سيڪشن؛ شاعري

ڪتاب: ننڊ وليون

شيخ اياز

صفحو : 14

  

 

سنڌي ڇوريءَ کي،

ڇَڏّ کڻِي تون، ڏاج مليو آ ڪيڏو بوريءَ کي؟

*

بِي بِي سي ٻُڌندين؟

روز ٻُڌين ٿو ڪُوڙيون خبرون، ڪا سَچِي ٻُڌندين؟

*

ڪيئي واتَ وَڏا!

مورِڙيا! هِڪُ مانگر ناهي، ڪُنَ ڪلاچيءَ جا!

*

ڏس ٻير پَڪا ڏاڍا،

گَهر آءُ رُلِي تُنهنجا اڄ پَير پَڪا ڏاڍا.

*

ڀَؤ ڀول هليو ويندو،

هِي چنڊُ چُمِي ڏيئِي پو رول هليو ويندو!

*


 

 

پِي کُوهه تَري تائين!

هي چَنڊُ به پي وڃ جو، آ هيٺ پَري تائين!

*

جي جيءُ جَڏو آهي،

ڇو ڌيان ڏِيان ان تي، ڪيڏانهن لَڏو آهي؟

*

اڄ جَهڪّ لڳي ٿِي پَئِي،

تون نيٺ هلِي ايندينءَ مون پَڪّ لڳي ٿِي پَئِي!

*

جئن پاڻ جُهلائي ٿِي،

اڄ آهه بسنت آيو، هِي ٻيرِ ٻُڌائي ٿِي.

*

اڄ جِيئَن نه واڙيءَ تي!

هي رات مٿي گذري جيڪر ته پهاڙيءَ تي!

*


 

 

آ ڪَلَ پئِي تو ڪا!

ٿي مُند پئي گذري ۽ ڏنگَ ٿيا ڏوڪا.

*

جهولا به هُيا جهولا،

ڪلهه اَنب ڪِريا ايڏا ٿي لوڪ ڀَريا چولا!

*

ڪلهه راتِ پهاڙن جي،

ٿي چنڊَ ڪئِي مونسان ڪا باتِ پهاڙن جي.

*

ڪيڏا نه پَکِي آيا،

پَر پاٽِ ڀَريئِه جيڏي، ايڏا نه پکي آيا.

*

هيڪار حُبابن کي،

درياهه ڪِناري ڏس، ڏي باهه ڪتابن کي!

*


 

 

آ ٻيرِ ڀَرِي ڪيڏي!

سڀ ٻيرَ ڇڻي ويندا، تون ڌوڻَ نه ڏي ايڏي!

*

تون روڪ نه کانڀاڻي!

۽ ڇڏ ته پکي پيئي ڀَل نَهر منجهان پاڻي!

*

نيندينءَ به ته تون ڇا ڇا!

درياهه کڻي ويندو اي نمُ سندءِ پاڇا!

*

هي نِمُ مٿان ڪان ڪان،

ايندو به پرين ڪانگا يا ڪالهه جيان ڪان ڪان!

*

مونکان به ڳُجهون ڳالهيون!

ٿو سونُ ٻَري جِن ۾ سي چَنڊَ مُڪَيَئِه ٿالهيون!

*


 

 

ائن ڏينهن تڳن ٿا پيا،

ٿا اَنبَ ٽُڪِن طوطا، جهولا به لڳن ٿا پيا!

*

جئن يارَ چُمِي ٿَڻَ تي،

ٿو ڏار چُمي اُن کي آ چنڊُ لَٿو وڻَ تي.

*

ڪِٿِ رَين بسيرو آ،

اڄ رات ٿَڌِي آهي ٻيو ٻاٽَ انڌيرو آ!

*

ڇا هيل ٽِڙيا آهن!

جيڏانهن به هلنداسين رابيلَ ٽڙيا آهن!

*

ڄڻ ڍَڪُ ڍَڪيو سانوَڻ!

هُو ڏينهَن ڏِٺي تو ۾ درياهَه لڳا ڌانوَڻ!

*


 

 

اڄ سُمهه نه هِتي ڇَت تي،

ٿا ڳَلّ ٻَرن تُنهنجا، ٿو چَنڊُ چمي ڄَت تي!

*

هي اَلَ ٽپهريءَ جا،

۽ واءُ سرءُ جي ۾ هِي پَلَ ٽپهريءَ جا!

*

ڀَل گِهنڊَ پيا کَڙڪن،

ٿا ڪو نه مُڙن طوطا، شهتوت پيا لَڙڪن.

*

زيتونَ ڀَري ٻيڙي،

اڄ رنگَ شفق جي ۾ ٿِي، ڪِئَن نه تَري ٻيڙِي!

*

جنهن وقت گهِرينءَ گهر ۾،

۽ گهوٽَ ڏِٺئِه گهُوري تو سَچُ ڇڏيو دَر ۾.

*


 

 

جنهن وقت پَڪار آڙو،

تو ڪو نه ٻُڌو مونکي ٿي آنءُ چيو ’ماڙهو‘!

*

هي مِينهن کجورين تي!

جُهڙ آهه ٿِيو گهاٽو هِي ڏينهُن کجورين تي!

*

ها سَسُ ته چُچّي آ!

پو ڪيئن پَروڙي وَئِي هي نُنهَن به ته لُچّي آ!

*

هي ڪاٺ ڪُٽي ڪِيئون!

ڪئن رَنگ ڏِسِي ههڙا برداشت ڪري هِيئون!

*

ڏس رات رَمي پيئِي،

ٽارِي ته ٽڙِي آهي، ڪا چيز ڄَمي پيئي.

*


 

 

هي سونَ وَنيون شامون!

ڇا سجُ پَرندو هو اُڏريو ته لُڏيون لامون!

*

ڪيڏيون نه ڇِتيُون ڇوليُون!

اي چَنڊَ پَئي سمجهيون، توئِي ته سَندن ٻوليون!

*

درياهه سِتارن سان،

ٿو چَنڊُ وڃي اُن ۾ ڪيڏانهن ڪِنارن سان؟

*

مون لاءِ فقيرن مان،

تو چنڊُ ستارن سان، سمجهو ته اميرن مان!

*

اڄ رات سُجاول ۾،

آ چنڊ ستارن جي ڪيڏيءَ نه ڊگهيءَ وَل ۾!

*


 

 

uآ رات لَڙي راڄڙَ!

vقادر ته پَيو، پيئي، آ بُکّ لڳِي راڄڙَ!

*

آ رات لَٿِي ساٿي،

ڪجهه نانهه صراحيءَ ۾ ڪا ٻِي به اَٿِي ساٿي!

*

ڪَن ڪانوَ پيا ’ڪان‘ ’ڪان‘،

ٿي سانجِهه سرءُ جي آ، مان ڪجهه ته پيو سوچيان!

*

ڄڻ موت هوا ۾ آ،

هي چنڊ سرءُ جو آ، يا آگَ چِتا ۾ آ؟

*

سَڀّ نِمُ ڪِٿي ٿينديون،

اڪثر ته نموريون ائن بيڪار ڇڻي وينديون

 

*  سرفراز راڄڙ.

*  عبدالقادر جوڻيجو.

 

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.org