سيڪشن؛ شاعري

ڪتاب: ننڊ وليون

شيخ اياز

صفحو : 12

 

 

 

اي ڪَکّ! سياست جي،

ٿو روز هڻين مونسان ڇو جَکَ سياسَت جِي!

*

تو ڇو نه ٻُڌو مونکي؟

ٿو ڪوڙ هلي ڪيڏو تو ڪو نه ٻُڌو مونکي.

*

هڪڙا ته سَهن وانگر،

ٻيا ڏِس ته لڳن ٿا پيا نَاهر جي نَنهَن وانگر!

*

تون قومَ ڪٿي آهين؟

تون خود به نه ڄاڻين ٿو، چاهِين به ته ڇا چاهين!

*

تون خَبط ُ صدين جو آن،

سمجهين ته ائين ٿو ڄَڻ تون رَبطُ صدين جو آن.

*


 

 

 

اي مِينهَن! مَرَڻ ايندا،

تون تارِ تَرائِي ڪَر، هَر راتِ هَرڻ ايندا!

*

اي هُٻَ هَلِي ويندينءَ!

ڇا ڪو نه وسائِيندينءَ ٿِي اُٻَ هلي ويندينءَ؟

*

ڇا لاءِ ڀَلا واريءَ؟

طوفان ڍَڪيا آهن، هر وقت سَلا واريءَ!

*

اي ٻاٽَ ڪري ڏاڍا،

هوءَ چِٻَ وَئِي اُڏرِي، چرڙاٽَ ڪري ڏاڍا!

*

ائن وَهٽُ نه پاڃاريءَ،

اِن رِيت لکيو آهي هي ليکُ به ليکاريءَ!

*


 

 

 

مون کي نه ميارون ڏي!

uڄڻ وِڄُ ڪِري پَئي آ اڄ دَنِّ مٿان تنهنجي.

*

vتوئي ته گهُريون ڇورا!

ٿَر ڪالهه وَيا ٿيلهي، تون کاءُ ڪُريون ڇورا!

*

جنهن وقت پَوي پارو،

گورو به ڏَڪي تَنهن ۾ ٿو جيئَن ڏَڪي ڪارو.

*

ٻِي ڪا به دوا ڪيِنَ آ!

هِي مرض سياست جو، تَنهن لاءِ گِلوٽِين آ؟

*

تولاءِ ته گهاٽُ آهي،

ڪِن لاءِ ندي جنهن مان ٿي ناوَ اُچاٽُ آهي.

*

 

هي شهرُ به مانگرڙا،

جِن پيٽُ نه ٿو ڀَرجي، هر چيزَ لڳي ذررڙا!

*

ٿا واتَ هلن هِتڙي،

مانگر به مِلَن هتڙي، ويسَر به پَلن هتڙي!

*

هي ٽِنڊ مٿان ٽوپي!

ڪيڏي نه لٻاڙ آهي، ڪلهه رات هنئي تو، پِي!

*

ڪيڏو نه هيو گِيدِي!

جو ڪالهه مُئو ڀَڄندي ڌاڙيل مُحَب شيدِي!

*

قانون به تون آهين،

قارون مُئو ناهي، قارُون به تون آهين!

*


 

 

 

ڇا ٽياس مٿان ٽنگجُون؟

بي موت مَرُون يارو! ڳالهيون نه ڪيون جنگ جون؟

*

آثار چون ٿا پيا،

هو اُٻَ پَئِي اُڀري ڇَنڊا به پون ٿا پيا!

*

ٿَڻُ آهه ته آهي ٿرُ،

ڪاراڻ ٿِيو آهي هن وقت اُتر اوڀَرُ.

*

تون چُڀِ ته ڪَرِ چَرڙِي!

ٿو اُڀُ لڳي سارو ڪيڏِي نه تِتَر کَرڙِي!

*

ملهار ته ڪجهه ڳايو،

هن وقت ڏکڻُ اولهُه، آيو ڪه اِجهو آيو.

*


 

 

 

تاڙا به تنوارن ٿا،

ڪجهه مورَ ڪري دانهون، اي اُڀَ پُڪارن ٿا!

*

ڇا لاءِ کَنَهيَئِه ڪِياڙِي؟

سَچ چَئه ته بري بُک کان ڇا آهه نه ٻُوٿاڙي؟

*

ڪجهه خوابَ ڇُپائي رک،

ٻِي راتِ به اچڻي آ، اُن لاءِ بَچائي رک،

*

ڄڻ ڪُتِّ سَتائي ٿي!

اي موتَ اِئين مون کي هي رُتِّ سَتائي ٿي!

*

هُو چَنڊُ مٿان چَڪلي،

ڪجهه لوڪ لَڄا واريُون ڪيڏانهن پَيو هَڪلي؟

*


 

 

 

هي ڀاڙِ سياست  جي!

ڪيڏو نه وئي وِچڙي ڪو راڙ سياست جي!

*

جنهن وقت پَکِي ايندا،

منڇر به مَلهي ويندو تو گهَرِ به سَکِي ايندا!

*

هن وقت ته ڀَر ڀيڙي،

ماني به پَچي ٿِي پَئِي گهر گهاٽُ به آ ٻيڙِي.

*

ڪو ڦَٽُ سُڪو ناهي،

آ مَڌُ چُڪي باقي ڪو مَٽُ سُڪو ناهي!

*

ڇا سَچُ مَرِي ويندو؟

ڇا رَکَ وَڃِي رهندِي، هي مَچُ ٻري ويندو؟

*


 

 

 

ڪيڏو نه سَڙيِن ويٺو!

ٿو ڪجهه نه ڦَٻي توکي پر گهاٽ گهَڙِين ويٺو!

*

ڪيڏِي نه وَڏِي آهي!

ڪيئِي ته ڪُٺا اِن تي هِي آسَ اَڏِي آهي!

*

هي ٿَنڀَ ڏِسو ٿاڻَن!

آ ڍَڪُ وَڏو تِن تي جيڪا به وَڍِي ماڻَن!

*

سَڀ ڏارَ ڪَپيل آهن،

جنهن وقت رڍون آيون ريڍارَ ڪَپيل آهن.

*

هي ڀيڄَ ڀنيءَ ڀاڻان!

تون آءُ وري موٽِي ٻي ڳالهه نه مان ڄاڻان.

*


 

 

 

ڏِس سانتِ اَڪيلِي آ،

تون آءُ هلي تو لَئِه ڪيڏي نه حَويلي آ!

*

اڄ ڪالهه مَکين وانگر،

انسان ڪڏهن ٿيندا آزاد پَکين وانگر؟

*

uاڌ رات رُڳي ڪانجهي!

ٻيڙي ته ٻَڌءِ ڀَرتي ڪجهه وقت اَڳي مانجهِي!

*

vهي کامڙِيا آهن

کامو به پيا کوٽن، ماني به پيا کائِن.

*

ڄڻ تيز ڇُرو آهين!

تون دوست به آن منهنجو، دشمن به بُرو آهين!

 


 

*  دَنِ: گاهه يا اَنُ ڪٺو ڪري اوکي وقت لاءِ دَن ٺاهيندا آهن، جيڪا باهه سان نه سڙندي آهي.

*  ڪُريون:هنداڻي جا سُڪل ٻج.

*  ڪانجهي: ڏاڍا پترا چانور، گهڻي لوڻ وارا.

*  کامڙيا: مزور.

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.org