سيڪشن؛ شاعري

ڪتاب: ننڊ وليون

شيخ اياز

صفحو : 3

 

 

ها باک بهارنَ جي،

تَنُ آهه پرين تنهنجو ڄڻ شاخَ انارن جي.

*

انجيرَ پٽيان ٿو پيو

محسوس ٿيو ڪَنهنجي تقدير پٽيان ٿو پيو.

*

اي ڏائِڻيُون موٽو!

اڄ هانوُ ڪڍو مُنهنجو، مون ڏانهن ڪَري چوٽو!

*

lاڄ رات وَرِي سَئفو!

مون ڏانهن وڌي آئي، هوءَ پيار ڀَرِي سئفو!

*

مون لاءِ نَيون نِياريون،

هان آنءُ تماشائي ڀَل پيارُ ڪَريو پِياريون!

*

 

ڪنهن کي ته پيو ڦولين!

ڦاٽي نه پوي ڌرتِي، سَسئِي ته نه ٿو ڳولين؟

*

ڇا نازُ ڪرين ٿي پَئِي

جئن ڊيل ڊُڪي اَهڙو انداز ڪرين ٿِي پَئِي!

*

آ چَنڊُ ڇُپيو جُهڙ ۾؟

درياهُ ته سڄو ڳوليو ڪيڏانهن وَئِي لُڙ ۾!

*

ٻيو پارُ مَري ويندو

سهِڻي ته بَچِي ويندِي ميهارُ مَرِي ويندو!

*

پَر رات پَکِي تُنهنجا؟

مون لاءِ کُلي ٻوٽيا، ڇا لاءِ سَکِي تُنهنجا.

*


 

 

هي هَٿَ سريرن تي!

هيڙها ته نه ها جي ڪَن ڪُجهه ٽُڪَ انجيرن تي!

*

ڄڻ چَنڊ چَڙهيو چِکيا،

u ائن وَرڌ اَوسِٿا ۾ تو رات ڏِنِي بِکيا!

*

پِيري ته نه آهي هِي!

ٿي تيزُ وڃَي نَدّي ڌيرِي ته نه آهي هِي!

*

تو ليکُ پڙهيو آهي؟

ڏِس، ويرِ پئي اُڀري، ڏس سَمنڊُ چڙهيو آهي!

*

ڇا راهه ڀُلي آهين

هن وقت گِهٽيءَ مُنهنجي ڪِئَن هِيرَ گُهلِي آهين؟

*

 

هو چنڊ گلابي آ،

ٿِي هيرَ گهُلي اَهڙي ڄڻ راتِ شرابي آ!

*

تو ياد پَئي آئينءَ،

هي عمر نديءَ وانگر تون مينهَن جيان ڇانئينءَ!

*

جي مَورُ نه، ڇا وانگر؟

ٿو آنءُ نچان تون لَئِه، گهنگهور گهٽا وانگر.

*

اَڌ رات فساني جان

ڪنهن وقت هلِي ايِندينءَ مون ڏانهن بهاني سان!

*

هي پيارَ نئون توسان،

هي چَنڊُ نئون توسان، سَنسار نئون توسان!

*


 

 

ڪنهن لاءِ پَري نڪتينءَ؟

هي پاند مريڙي سان ڪيڏانهن ڀَري نِڪتينءَ.

*

آ ڳوٺُ سڄو دانهِين،

تو گوار پَٽي گورِي ڪيڏانهن هَلِي آهين؟

*

تون آ ته کِڙي مُکڙِي!

تون باک جيان آهين اچ اچ ته ٽِڙي مُکڙِي!

*

مان ڪيئن مِليو آهيان!

تو لاءِ صديون ترسِي اَڄ هيئَن مِليو آهيان!

*

uسِر کَنڊ خسيس آهي!

تون نانهه ته اڄ ڪيڏو هُو چَنڊُ خسِيس آهي!

*

 

هو نيڻ ٻه چَؤنرا ها،

گَهگهّو ته گُلن وارو هيٺانهن ٻه ڀَؤنرا ها!

*

ڇو چاهُه هَليو ويو آ!

ڇا لاءِ حياتيءَ مان ويساهُه هَليو ويو آ؟

*

تون ڇو نه اَچِين ٿِي پَئِي؟

اڄ رات اُماس آهي تون ڪو نه اچين ٿِي پَئِي؟

*

v هر وقت ڏَمرڙو ٿِي!

مون ڏانهن وري ايندينءَ ڪنهن وقت ڇَمرڙو ٿِي؟

*

اِئن سَرد لڳين ٿو پيو!

اي چنڊ جيان چهرا، ڇو زرد لڳين ٿو پيو؟

*

 

ٿو روز وڃين کِسڪي

ڪنهن وقت ته ڪَر ڳالهيون ڪنهن وقت ته پِي وسڪي!

*

تون آنهه پَري اُڀ ۾،

uهي راتِ رَڱاوَت ڏِسُ، ٿو چَنڊُ ٻَري اُڀ ۾!

*

ٻَلهار ٿيان توتان!

مون ڏانهن اِئين آئينءَ، تون ڄڻ ته ڏياري آن!

*

تون پو به جُدا آهين!

ٻي لاءِ ته ماڻهو آن، مون لاءِ خُدا آهين!

*

ڪيڏو نه مِٺو آهين!

ڄڻ عيد سڀاڻي آ، ڄڻ چَنڊُ ڏِٺو آهين!

*

 

ڇوري به ته هئي ڇورِي!

ڪهڙو به پتنگ آيو، ڏورِي به ته هئي ڏورِي!

*

ڪئن ڪالهه ڀڳئه چوڙي.

چَؤ! سچ نه ٻُڌائيندينءَ، هو ڪيرُ هيو ڪوڙي؟

*

گَهگهِرو ته ڀِڄايو ٿي،

هو کوهُه مَٿان ڇورو، جنهن ڪوسُ ڇِڪايُو ٿي!

*

تو پوکَ جڏهن پيٺينءَ،

ڪو پَهر ويو گذري، جئن وَنئڻَ اڳيان ويٺينءَ!

*

ٿو انت چَوين ڇا کي!

هي پيارُ ڪٿان آيو تون سوچ ته مَمتا تي!

*


 

 

هو سونهَن اَجهاڳُ آهي،

جيڏانهن وڃان ٿو مان، ايڏانهن ته ماڳُ آهي!

*

ڇا حُسن پرست آهيان؟

تو ۾ ته اَلوٽُ آهيان، ڪو مستِ اَلست آهيان!

*

هي راتِ اَزلُ آهي،

تون ياد اَچين پيئي، هر باتِ اَزلُ آهي.

*

بَس لڙڪ رُڳا ٿيندو،

ٿي دير وَئِي آهي موٽينءَ به ته ڇا ٿيندو؟

*

اڄ ڪارِ پنهونءَ کي آ

سسئي نه خبر ڪائِي ٻِي يارِ پنهونءَ کي آ!

*


 

 

l  سئفو:يونائي شاعره، مان پنهنجي هڪ محبوبه کي سئفو ڪوٺيندو هوس.

*  وَرڌ اوسٿا:وِچين وَهي.

*  سرکنڊ:چَندن صندل.

*  ٿي:اُتر ۾ اَٿي کي ”ٿي“ به چئبو آهي.

*  رَڱاوت:رنگيني.

 

 

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.org