٿ ناهه مڪان اهڙو، جت تون نه مَڪين آهين!

*

هَرِ رَرڙ به ته آ مايا!

تاريخَ سَڄِي ٻيهرَ جي گَهڙ به ته آ مايا!

*

ٿو هانءُ هِڄي سَپنو!

ٿو ڊَپُ ٿِئي ڪَنهنجو؟ ٿو ڪيرُ ڊِڄي سَپنو!

*

هي نادَ وڳا ڪنهن لِئه؟

ڪوئي ته گوُالو مُئو ڇِرڪيا ته ڍڳا ڪنهن لئِه؟

*

موتُ هڪ جُدائي آ،

جا اڳي ڪڏهن توسان آنءُ آزمائِي آ!

*


 

 

هڪ نئون نِکار آهي،

جي اچي خزان کان پو موت هڪ بهار آهي.

*

زندگي پِرولِي آ،

پر ڏسين اگر سوچي موت کان به سولي آ.

*

آ ڪائنات ڪيڏِي!

اي چنڊ! اي ستارو!، ڪنهن جي برات ايڏي؟

*

اوچِي نِهارَ ڪنهن جِي؟

اي ڪائنات تو ۾ ايڏي اُڏار ڪنهن جي؟

*

ڪهڙو پَکيئَڙو آن؟

توڙي وئين اُڏامي تون اڄ به لِيئَڙو آن!

*


 

 

وقتَ جِئَن نه ٺَڳُ ڪوئي!

عمر کان کسي ڳَٺڙي هِئن ويو نه آڳُ ڪوئي.

*

ٿو وڃان پَري تائين،

اي اَنَنت ڳولها ۾ سمنڊ جي تري تائين.

*

ايڏو به نه ٿي پَڏڻو!

آ ڪيرُ هِتي جنهن کي آهي نه هِتان لَڏڻو.

*

سپنا اياز سائين!

ڇو ائن ڇڏي وَئين تون، ساڀيا اياز سائين؟

*

سُک ڄاڻُ ته آهي ڇا؟

دُک آهه سندس ڪارڻ دکُ ڄاڻ ته آهي ڇا؟

*


 

 

هي جو ڇَڙو ڇانڊُ،

ڪيڏِي تتيءَ باهه سان ٻري ٿو برهمانڊُ!

*

تنهنجا پارَ اَپارَ

ڪويل جي ٺَهه پهه پُڳِي ڪَتِين ۾ ڪوڪارَ.

*

ڏولي ته اچي ٿِي پئي،

ڪو آهه پٺيان پردي، ٻولِي ته اچي ٿي پئي!

*

ٻولِي ته سندءِ سولِي،

مون لاءِ ته تون ائن آن، جئن ماءُ ڏِئي لولِي!

*

خاموش! خُدا آهي،

تو لاءِ جُدا هوندو، مون لاءِ جُدا ناهي.

*


 

 

ڄڻ سُنبَ پيا تِرڪن،

ڪوئي ته مَرِي ويو آ؟ گهوڙا ته پيا ڇِرڪن!

*

توکان ته وڏو آهيان،

ٿا سَمنڊُ چون توکي، ڇا آنءُ ڦڙو آهيان؟

*

ڇا تارِ تران توسان؟

درياهه ته آ ڪيڏو، ٻي پارِ تران توسان؟

*

ڪجهه سوچ ته سَرتا آ

هوڏانهن ٻه ٽي ڪِيڙا، هيڏانهن اَمرتا آ!

*

تون ئِي سَهارا آن،

سنسار نديءَ وانگر، تون ڪَپَ ڪنارا آن.

*


 

 

تائِيدَ ته ڪا ناهي،

مان هيل بچي ويندس اُمِيد ته ڪا ناهي!

*

هي ساهُه به تون آهين،

سيسارُ به تون آهين، درياهُه به تون آهين!

*

هي تارَ به تون آهين،

ميهارُ به تون آهين، سيسارَ به تون آهين.

*

بَسِ آن هليو ويندس،

هِي آهه سِڌو توڏي، گَسِ آنءُ هليو ويندس.

*

ڪا باکَ اِئين ايندي،

مان ننڊ پيو هوندس ڌونڌڙا پئي ٿيندي!

*


 

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.org