|
|
|
*
ڪَرها پيو ڪاهيان،
وَنهين ويڙهيچن بنا
اوجاڳيل آهيان.
*
ڳِچيءَ ڪيڏا ڳَٽَ،
ونهين ويڙهيچن بنا
مون ڦوڙائي ڦٽ.
*
کِنوڻيون کاهِڙ پار،
وءنهين ويڙهيچن لَيءِ
تاڙن اُتِ تنوار.
*
سانجهيءَ اُجهاڻا،
وَنهين ويڙهيچن جا
ويڙها ويڳاڻا.
*
هُو جي ڌرتيءَ ڌارِ،
وَنهين ويڙهيچن جي
پِئي راتِ پچارَ.
*
ڀيـٖـڙو
ڪَري ڀاڳُ،
وَنهين ويڙهيچن بنا
ماڳُ به ڪهڙو ماڳُ!
*
آيو ڦاڳُ مٿان،
گُل ٽِڙن ٿا اڳ جيان
مان مُرجهايو هان.
*
سرءُ، ٻَنيون، ٻَگههَ،
اُڀرڻ ليءِ آتي هُئي
ڌرتيءَ ساري سَگههَ.
*
کَٽَ، وڏيرو، ڀَتُ،
پيئي آهي پَٽَ تي
هيٺ رتونبي
رَتَ.
*
ڏيڏر، ڪاري رات،
ڏاههَ نه تن کي ڏينهن جي
سڀ کي ”ٽان“ ”ٽان“ تات.
*
وَچِ نه ايندو ويرُ،
جتي پُسيءَ گُلڙا
اُتي آڊو پيـٖــرُ!
*
سيوهڻ لاءِ سِڪان،
پُٺيءَ مٿان کيرٿر
کڻي ڪيئان پڄان!
*
چوندين ڪويل کي،
اڄ ڪلهه پارا پوهه جا
سانوڻ کي نه سڏي!
*
ڪوُڪَڙ ڌوئون يارَ!
ڪئن چئجي پيارا ڪڏهن
پيروُن
ايندا ڄار!
*
اوءِ اَبا آڪاسَ!
تو وٽ بادل بانورا
مون کي تن ۾ آسَ.
*
اُڀَ ڏي آيا پَٻَ،
جن لَيءِ اَن
–
اڻاٺ ۾
ٻيئي ويلا رَٻَ.
*
هي به نه پورهيت جو،
هي جو ڪوئليٖ
کاڻ تي
سِجَ لٿي سونو!
*
جنهن کان ڏار ٽُٽو،
سوئي سائو وڻ هُيو
سوئي ڪَاٺ
–
ڪُٽو!
*
مورک ماروئڙا،
ڏِٺَم ماريءَ موتَ تي
پکي روئيندا!
*
ڪَنگَ چُڻي ڪُرِڙي،
جلسي ۾ شاعر ڏِسي
اڄ آئي ڌُرڙِي.
*
ويري تنهنجي بَڇَ!
ڪَلر ڪيـٖـري
ڪوٽَ کي
مٿان ٻگهن اَڇ.
*
ننڊَ پيو سڀڪو،
دَسَ لڳا، دَرَ پُوريا
ڀير سُتو ڀَڀڪو.
*
ٻولڙيا ٻولِن،
ڪونجون ڪُڻڪي پاڻ کي
روههَ اندر رولِن.
*
هو جي جَنَ نه ڪَنِ،
او شل پَون مينهڙا
گونگا واههَ گجنَ
*
هيڏو سارو مَنڊُ،
تو بڙڇين جي ڇانوَ ۾
ڏٺو سجُ نه چَنڊُ.
*
ٽنگڙ
ٽَهه ٽَهه ڪن،
اڄ نه ڏٺم واٽ تي
گهوٽ مٿي گهوڙن.
*
دودو ڳول نه تون،
سارو رَتُ چُهي وئِي
وَڳهه سندي ڀُون.
*
ڪارِجَ تون ڪُوڙو،
ڪنهن ڳَل ڏيان ٻانهڙي
رَتُ رڱيان چوڙو!
*
پاڻ نه پڻُيِن ها،
مون جا ڪَئي ڳالهڙي
سا جي سُڻين ها
*
مارِي سارٖي
تَرِ،
پر جي اُڏڙين ڪُونجڙِي
لمو ڳاٽ نه ڪَر!
*
ڀونڊو نه ڏي ڀُون!
وري انهيءَ دوارَ تي
اچڻو آهين تُون!
*
اچڻو آهه بسنت،
پيارا، ڪويل ڪُوڪَ ۾
آهه سياري اَنتُ.
*
ورِي مان ووڙيان!
ميڙي سيـٖـري
ڪَکڙا
آکيرو جوڙيان!
*
ايندو ڪيرُ ڪَکن؟
مون مَنُ جهيڻي باهڙي
ٻاهر وِلَهه پَکن.
*
ميان، ڇَڏ ماڻا!
نه تو ساءُ سِرڻ جو
نه لوهَر ناناڻا.
*
ڪنهن لَيءِ گهِنڊُ گُڙيو؟
ڇا اڄ ڪوئي ڪارڻِي
سوريءَ سڏِ مُڙيو؟
*
هي تنهنجي ڦاسي،
ڇورا روئي ڪير؟ تو
ماءُ نه ڪا ماسي!
*
واڄارا وينجهارَ،
ٻيهر وڄو منگتا
هئين وجهو هارَ!
*
لِڱ لُريءَ ۾ چُورُ،
وَکرُ اڪيچارُ، پر
پتڻ پويون پُورُ.
*
پَهرن تي پيئي،
رات جٽيندي ڪيترو
ويئي ڙي ويئي!
*
ٻاهر آ طوفانُ،
ڇَپَر ڇنڀي ٿو پيو
آڌيءَ روشن دان.
*
جيڪس سڀ جبروت،
مان سکر جي سُڃَ ۾
فيض رُلي بيروتِ.
*
شَڪرو نه اوڳو-
اُڏِي ڪُڏِي جهِرڪڙا
چُڳن ٿا چوڳو.
*
گهاوَ جڏهن گهائن،
اؤڻيون پؤڻيون ڳالهڙيون
وِيرَ نه ورجائن.
*
ڪهڙا رُت
–
ڦيرا؟
ساڳيا وَڻ
–
چوٽيءَ مٿان
ڳِجهُن آکيرا.
*
ڇا ڇا تِن جا نانوَ!
اُڏري آيا ڍونڍ تي
اڄ ڪلهه ڪيڏا ڪانوَ!
*
ٿاڻي مٿان وٖڄُ
-
آکي وردي وائڙي
”هَٿَ ڪڙيءَ کان ڊڄ!“
*
آجو ڀانءِ نه تون،
ڪَنڊو تنهنجي قرض جو
ڌرتي چُڀي مون!
*
آءٌ، مياڻيءَ جَنگ،
ڇا هي مُنهنجو لاش هو
هاريل هوشوءَ سنگ؟
*
ڪٿي سي ڳياڙيون؟
وجهو وَر وَڻن ۾
ڪَرڪن ڪوراڙيون!
*
ڪهڙا سفر سانگَ!
اڳتي رڻُ راڙا ڪري
ڪِرنگهَن مٿان ڪانگَ!
*
پدما تي پرڀات،
رَوي! تون به ڇڏي وئين
مون کي آڌيءَ رات!
*
ياد آيو ڇو هاءِ،
مون کي ديرادون ۾
تنها ايم. اين. راءِ!
*
سَرتا، هي سِرَ ڌَڙَ!
وَٽيو پينگهون پَٽَ جون
لُڏُ نه اوچي بَڙ!
*
ايڏو اڳي ڪيئن،
ڪاڪِ ڪڪوريٖ
ڪاپڙيءَ
ڏٺي دنيا هيئَن!
*
اڄ به عين بين،
حسن بن صباح جا
ساڳيا حشيشين!
*
ڪيڏي لنبي چيخ،
هي صدين جو سلسلو
هيءَ تنهنجي تاريخ!
*
گَئلِيلو کي مارِ،
پوءِ به ڌرتي سج جي
وڃڻي آ چوڌارِ!
*
(وڌيڪ پڙهو) |
نئون
صفحو --
ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
--گذريل صفحو
ٻيا صفحا
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
هوم پيج
--
لائبريري
ڪئٽلاگ |
|
|