|
|
|
ٽه سٽا
***
ڏولائو ڏيئي
جنهن ٽاريءَ مون پيرڙا
مُڙي سا ويئي.
***
ڪيڏو ڊانوا ڊول
ڀَو – ساگر جي ڀـٖـيرَ ۾
مانِکُ جنم امول!
***
مان، تنهنجو سوداءُ
جنم اَڪارٿ ٿو وڃي.
اچڻو آنهه ته آءُ!
***
ناهي رات اَناسُ
پرڀاتي تاري ڏنو
وِشوَ مٿان وشواسُ
***
ڏونگر نه ڏرندو،
’ڪبير‘ جَپڻِي ڪاٺ جِي
تنهن مان ڇا ورندي؟
***
ڪنهن جي چوڻي آ؟--
”نيٺ ته گهاگهر جَل – ڀَري
”ٽُٽي پَوڻي آ.“
***
ڏُکّ ڏَنَئه اِئن يارَ
ڦَلُّ ڪِري جئن ڀونءِ تي
لڳي نه ٻيهر ٽارَ.
***
ساهتيه سائين؟
متان اکيون نانگ جون
ماڪ ڦڙا ڀائين!
***
هيءَ جا منهنجي سِٽَّ،
نرمل بوند آڪاس جِي
چمپا مٿان چِٽَّ!
***
ڇا هو نه ايندو؟
نديءَ ناوَ سنجوڳُ ڇا
ٻيهر نه ٿيندو؟
***
ٻُجهي وڃي جي لاٽَ،
هيءَ جا ڪاجَل ڪوٺڙي
ڇا اِن مان ڪا واٽ؟
***
پاڇو ۽ پاڻي-
ڪياماڙيءَ جي موڙ تي
ڏوئل
اُڏاڻي.
***
مان؟ ڌرتي جيڏانهن-
پکي ته اُڏري ٿا وڃن
آءٌ وڃان ڪيڏانهن!
***
اديون، هي اسرار
هي جو ڪويل ڪوڪ ۾
آ پورو پولار!
***
گيڙوءَ ۾ پرسن-
مورکُ سانجهيءَ سُنَّ ۾
ريٽو رڱيّ نه مَن!
***
”رڳو هيءُ جنم!“
اڄ دل کولي ٻاڦيو
مکڙيءَ پنهنجو غم.
***
خالي آکيرو-
ڪنهن جا پنک هيا اِهي
ڪنهن جو بسيرو؟
***
ڏي نه ميارون تَن
اي مومل! هر رات جو
راڻا رِڻ نه ٽپن.
***
سرتِي سائو پَنُ—
مينهن ڦُڙين کان پوءِ تنهن
نت نئون جوڀن!
***
مهڪون ئي مهڪون
پڳ پڳ پَٻُرَ ڦَليا
لُڪن ۾ لهڪون.
***
چَڙن پڙاڏا-
اوٺيئڙا اڳتي ويا
لڪَّ لنگهي آڏا.
***
ٿريليون ٿُوهَن-
لهرين مٿان هنج ٿا
جيئن سُواري ڪَن.
***
ڪيڏيون اُڏارون،
چنچل چِتا وانگيان
هي تنهنجون سارون!
***
متان لائين ڏينهن!
ڇَنا هيل ڇڄي پيا
موٽُ وسندي مينهن.
***
(وڌيڪ
پڙهو) |
نئون
صفحو --
ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
ٻيا صفحا
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
هوم پيج
-
-
لائبريري
ڪئٽلاگ |
|
|