|
پهرين ايڊيشن لاءِ
پيش لفظ
سال 1984ع شايد، سنڌي ادب ۽ خود شيخ اياز لاءِ،
انتهائي اهميت لائق آهي، جو فقط اِن هڪ سال اندر
سنڌ جي هن شاعر، پنج ڪتاب لکي پورا ڪيا آهن. جن
مان هي ٽيون ڪتاب، سنڌ اڳيان پيش ٿي رهيو آهي.
شايد وائس چانسلر واري دؤر (1976ع کان 1979ع) جي
کوٽ پوري ڪرڻ لاءِ، هن جي قلم ۾ تيزي آئي آهي يا
لهندڙ سج جي احساس سبب، هن ڌنوڻيءَ کي وڌيڪ ڌنويو
آهي يا اڃا ئي رتو بنهه پچي راس ٿي پيو آهي.
بهرحال، ڇا به هجي، هي شخص بنا ڪجهه وٺڻ جي، سنڌ
کي، سنڌي ادب کي، گهڻو ڪي ڏئي رهيو آهي- نئين سوچ،
نئون انداز، نئين واٽ، نئين لاٽ- جا آزاديءَ جي
احساس تي کُٽي ٿي.
هن شخص، پنهنجي پورهئي مان 76- 1979ع دوران، ڪجهه
وٺڻ جي ڪوشش ڪئي ته سندس هٿ ڦٽجي پيا، دل ڏارَ هڻي
ويس ۽ هانُ هڄي اُٿيس- ڄڻ ته هاٿيءَ جي پيرن هيٺان
آيو هجي. دل جو دورو پيس- اسپتال داخل ٿيو.
بهرحال، اهي زخم هو اڃا نه ڇُٽائي سگهيو آهي.
اسان وٽ، سنڌ ۾، ماڻهوءَ جي ڏات ڦاهيءَ جي ڦندي
سان ماپي ويندي آهي يا ان کي گهاڻي مان گذرڻو
پوندو آهي. هي ڏات جو ڏيهه، جڏهن راضي ٿئي ۽ جنهن
کي به پنهنجوڪري تهان پوءِ محبت ۽ مانَ جا پاٽَ
ڀري ڏيندو آهي. اياز لاءِ اڃا ڪئين آزمائشون رکيون
آهن. پر ايترو يقين آهي ته هن شاعر جي لائي سجائي
ٿيندي.
زير نظر ڪتاب ۾، ٽه- سٽن تي ٻڌل ”هائيڪا“ ڏنل آهن.
سنڌي شاعريءَ جي صنف ۾، هي هڪ نئون ۽ قابلِ حسين
واڌارو آهي. اهي ٽه- سٽا، ڪٿي مڪمل نظر ته ڪٿي
وائيءَ جو تاثر ڏين ٿا. هر ٽه- سٽي ۾، بيت جي ڏيڍ
سٽ جيتريون ماترائون ڪم آندل آهن. اسان بيحد خوشي
۽ فخر سان سنڌي شاعريءَ جو سجايل هي نئون گلدستو،
سنڌ آڏو پيش ڪيون ٿا. شل سنڌ، هن جي سرهاڻ سان
سدائين سرهي ۽ ستابي رهي.
- ناشر
|
