|
|
|
|
|
سيڪشن؛ شاعري |
ڪتاب:
ڇپر
۾ ڇڙيون |
باب:
1 |
صفحو :1 |
|
|
ڇپر ۾ ڇڙيون |
|
مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ |
|
[1]
ھادي آھي ھڪڙو
|
تڏھن بھ ھڪ الله ھو |
|
جڏھن ڪجھھ نھ ھو |
|
جڏھن ھوندو ڪين ڪي |
|
تڏھن بھ سو ئي سو |
|
”وحده لاشريڪ له“ |
|
ثاني سندس نھ ڪو |
|
صحيح آھي سمجھيو |
|
طالبُ! مولا تو |
|
اھو ئي اھو |
|
ھادي آھي ھڪڙو |
٩-١٢-١٩٥٥ع
حيدرآباد
*
|
اڄ بھ اھو ئي آھھ |
|
جيڪو ھئو اڳ |
|
ھئڻ رڳو ھن جو |
|
جلوو آھي جڳ |
|
قرب ۾ ڪلتار جي |
|
مانجھي ٿيجئين مڳ |
|
طالب مولا مرد ٿي |
|
وٺ داور وارو دڳ |
|
نھ لڀندين ساڳيو سڳ |
|
جي پاسي ڪندين پاڻ کي |
٩-١٢-١٩٥٥ع
حيدرآباد
*
|
ھادي سو، حڪيم سو |
|
مالڪ سو، مختار |
|
رازق سو، رحيم سو |
|
جابر سو، جبّار |
|
اڳ بھ سو، پوءِ بھ سو |
|
اڙين جو آڌار |
|
”الله الغني و انتم الفقرآءُ“ |
|
سو ئي سو سردار |
|
طالب مولا مرد ٿي |
|
ڪر وحدت جو واپار |
|
قادر سو ڪلتار |
|
قائم دائم ڪل تي |
١٠-١٢-١٩٥٥ع
ميرپورخاص
*
|
بقا ھڪ الله کي |
|
ٻيو سڀ فنا |
|
ھستي فقط ھن جي |
|
انسان سندس ادا |
|
ھو جبّار جل جلاله |
|
جائي جلوه نما |
|
’اِن الله عليٰ کل شيءِٕ قدير‘ |
|
صفت سندس سدا |
|
سڀئي سطوت ان جا |
|
گولا ۽ گدا |
|
اڳيان ان جي ڪا |
|
ڪانھي طاقت ڪنھن جي |
١٥-١٢-١٩٥٥ع
ڪرم نظاماڻي
*
|
الله ئي الله |
|
ٻيو سنڀران ڪين ڪي |
|
ڪن ۾ ٻانگي ٻانگ سان |
|
ڪيو آواز اِلاّالله |
|
مادر مون معصوم کي |
|
چيو لولي ۾ الله |
|
ڪونھي ٻيو ڪريم ري |
|
ھو شاھن سندو شاھھ |
|
آھي ان جي امر ۾ |
|
سفيد ۽ سياھھ |
|
ھادي سو ھمراھھ |
|
ھردم آھي ھڪل ۾ |
٢٦-١٢-١٩٥٥ع
ڪرجات
*
|
|
|
قدرت جنھن جي قديم |
|
”ڪل شيءٕ محيط“ سو |
|
حاذق اھو حڪيم |
|
قائم ذات قدير جي |
|
آھي پاڻ عليم |
|
قادر اھو ڪريم |
|
قائم ڪائنات ۾ |
٢٨-١٢-١٩٥٥ع
ڪرچات
*
|
صفتون سو ھزار |
|
ذات آھي ھڪڙي |
|
ڪار فرما ڪريم ٿيو |
|
انسان سڀ اوزار |
|
ھلايو حڪمت سان |
|
قدرت کي ڪلتار |
|
ڪافي قرب انھي سندو |
|
ٻي محبت ئي مردار |
|
طالب مولا مرد ٿي |
|
ڪر نوڙت ساڻ نھار |
|
ڏس عبرت جا آثار |
|
حسن قبح ۾ ھڪڙا |
١-١-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
دوا اھو، دارو اھو |
|
طاقت اھو، طبيب |
|
طالب مولا تنھنجو |
|
حاذق اھو حبيب |
|
قادر آھي قريب |
|
پر ڏسڻ کان ڏور ٿيو |
١-١-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
ھلي ھر ڪنھن جاءِ تي |
|
فائق جو فرمان |
|
انسان مان حيوان ڪري |
|
حيوان مان انسان |
|
پري ڪونھي پاڻ کان |
|
مالڪ جو مڪان |
|
”ڪل شيءٕ يحرڪ“ ۾ |
|
غير نھ ڪو گمان |
|
سبحان ئي سبحان |
|
ٻيو سر ۾ سجھي ڪونھ ڪو |
١٠-١-١٩٥٦ع
تعلقو کپرو
*
|
جنھن ”ڪن“ چئي ڪل جوڙيو |
|
تنھن واحد کي واکاڻ |
|
وحدت جي ويساه سان |
|
وجود پنھنجو واڻ |
|
ڪر اتبار احد تي |
|
ايمان اِتي آڻ |
|
ڪافي تو لئي ڪريم ٿيو |
|
ڇرڪين ٿو ڇاڪاڻ |
|
در ھڪڙو ديک تون |
|
ٻي جي ڪڍ نھ ڪاڻ |
|
تون تيڏانھن ئي تاڻ |
|
طالب! مولا جنھن طرف |
٢٥-٧-١٩٥٦ع
حيدرآباد
*
|
ڏسڻ کان جو ڏور |
|
سو ويجھو آھي وجود کان |
|
ڪک پن ۾ ڪريم جو |
|
نسورو ئي نور |
|
ذرڙو ذرڙو، ذرڙو |
|
لئي ڪاملن ڪوه طور |
|
جو ڏسي نٿو ڏيھھ ۾ |
|
تنھن قلب جو قصور |
|
دريون دنيا واريون |
|
پھرئين پٽي پور |
|
طالب مولا ڄاڻ تون |
|
ھر جا اٿئي حضور |
|
ھو دل کان ناھي دور |
|
ھردم آھي ھنج ۾ |
١٦-٥-١٩٥٦ع
ڪراچي
*
|
پري ڇو پلاڻيين |
|
واحد اٿئي ويجھو |
|
”ونحن“ واري ويڙھھ ۾ |
|
وار بھ نا ويڇو |
|
آھي سوئي سو |
|
در تون پور دوئي جا |
٢١-٥-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
جو پري ناھھ پساھھ کان |
|
تنھن واحد کي ئي وٺ |
|
ڪڍي ڇڏ قلب مان |
|
ھستي وارو ھٺ |
|
طالب مولا طلب ۾ |
|
ڪر ڪلمي سان ئي ڪٺ |
|
من مان ڪڍي مٺ |
|
مولائي تون مرد ٿي |
١٩-٦-١٩٥٦ع
حيدرآباد
*
|
ھادي سوئي ھڪڙو |
|
ٻولي ڪبي نھ ٻي |
|
وحدت جي واپار ۾ |
|
ٿيبو مرد مچي |
|
”قل ھوالله“ ۾ قادر جي |
|
آھي صفت سڄي |
|
واحد جي وحدت جي |
|
ڪھڙي ڳالھھ ڪبي! |
|
ھلي ڪا چلي |
|
دوئي واري جي دنيا ۾! |
١-٩-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
”وحده لا شريڪ له“ |
|
ويجھو اٿيئي |
|
”ماسويٰ“ کي مرد ٿي |
|
ڏھاڳ ڇڏ ڏيئي |
|
قدرتون ڪريم جون |
|
قلب ۾ ڪيئي |
|
طالب مولا مرد ٿي |
|
ڇڏ نرت اتي نيئي |
|
پڪ اٿئي پيئي |
|
عاشق ”اِلا الله“ ۾ |
١-٩-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
عاشق ”اِلا الله“ ۾ |
|
اٿئي واحد جو وصال |
|
سا صيقل ھڻي صاف ٿي |
|
ڪر قرب منجھھ ڪمال |
|
تھ پسين جل جلاله جي |
|
جلوي جو جمال |
|
ڪر اطاعت ان جي |
|
خاصو رکج خيال |
|
تھ ھادي ٿيئي حال |
|
طالب مولا طلب ۾ |
١-٩-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
آڻج ”اِلاّالله“ سان |
|
الله تي ايمان |
|
رھبر ٿيندئي راھھ ۾ |
|
ڪلمو ۽ قرآن |
|
ھادي جي حڪمت ۾ |
|
ھرڪو ئي حيران |
|
ناھي زور زبان کي |
|
ڪري باري جو بيان |
|
قرآن ۾ ڪريم جو |
|
شائق پس تون شان |
|
جيڪي لکيم جي سان |
|
سو بھ آگي جو احسان |
|
طالب مولا طلب ۾ |
|
دوئي کان رک ڌيان |
|
ھڪڙو اٿئي حنان |
|
شڪ نھ آڻج شرڪ جو |
١-٩-١٩٥٦ع
ھالا
*
|
شائق شڪ نھ آڻجئين |
|
شڪ جو ٿين نھ شڪار |
|
ھادي ھڪڙو مڃ تون |
|
جل جلاله جبّار |
|
شرڪ نھ ڪجئينس شان ۾ |
|
قادر اٿئي قھار |
|
طالب مولا مرد ٿي |
|
ڪر احد تي اتبار(1) |
|
ٿو سمجھي سڀ ستّار |
|
ڪيفيتون قلب جون |
٨-٩-١٩٥٦ع
ڪراچي
*
|
آھي ھڪ الله |
|
حاڪم سو حڪيم |
|
ھر ھنڌ اٿئي ھڪڙو |
|
مالڪ ئي مقيم |
|
قائم آھي ڪل تي |
|
مولا مستقيم |
|
”الله الغني و انتم الفقرآءُ“ |
|
اھوئي عظيم |
|
طالب مولا آھھ سو |
|
عالم پاڻ عليم |
|
ڪريم ئي ڪريم |
|
قادر آھي ڪل تي |
١٥-٩-١٩٥٦ع
حيدرآباد
*
|
قائم دائم ڪل تي |
|
خالق خلقڻھار |
|
ڪونھي ٻيو ڪريم ري |
|
مالڪ ۽ مختار |
|
ڪر اطاعت ان جي |
|
بندا نھ ٿي بيڪار |
|
سڌو ھل سائينءَ سان |
|
آھي ستّار ۽ غفار |
|
ھو ڍڪي ٿو ڍڪڻ ٿي |
|
عاصي عيبدار |
|
طالب، مولا کان نھ وجھھ |
|
وٿي ھڪڙو وار |
|
اصلوڪو اقرار |
|
پاڻا پارج پرت سان |
١٧-٩-١٩٥٦ع
حيدرآباد
*
|
گھڻو سارج ساه سان |
|
سبحان سنجھھ صباح |
|
آھي قرب ڪريم جو |
|
محبت جو مفتاح |
|
”فاذڪروني اذڪرڪم“ |
|
فڪر ڪاڻ فلاح |
|
مڙئي آھھ مباح |
|
محبت جي ميدان ۾. |
٢٧-١١-١٩٥٥ع
پکاشريف
|
|
نئون
صفحو --
ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
ڪتاب جو مهاڳ --
ٻئي ڇاپي جي
ناشر طرفان --
ناشر طرفان
ٻه لفظ --
ڪتاب جو
مقدمو
ٻيا صفحا
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
هوم پيج
-
-
لائبريري
ڪئٽلاگ |
|
|
