|
*
دلبر درد عشقان نون گهٽ گهٽ ڏيندا گهٽڪي،
غرق ٿيندي وچ دريا محبت ٽٻڪي مارن گهٽڪي،
فوج حسن دي سر عشقان ڇوهوءن آوي ڇٽڪي،
ٽٻ ٽٻ غوطا کا ڪر آئن ماڻڪ موتي مٽڪي،
معشوقان دي چال عجائب ويک ڪي لٽڪي لٽڪي،
يوسف نال ديدار سهڻي دا دم دم جهٽڪي جهٽڪي.
*
منهن ڪعبه محبوب عشاقان جت نماز گذارن سي،
هردم حج انهان نون حاصل وچ مور نه آپ شمارن سي،
مر جيندي وچ محبت مولا عينئون عين اجارن سي،
يوسف نال مهر محبوبان ترندي اوران تارن سي.
*
مار کلا سر منڪر اندي ڪيهي ٺاٺا ماٺا،
جو هي منڪر ذات فقر ڪا سو هي لوٺيا لاٺا،
ڪون منافق ديوچ ڏينوس ڪاٺي باٺا باٺا،
بي ايمان ڪون مار سگهيرا هاٺا وچلا حاٺا،
نيزي تي تلوارين بڙڇان سر مردودان ٺاٺا،
وحدت والي واٽ نه لهسن منڪو گهٽ گهٽ گهاٽا،
چارئي يار پنجتن حاضر ڪم ڪريندي جهٽ پاٽا،
دوزخ دي وچ دئي وايان دي پٽ ڏاڙهي ڪر پاٺا.
*
رمزن راهه مريندي دنيا ڌوتي مڪر مڪاري،
جهيڙا خلل خرابي خرخش دو رنگ دام دويري،
عاشق ويک حيرت وچ هوندي بازي طلسم ساري،
رمز اها ڳل گجهڙي ڳوڙهي ڪنهن جيتي ڪنهن هاري،
نانڪ يوسف يار سڄو دي چاهي مهر ستاري.
*
عاشق روز اداس گذارن محبوبان دي ناز ڪنون،
دني درعون خون جگرون رم جام رمزين راز ڪنون،
سخن سچا دل ياد هميشه عاشق عشق اياز ڪنون،
رب رسول گواهي ڏوهان حق حقيق مجاز ڪنون،
نانڪ يوسف يار وکايا حق حقوق دراز ڪنون.
*
شهر درازين وسي رحمت دائم عشق آبادي هي،
پنج چهار تي ٻارهن چوڏنهن يار دمان دم يادي هي،
قادر قطب جمال جلالون فقر جهين گهر شادي هي،
يوسف دم خيال نه ڇوڙين هادي دي ارشادي هي.
*
درد فراق ميراث عشاقان بهيا روز ميثاقي،
متوالي تي شور پرايا جام شرابون باقي،
عشق الله دا جنهن نون نه حاصل هوسين وچ هلاڪي،
مستي تي مدهوشي پيالا صاف پلايا ساقي،
نانڪ يوسف يار مليوسي ٿيا وصال فراقي.
*
اي دلبر دل لوٽ نيتائي ڏر عاشق دي آه ڪنون،
رات ڏينهان ميري من توهين دم نه دور نگاهه ڪنون،
توهين عين نون ايوين ڀانوين مٺا سر ارواح ڪنون،
نانڪ يوسف يار مهر هي مرشد شاهنشاهه ڪنون.
*
رانجهن ٻيلي مست پڪاري ونجهلي سوز تنواران،
بن ڪي هير ڪريندا حملا تار وڃي تر تاران،
ڪيلي ڪانهن چري جهنگ ٻيلي بادل پون ڦهاران،
نانڪ يوسف يار ماهي دي لايان برهه بهاران.
*
عشق الله دا ڪيوين پيدا جون ڪر ٻال اياڻا،
ماهه دهي وهه پستت گذاري ڪوءن رزق رساڻا،
دم اوتاري آوي جاوي گربن انڌ ڪاڻا،
گنگا ڪر ڦري دوجڳ ۾ سمجهي سرت سڃاڻا،
دين ڪفر اسلام مذاهب نهين ڪوئي ڏاج ڏاڏاڻا،
دل ميري منظور نه ڪيتا اصلوءن ڪوڙ ڪهاڻا،
درد والي ڪا ڳالهه الائين اي جڳ جوٺ جڳاڻا،
ڪسني قالين ڪسني ڳالهين مئن سر عشق سيباڻا،
ڪودڪ ٻال بي ڄاڻين هاسي ڪيتي عشق وٿاڻا،
پلپل آندا گر اوتاري عينوءن عين سڃاڻا،
نانڪ يوسف غيروءن توبه هادي قسم مياڻا.
*
تانگهه سچي تن توڙوءن تيڏي طلب تمام تمامي،
تار تنوار پڪار پپيهان شوق شڪار پيامي،
دم دم غم اتم تمهين تون سندر برحق سامي،
نانڪ يوسف يار تساڏي طرف تمام تمامي.
*
اکيان عشق پيالا پيتا اکيان دي ڳل ڏوري،
اکيان دا آکڻ اکين منينديان سڻ ميري دل ڀوري،
دل سمجهي تي نين نه سمجهڻ مارن ڍول ڪي هوري،
دل سمجهڻ نال ڪنهان دي عين اشارا گهوري،
برهه برهه دم جسي نه سمجها سا ڏر مت ڏوري،
يوسف بات اکيان سمجهي جنهن دل هوسين لوري.
*
فوجان فوج حسن دي زوري سهڻي چاڙهه گهليندي،
عاشق دي سر ڪرن اماري واڳان مهر وليندي،
مارن مار جوائن شهديان سهڻي چال چليندي،
اپنا ڪر احسان ڀلايان رمزان رمز رليندي،
يوسف يار نيڻ نيڻان نون رو رو راهه ڀليندي.
*
يارو ياد هميشه دل تي هادي هردم نالا،
حڪم جهين دا هر جا جاري فيض الله الوالا،
پر تقصير اسان تان بنده عشق سچو رکوالا،
شادي گهر فقر شڪراني قادر قطب ڪمالا،
شهه درازين ديرا جنهن دا ظاهر اسم اجالا،
نانڪ يوسف عشق الله دا اعلي نور اعلي.
*
جي تون عاشق عشق الله دا ڇوڙين ڪم شيطاني،
ايڪو رنگ ايڪو مل رهڻا رنگ بيرنگ مياني،
انفسڪم فرقانون ويکين سارا سير شهاني،
ڪٿ وت شاهه گدا سپاهي ڪري گدا سلطاني،
ڪل يوم هو في شان فرمايا حق سبحاني،
يوسف يار ديان رمزان اڇيان صافي در اخواني.
*
نيڻ نيڻان تي قلزم ڪالي دريا دور روراني،
ڀروان ڀونر ڀونگ دو ابرو خاني ڪل ڪل خاني،
مرگان ٻاڻ خدنگ ڇٽاون چارئي چيٽڪ چاني،
ابرو بادل برسن لاگيا سورهن اٺ اٺاني،
نانڪ يوسف يار صبوري درد الهه دل جاني.
*
معشوقان دي مست خيالي ڪيفي ڪجلي ڪالي،
شهبازان دي ڪرن ستوني سهڻي جهالي چالي،
ڳجهڙي نيڻ نيڻان نون ويکن پيون پيالي عالي،
نيڻ نيڻان نون ويجهي وسدي نالي دور ڪشالي،
يوسف يار اندر وچ اکيان ڀالي آپ سنڀالي.
*
جس طالب ڪون طلب سچي محبوب مٺا اس نالي،
آپن آءِ هسيندا روندا گهر عشاقان گهالي،
اوجان موجان نوجان لاسو مالڪ ملڪ محالي،
سڀ صورت ۾ اسرار الاهي رنگو رنگ رسالي،
رحم ڪرم دي طلب اسان ڪون درهادي برحالي،
يوسف شاهه درازي اڳون دائم درد ڌمالي.
*
عاشق شوقعوءن شهه سهڻي دي ڪردي نالان نالان،
پيچ زلف دا ول اڙانگا ول ول والان والان،
ويک جو عاشق آڻ ڦسايئه خوني خالان خالان،
ابرو سر ڪمان ڪڇيندي تير پڪڙ هالان هالان،
ڇٽڪن مرچي مزگان ماري عاشق ڍالان ڍالان،
جهلدي سينا سهڻي حاضر جهڳمڳ جهالان جهالان،
نانڪ يوسف يار ديان راندين سئو سئو چالان چالان.
*
دلبر بي پرواهه ڏٺوسي ڏاڍا ستم سهاءِ ڳيا،
ستي پئي نون آڻ جڳايس دل دي دود دکاءِ ڳيا،
مارڪي ذوالفقار پلڪ دي چشمين چوٽ چلاءِ ڳيا،
ڇپ ڳيا دل نپ ڳيا وت دل تي ڇپ ڇپاءِ ڳيا،
هس ڳيا دل گس ڳيا مڙ دل دي چاڪ چڪاءِ ڳيا،
ناز نينان دا ڪرڪي چوري باشا برهه بڇاءِ ڳيا،
يوسف يار وقت آهين وچ قيد زلف دي آءِ ڳيا.
*
سڪ سهڻي دي سانوڻ لايا هنجون ڇلو ڇليان،
رو رو اکيان حال وڃائيا رهن نه جهلو جهليان،
برهه جلاد ميري تن وڙيا ڪرڪي هلو هليان،
موجان فوجان برهه ديان زوريءَ آون کلو کليان،
يوسف يار وصال چهيندا رمزان رلو رليان.
*
سڪ سهڻي دي ساوڻ لايا هنجون نالي نالي،
فٽ فراق چڪن هميشه دردون نالي نالي،
جيوين بلبل گل بن حيران دم نالي نالي،
يوسف يارا ياران قدمين هو سون نالي نالي.
*
واسطي رب دي آ مل رانجهن نديان نين وهائن،
خون عاشق دا ڳل انهان دي گهت زلف ڦاسن،
ڪد ڪيهي ڪد ڪيهي ڪيهي دليان درد بڇائن،
يوسف يار دي مهر سدائي آون پڇ پرچائن،
*
سڻ سهڻا فرياد نيڻان دي تين تون معلوم ساري،
بيڪس مسڪينان نون تيري در تي دم دم زاري،
هردم تون لڄپال انهان دا ڳل جنهان دي ڳاري،
غم ديوچ گذارن عاشق تانگهه تساڏي تاري،
يوسف يار پڪار عرض دل يارو ڏي دم ياري.
*
اکيان سڪديان ويکڻ ڪيتي واهه جمال پيارا،
مشتاقان نون طلب ملڻ دي ويکڻ قوت نظارا،
بار برهه غم سر عشاقان پلپل بي اختيار،
واسطي رب دي سر يوسف ڪر راحم رحم اپارا.
*
اسم الله دي رانجهن سائين آوس ساڏي ويڙهي،
ماهي مهر الاهي تينون هو هردم دل نيڙي،
سدا لڻيجي ظاهر باطن مهه عشاقان دي ميڙي،
اڱڻ يوسف دي يار چهيندا توهين ديري ديري.
*
لڇ پڇ پڇديان پار پريم دا اکيان تانگهه ايڏاهين،
پوئن هار هنجون ڳل پائن سڏڪي سنجهي صباحين،
رب ڪهين دي پيش نه آڻي برهي ڀڙڪن باهين،
يار يوسف دا لطف سدا سڻ سچيان باتان تاهين.
*
سچي سڪ جنهان اکيان نون عشق چڙائين سي چڙيان،
ابتي سبتي بحر بيرنگ وچ لهرين ويک ته لڙيان،
همت نال سڄڻ سچي دل محڪم قدمين ڪڙيان،
يوسف يار برهه دل شاديان مل ڏيون مبارڪ ٻڙيان.
*
عرض قبول محمد ڪيتا سڻ عرض متوالي،
فضل ڪرم دي نظر ڪيتوني ٽلئي ڪاف ڪشالي،
مشتاقان تي مهر ڪريندا ڏيندا منصب عالي،
اپني دستئون دوست ڀليندا پيالي محبت والي،
بخشيندا بدڪاران نون چا مهر نظر ڪر ڀالي،
يوسف يار دي ڳڻ ڳالهين نت رو رو دل سنڀالي.
*
بار ياران دي نهين ڦوليندي مولي عيب مدايان،
ڍليان ٿون وٽ سوين ڍلايان ڀليان ٿون ڀلايان،
لائق ڀريا نهين ليکيندا بريان ديان برايان،
يوسف يار ديان مهر نگاهان ڪجهه آپ به سمجهن سايان.
*
دلبر ديس اسان ڏي آيا ڏيندا لوڪ واڌايان،
رانجهو رانجهو ڪرن سيالين ويکڻ ديان سڌرايان،
مئن مسڪين تي نالي ڪيتيان ماهي مهر ڀلايان،
يوسف يار رحم رب هويا شاديان شڪر سوايان.
*
سهڻا تو بن ڪوءن منيدا دردمندان دي زاري،
ٻوهي تيڏي راتيان ڏينهان ڳل جنهان دي ڳاري،
ڏي ديدار عشاقان نون واسطي اسم غفاري،
يوسف يارا يار چهيندا ياور تيڏي ياري.
*
درد مندا دي آهه ڪنون ڏونگر ڏک وچ تپدي،
ديو پري ڪجهه تاب نه آڻن پري پريرن ڇپدي،
برهه دا ڏنگيا ڪوئي نه بچيا ڏنگي بچدي سپ دي،
عشق الله بن لوڪ سڀوئي جاندي مردي کپدي،
يوسف يار دا عشق حياتي دوجڳ روح نه ڍپدي.
*
جنهان روحان وچ حياتي عشق خريد نه ڪيتا،
مئخاني ساقي دي دستوءن شوق شراب نه پيتا،
هادي والا حسن عجائب سيني ديوچ سيتا،
يوسف مرد اهي مرداني نينهن جناهان نيتا.
*
رانجهن رحم ڪرم چا ڪيتا مئن هيري ڪٿ آهي،
اوڳڻ هاري نال جو ڪيتي سيان سڀ ڳڻ ماهي،
کيڙيان پاس نه مئن دل آهي روز ازل ٿئون ناهي،
يوسف يار دي دامن پڪڙي شاهد الله الاهي.
ماهي مليا نال سبب دي پلئه خير پيوسي،
عشق پيالا وحدت والا بهرا نور ڍيوسي،
يوسف يار نظر وچ هردم ويکڻ قوت ٿيوسي.
*
يار سڀو سر يار ماهي دا جو اصلوءن تخت هزاري،
لاءِ کڙا ننهن آپ نباهي نال يتيمان ياري،
يوسف صاحب فضل ڪرم دا رانجهن هير ويچاوي.
*
رانجهن تخت هزاري دا والي هير ڄٽي مئن جهنگ دي،
سيان نون سيال سيالڻ لڄ اس اپني ننگ دي،
ڪاهه ڪران نت ماهي ٻيلي ويکان شير نه سنگ دي،
يوسف يار سهڻي ٿون مئن مهر محبت منگ دي.
*
درد مندان دي آهه ڪنون آسمان جل جل ڪنبدي،
وچ ميدان منصوري تابون عشق دي کوري تپدي،
يوسف يار برهه بن جيوين ڍور جهنگل دي رنڀدي.
*
عاشق راتيان ڏينهان تڪديان معشوقان ديان راهان،
سهڻي بيپرواهه چليندي عاشق ڪرن الاهان،
لاتقنظو من رحمت الله پڙهن پڪارن شاهان،
پار پون آسمان ڪنون لنگهه درد منديان تان آهان،
يوسف يار دي مهر چهيندي نوري نور نگاهان.
*
آءٌ سهنا لڳڙيان سڪان دم دم دل تڙ ڦاندي
تي غم کاندي،
ڪانگ اڏايان پنڌ پڇايان طرف تساڏي آندي
ڦالاڻ پاندي،
تن من تانگهه اڇانگ ايڏاهين ماندي مئن ڳڻ کاندي
لوڪ سڻاندي.
گهمر گهير اليل عشق دي واري سر وساندي
مڙ نهين جاندي.
ملسين مهر ڪري مئن نال يوسف يارا چاندي
عرض سڻاندي.
*
سڪ سهڻي دي تار بتاران دل وچ ڌمان لايان،
برها بي اختيار الاهي محبت مينهن وسايا،
چڪري ڦٽ فراق هجر دي ڏيندا عشق واڌايان،
وهلي ملسن چاڪ ٻاٻاڻا بڙڇان جس ني بڇايان،
يوسف يار ديدار هميشه هوسن سهڻيان سايان.
*
رانجهن تخت هزاروءن سيان ويک جو ماسين آڪر،
آتڻ وچ سهيليان مل ڪر ڏيسن واڌايان آڪر،
ملڪين مبارڪ فلڪين عيدان ٿيسن آءِ ڪر،
يوسف عشق الله دم خوشيان ويک هميشه آءِ ڪر.
*
چاڪر چاڪر اين فرمايا معشوقان لک ٿوري،
ڳڻ ڳالهين لک محبوبان دي دم دم دلڙي اوري،
سهڻي ساز ڪريندي ڪمڙي جوڙ پلڪ وچ ڀوري،
ڪرندي معاف مدايان دم وچ صاحب رحم سڳوري،
يوسف يار محبت مولا هور نه رهسن هوري.
*
سڪ دي ڳالهه عجائب جيهي وچ بيان نه آوي،
موجان فوجان بار غماندي آدم سر سهاوي،
ان مع العسر يسرا برها باغ وکاوي،
ويک دل شڪسته عاشقان نون پاڻ پرين پرچاوي،
يوسف منديان معاف هويان محبوب سچا فرماوي.
*
ڏنگيان ٽوران محبوبان ديان چال عجائب جيهي،
هر ڪنهن دا سمجهڻ ناهين سمجهڻ ڪي ڪي نيهي،
واحد راز الله محمد ڳالهه ڪران مئن ڪيهي،
چارئي يار پنجتن حاضر سمجهڻ وحدت ايهي،
مالڪ ڪل مختيار ملڪ دي رمز جنهان دل ريهي،
شهه منصور بلاول جيهي طالب سچي نيهي،
درد مندان مسڪينان ٿون خبر اها پڇ ويهي،
هيڪر آوين دوست پيارا پکي يوسف دي پيهي.
*
سرائڪي ڪافيون
هم گروجي هم گيان، نانڪ لڇمڻ ميرا نام،
سبدسنوري ساڌو ڀائي، گرو نانڪ ڪي اها اوگاهي،
گنگا جمنا وچ اشنان.
بندگي ڪرڪي برهمڻ بڻيا، سير مٽاڪي پايس جڻيا،
هم سخي جي هم سبحان.
بندرابن بيٺڪ ميري، رمز سچل دي الٽ اويڙي،
وچ مديني هون فرقان.
*
ٿا ٿا عشق نچايا ڪرڪي سمجهڻ پيان.
الٽيان سلٽيان بازيان ڏيندا،
مشڪل سمجهڻ پيان.
هادي ٻاجهون ڪوئي نه محرم،
ننگ اسي ڳل پيان.
گهڻ گهڻ گهنگهرو ڇم ڇم ڇيريان،
چيري چمڪا ليان.
نانڪ يوسف شهر درازين،
سرڙا نت نت نيان.
*
مک مصحف سجن دي صورت،
صورت الله بسم الله حمدالله قل هوالله.
ميم مزمل طه يس الم حم آمين،
عين دو ابرو وجه الله وجه الله وجه الله.
قلم تي ڪاغذ وچ چولي اکيان جي کولي يار نهين اولي،
عليٰ ڪل شيءِ هو الله هو الله هو الله.
پيش پوشاڪان زيريان زبران پهن ڪي آيا سڻ عشق ديان
خبران،
اڇا پڙهه ڪي ويکين حق تجلا حق تمخلا هو تجلا.
معنيٰ محبت نال سيپارا جوڙ صحيح ڪر هرهڪ يارا،
هيئي ذات الله و الله با الله ثم تا الله ثم تا
الله،
نانڪ يوسف چشمان چولي رمز رڪوع ڪل وچ وچولي،
نهين هور هادي هي الله هي الله هي الله.
*
وهه ديکا هي اسرار برهه بازار تماشا پل پل ڪا وهه
وا
مئن جاونگي ٻلهار هماري يار حسن ڪي جهل جهل
ڪاوهوا.
جب لاگي عشق ٽڪورانا حد گهور درد ڪا شور دل اندر،
مجهي ڇاتي ۾ ڇمڪار برهه ڀڙڪار اگن درجل جل ڪا
وهوا.
يه هي عشق ڪا احوال خدائي خيال سو بر حال
بيانايون،
جون شهه منصور سوار اوپر سردار چوگان ۾ چل چل
ڪاوهوا.
جس پيتا جام شراب هوا بي تاب نشي ۾ خواب غرق
درهون،
جون ڀونران ۾ گلزار مقيد تار زلف ڪي سل سل ڪا
وهوا.
اجي ڪيساهي شهه زور عشق آگهور جفاش جور عشاقون ۾،
دل دم دم درد پڪار قتل ڪي ڪار وصالوءن رلمل ڪا
وهوا.
گم ڪرهستي ڪاڪوٽ جسم ڪي اوٽ چلادم چوٽ صفاتي سينٺ
پڇي ويکين يوسف يار سدا ديدار صفا ۾ ال ل ڪا وهوا.
*
آپ هو يا بتخاني دلبر آپ هو يا مئخاني وهه وا،
ديکي اپنا نينهن نظارا ڦردي هر هم خاني وهه وا.
واهه وڏائي خاوند تيڏي قدرت تون قرباني وهه وا.
عجب جيهي ڪم ڪريندي، حيرت وچ حيراني وهه وا.
ڪي وت بزرگ شيخ مشائخ زاهد عابد داني وهه وا.
ڪي وت شاهه وزير سپاهي جنگ ميدان پرواني وهه وا.
ڪي وت مرد فقير نماڻي صاحب درد ديواني وهه وا.
ڪلام شاهي سر عشاقان نيهه نبي نشاني وهه وا.
ڪي وت ڪعبه ڪاهه ڪريندي ڪي وت گنگا جاني وهه وا.
ڪي وت واعظ جوڙ مسيتين ممبر تي ملواني وهه وا.
دم ماريندا انا الحق دا سوليءَ سر چڙهاني وهه وا.
شوق جنهان نون شاهه علي دا مرد اهي مرداني وهه وا.
جسم يوسف دا ويک ڪراهڻ لوڪ ته ڏيندي طعني وهه وا.
بيڪسان دا مالڪ مولا ترس پوي ڪو يگاني وهه وا.
*
آدم هي اسرار الاهي، بن تن آيا روپ مٽايا،
غيب وچون آندا جاندا، عشق الانبي جوش جڳاندا،
رنگڙا لايا، ديدان درسن پايا.
نيڻ نظاري وارڻ واري، عشق حسن دي زور پساري،
شور مچايا، اکيان عين وکايا.
صم بڪم هوڪي رهيئي، بات برهه بن اور نه ڪهيئي،
حق فرمايا، هادي سچ سمجهايا.
ٽوڙ دماهم گم هوجانا، صورت ستگرنيه نشانا،
مقصد پايا، ساڌو ڪال سڌايا.
نانڪ يوسف يار بليندا، پريم ننگر در هل هليندا،
بادل لايا، اکيان ورهه وسايا.
*
دم هي دم هي دم هي دم هي،
خاڪي پوش پهر ڪي آيا بن اسرار آدم هي.
اپني آپ تماشي آيا ناچو هو ڪي ناچ نچايا،
دم دم تال نچال وڄايا سائين ايها نا ڪوئي هم هي.
هي بادشاهه بيرنگي راما سندر سرجن شوقي شاما،
جوت ڀئي پرڪاش پرانا سائين هادي نور اٿم هي.
بازيگر هو کيل کيلاتا ڇپ ڇپ پتلي نون دوڙانا،
ڪهڙيا باتان برهه بلاتا سائين حيرت دا عالم هي.
انت نه پايا درد بيانا خبر عشاقان سين پروانا،
مست محبت ڪا مئخانا سائين عشق سارا ماتم هي.
يوسف يار قدم بچائي دم دم عاشق تار خدائي،
سچي مرشد يون فرمائي سائين اور خيال ختم هي.
*
لک لک بيک بناويکا اپني ذات مٽاويگا.
خاڪي پهر قباء رنگو رنگ آدم نام ڌراويگا،
عرشوءن آ زمين پر يارو ڪيها حڪم هلاويگا،
ٿي معشوق عشاقان دي سر سوء سوء ستم سهاويگا،
ويک عجائب اس ڪا عقل ميرا ڇٽ جاويگا،
سبز سفيد سياهي سرخي ڦرڪي آپ ڇپاويگا،
شاهه منصور نون ڪر اشارا اناالحق الاويگا،
شمس الحق دي ويکهو ڀائي ڪيون ڪر کل کلاويگا،
ملان قاضي بن بن آوي عشق والا آزماويگا،
هر ڪس نال ڪريگا ايوين تيرا ڀي دن آويگا،
يوسف يار مراد اها هڪ دن تينون وکاويگا.
*
دلبر ديس اساڏي آيا وهه واهه برهه بهار لڳي،
آيا آپ ته کليان وليان گل ڦل دي گلزار لڳي،
هر ٻوٽي خوشبوءِ هڪائي ڀونران دي ڀڻڪار لڳي،
کليا نور تساڏا هر جا حسن بزار چوڌار لڳي،
نانڪ يوسف گل تي بلبل ڳٽ پٽ تي ڳٽڪار لڳي.
*
هي هرجا حڪم تمهارا سڻ هادي حال همارا.
ڪيهي ڪيهي ناز ڪريندئين هڪڙيان سوليءَ
سرچڙهيندئين،
آپن اتحد ناد بجيندئين هئه ويکڻ سير نظارا.
عشق اويڙا ويڙي ڏيندا گهمر گهير اپار تريندا،
بيخود بي اختيار بڻيندا عشق سير سڪارا.
وهو معڪم آپ الايو قل هو الله حق فرمايو،
موتو قبل مار جوايو ٻوجها تم سر سارا!
عشق تيڏي ديان فوجان ياري آون جلون بي اختياري،
روشن مسرت پرينءَ جي ساري مئن مسڪين بچارا.
نانڪ يوسف يار سڃاڻي اسان هاديءَ در وڪاڻي،
مرشد شهر دراز ميائي همت حاضر يارا.
*
عمر دراز تيري هادي نگهبان هووئي،
هادي نگهبان هووئي الله دي امان هووئي.
زور تساڏا حسن لڻيندا دائم دل تي چاهه چهيندا
سدا جنهن جيسين ڍوليا غريبان دا ڌيان هووئي،
مئن ته دعاڳڻ دلبر تيڏي ڀال ڪروسڻ زاري ميڏي،
ڪرين گوش گوئيءَ اتي مولا مهربان هووئي.
بخت برهه دم تخت سلامت تاج تيڏي سر عشق امامت،
صاحب سلامي تيڏا عرب ايران هووئي.
عشق تيڏي وچ عاشق جکندي تياڳ سکان نون طلب دکندي،
حال دل معلوم تين نون راضي رب رحمان هووئي.
ديس بدسوءن نينهن نغارا عشق تساڏي ماريا نعرا،
جن ملڪ انسان اتي شاهي وڏا شان هووئي.
نانڪ يوسف تيڏڙي تاري سڀ گناهه دا دوا تون پساري،
هردم هووين نال اسان ڏي ديرا درارزان هووئي.
*
واه واه سجن تيريان اکيان ڪيسا انهان رنگ لايا هي،
رنگ لايا هي جهڙ لايا هي
طرحون طرحين ڏيون ڏکالي ڪيفي قاتل ڪجلي ڪالي،
دام زلف ڇٽڪايا هي لٽڪايا هي اٽڪايا هي.
مزگان ٻڌڪي مرچي مرچي ڏاڍي ڏيون چرچي چرچي،
عاشق تون ڦڙڪايا هي سڙڪايا هي جهڙڪايا هي.
نهين ديواني گجر ڪملي سر عشاقان ڏيون عملي،
آون دل ڀٽڪايا هي ڇٽڪايا هي جهٽڪايا هي.
غير واليان دي بات نه اٿان معشوقان دي منزل جٿان،
هور درون هٽڪايا هي سٽڪايا هي ڏٽڪايا هي.
نانڪ يوسف يار نظارا ايڪو ايڪ پسار پسارا،
نينان نون سٽڪايا هي نٽڪايا هي وٽڪايا هي.
*
لايان برهه بهاران بادل برسن بجلي چمڪي،
گهن گهن گهنگهور سيون.
پونري چونري ويس گلابي ڪيا جلوا آفتابي،
ڪيهي ڪيهي شور شرابي هي اور انهان دل دور سيون.
اجري گجري بانوري بجري ڳوڙهي ڳوڙهي سانوري،
مست ڦرن مستاني تانوري وهه بوندن ڪي جهگ جهورسين.
اڙن عين اپڪ اڻ کيلي ويک انهان هان چالي،
مستو مست خيالي ويکو فوج حسن دي زور سيون.
عشق اويڙا ويڙهي ڏيندا سير اندر شهه نيندا،
گهمر گهير اوڀار تريندا هي مرڻ جيوڻ دستور سيون.
هڪدم سوء لک تال تماشي دل تي عشق وڄيندا،
نانڪ يوسف ناهين ناهين يار سچو دل دور سيون.
*
من لڳيان هو يار تيريان نينان ديا نوڪڙان،
نيڻان ديان نوڪڙان دام زلف دل اٽڪي اٽڪي اٽڪي،
پالي ڀائي گجر ڪالي چڙهن دماغون ناز نرالي،
ڀلا ڀلا چمڪ ڏيندي چوڪڙان هو چمڪ ڏيندي چوڪڙان،
چال سهڻا لک لٽڪي لٽڪي لٽڪي.
نيڻ عشاقان ڪوءن هٽيندي جي سر اپنا ڪوئي سٽيندي،
ڀلا ڀلا ڪيهي ڳل لوڪڙان هو ڪيهي ڳل لوڪڙان،
سس نه ڏيون سٽڪي سٽڪي ستڪي.
نيڻ معشوقان نينهن اڙانگي نال اساڏي سڀ سڻانگي،
بلابلا جهولي جهولي جهوڪڙان واهه جانب ديان
جهوڪڙان،
مست اکين رنگ جهٽڪي جهٽڪي جهٽڪي.
نانڪ يوسف بار ديان جهوڪان ديک دو چشموءن محبت
موڪان،
اناالحق هادي والبان هوڪڙان هو هادي واليان
هوڪڙان،
نيڻ نيڻان ڳل پٽڪي پٽڪي پٽڪي.
*
سهڻيان دي نيڻ ڪريندي ويکو ٺڳڙي ٺڳڙي ٺڳڙي،
دل اڳڙي.
جادوئڙا بن سحر چلاون مول نه ڪريندي ڀڳڙي.
سچي جا دل طرف هادي دي پرت تنهان دي سو تڳڙي.
نيڻ معشوقان دي نال عشاقان رلمل مريندي کڳڙي.
نانڪ يوسف يار دي محبت جان جسم هل جهڳڙي.
*
چاڪر اسان هون نوڪر سڄڻان دي ناز دي،
دستور ڪيهي ڪيهي رمزان دي راز دي.
ويکو نينان ديان موجان ڪر آنديان فوج فوجان،
اکيان دا عشق او جان غمزي غماز دي.
ويکو نينان نظاري ڳجهڙي ڏيون اشاري،
عاشق عشاق پياري سولي دي ساز دي.
ڪر گهور دل کسيندءِ نئي برهه ۾ بسيندءِ،
سانگا سولي ڏسيندءِ ڏيندي گداز دي.
نانڪ نماڻا مارن نينان نهين گذارن،
يوسف يتيم پارن بخري نياز دي.
*
الله هو الله هو الله هو هو هو،
حرف الله وچ هو سڃاڻي دل دريا ڌو ڌو.
ڇاتي ماٽي دم نه مانڊاڻا دم دم نال گهو گهو.
هو جزمان دا پيش سڃاڻي نڪتي هني روبرو.
نانڪ يوسف يار سچو هڪ حق اناالحق موبمو.
*
آيا حضرت عشق آيا، آيا رنگڙا لايا هي.
جهنانانا جهوم تنانانا تن اندر مچ مچايا هي.
مرحب مرحب مرحبا لک ٿورا ڳڻ ڳايا هي.
مين مسڪين ڪسي ناجيهي اس احسان فرمايا هي.
دن دن ڌنڪا نورا نيور باجن باج سنايا هي.
اتحد گهوري گهور ٽڪوران برهي باغ بنايا هي.
چمن دراز درازي تس ڪي انت نه ڪس ڪو ڪو پايا هي.
گل گل مين گفتار تي چهرا دلبر در سمانا هي.
گهم گهم گهن نانوبت نينهڙي تحقيقي طبل وڄايا هي.
سرڪش زوران زوري برهي چوچڪ حڪم هلايا هي.
باب فريد شمس الحق جون منصور بکايا هي.
عاشق عشق الله دا غالب انالحق الايا هي.
نانڪ نيل ڪوڙين شڪراني يوسف يار ڪهايا هي.
آپ سڃاڻ ڪي لطف ڪريندا ديدوءن درسن پايا هي.
*
تن اَگ لڳي جيءُ ٿڙڪي باهه برهه دي ڀڙ ڀڙ ڀڙڪي،
چقمق چڻنگان ٻاهر پئيان جهڳ مڳ جهڙجهڙ جهڙڪي.
عشق اسانون چيٽڪ لايا چيري والي لڙڪي.
ٻاجهون عشق الله دي يارو ٻئي سڀ ڪوڙي کڙڪي.
جيڏون ڪيڏون شور مچائن اکيان اڙاڙ اڙڪي.
دم دم در دمندان نون ديدان گهاءُ مرينديان
گهڙگهڙڪي.
عشق هادي دا لڳا اچانڪ غير ڪڍيا جنهن تڙڪي.
نانڪ يوسف يار جو پايا شهر درازين وڙڪي.
*
تن آگ برهه ڀڙڪائي هڻ خبر نه پوندي ڪائي.
نئن نئون نيڻ ديان رمزان لڳيان ڌمان ڌم مچائي.
سرڪش روزان روز ڏسيندا برهي چوٽ چلائي.
دم دم نعري اناالحق دي رمز عجائب لائي.
نانڪ يوسف يار وڄيندا نوبت نينهن سجائي.
*
يهي آدم ڪس ڪو نام مولا ڪون ڪهاويگا،
پريم گرو ڌوم ڌام باتيان برهه بتاويگا.
اونچا نيچا محلين مندر آپ سمايا هردي اندر،
آپ ڪري هر ڪام هوران هنر بتاويگا.
آپن مريندا جئيندا آپن پڙهه ختما بخشيندا،
آپن قاضي شاهه امام اناالحق الاويگا.
اوئي هوندا ٻال اياڻا اوئي ڦردا پير سياڻا،
وهه هي زيرڪ مست مدام سوء سوء رنگ رساويگا.
انا احمد بلا ميمي آپ ڪريم رحيم رحيمي،
آپ ڪري قتلا منڪر مام مناويگا.
آپن وچ شرع دي وسدا ڪفر اسلام دي مسئلي ڏسدا،
ڪٿ گنگا تي هرنام حاجي بن بن آويگا.
ڪڏهان ڏوهه ثوابين آندا پشيمان ٿي ڏوهان ٿو جاندا،
سوئي ڪڏهان گمنام ڪڏ وت حڪم هلاويگا.
آپن ڪاڻ شراب فراقي آپن جام مئخانا ساقي،
آپ مجاز حقيق حرام درجي منع ڪراويگا.
ڏهيسر ڪا جاما لڇمڻ هنومان لوڪان لڇمڻ،
واهه فرعون موسيٰ امام دريا وچ ٻوڙاويگا.
جاني هر صورت ۾ وسدا روندا هسدا بس نهين اس دا،
قدرت حق حڪام نوبت نينهن لڳاويگا.
چوچڪ شهر درازين ٿاڻا گر بستي اوتاري ڀاڻا،
آپ آرياڻي ڄام سچو نام سڏاويگا.
نانڪ يوسف عشق ٻليندا هرجا اپنا حڪم هليندا،
غيب الله الهام صاحب درس دکاويگا.
*
تال پخالي آيا هي وت رنگ بيرنگي آيا هي،
عرشوءن آيا زمين عشق آدم نام ڌرايا هي.
سوء لک نخري ناٽ بنيدا ناچو ناچ نچايا هي،
ساز سرود ڄانودا ڳانوندا اس رنگ ريجهه ريجهايا هي.
هردي هردي من موهن گياني ڪيهاگيان بتايا هي،
انت نه پايا عشق قبائين نقشو نقش بڻانوڻا هي.
ڪار ڪري پرڪار تمامي رنگ ورنگ رچانوڻا هي،
ڪيهي ڪيهي جور جوڙيندا سياهي تلڪ لڳايا هي.
ڪڏهان شاهنشاهي چالي ڪڏهان مست موالي هي،
ڀڀ خجن ڪهبان چلاوي عينوءن عين وکايا هي.
نانڪ يوسف يار رنگيلا حدنا سر بناويگا،
پهر وڳي لک ويس رنگو رنگ آپن آپ ڇپاويگا،
بازيگر ڪي بازي ٻوجهي گر ڪرپا سک پايا هي.
*
بيرنگي هر رنگ ۾ ويکو سير عجب گلزاري ڪا،
هر صورت ۾ سهڻا وسدا صاحب هي سرداري ڪا.
گنبذ ايڪ آواز دکائي هر صفات ۾ ذاتي هئي،
جون ڪر سورج ايڪو جلوا کليا باغ بهاري ڪا.
چولا پهر انساني آيا احدوءن احمد مرسل ٿا،
شاهه علي مولا دم مظهر عين وعين اظهاري ڪا.
موتو قبل عشق اشارا خاص رمز عشاقون ڪي،
شاهه منصور سواد پايا معراج سوليءَ سواري ڪا.
هزار بار لک جان پائوتم به فرمان هي عشقي ڪا،
خيال دم ڪا سودا ڪرلي وقت يهي واپاري ڪا.
مئخانا بتخانا مسجد گوبند گر هر خاني ۾،
نحن اقرب حق نيڙي تم سين سمجهي اسراري ڪا.
نانڪ يوسف يار ڪي ياري مشڪل توبه زاري زاري،
آپ هئي آپ هي نباهي نينهڙا مئن بدڪار بچاري ڪا.
*
ڪڏان سوبر هامست خيالي ڪڏان سو مسڪين چالي وهوا،
ڪڏان سو قالي قال ڪريندا ڪڏان سو احوالي وهوا.
ڪڏان مسلا عصا ڪوزا ڪڏان تسيح تالي وهوا،
ڪڏان جڻيا تلڪ لڳيندا ڪڏان لئيندا لالي وهوا.
ڪڏان ڏوهه ثواب دي ڳالهين لکين درجي عالي وهوا،
ڪڏان مشرڪ مومن ملحد ڪڏان مرد موالي وهوا.
ڪڏان ڪريندا بيخود سانون ڪڏان هوش ڪمالي وهوا،
زوران زور مريندا نعري رمز اناالحق والي وهوا.
مرشد معاف ڪيتي ڪل فقروءن ڪاف ڪشال ڪشالي وهوا،
طرحون طرحين سير ڏٺوسي شهروءن شهر خوشحالي وهوا.
ڪڏان نماڻ نانڪ نالا شهر دراز ڌمالي وهوا،
يوسف يار سچل ديان رمزان برهه ڪيتي برحالي وهوا.
*
پون بوراق اوپر هسواري کيلت کيل مئن ڪرتي هون،
غير جسي دل نظر اسي پر عشق مهر دم ڀرتي هون.
حڪم رباني حق سبحاني شاد اسي پر رهتي هون،
آپا آپ نه مئن بيچ برها فيض اسي ڪا ڪهتي هو.
دين اوپر هي عين عشقي ڪا ڪفر تلي تس ڌرتي هون،
مذهب مشرب ڪوڙ خلق ڪا چاهه ڪري مئن چڙهتي هون.
تال پخال سحر جادو پر عصا عشق اڇلتي هون،
همت سيس گرو پر چرني مرڻ ڪنون نه ڏرتي هون.
منڪر سين سٽ دين هدايت غير خيال نه اڙتي هون،
چاهي محبت حق دل چاهي ڏر رب سون ٻهون ڏرتي هون.
نانڪ يوسف عشق الله ڪا نور اندر وچ جلتي هون،
عشق ميرا هم يار مين عشقا خارج خام سين لڙتي هون.
*
پون بوراق ڊوڙايا عشقي، پاس ميري خوش آيا هي،
هر جا حڪم هلاويگا، پير مغان فرمايا هي.
صاحب حسن سوار اسي پر صورت وچ سمايا هي،
آپ سحر تي فرعون موسيٰ اچرج سير بنايا هي.
جهم جهم جهڳ مڳ سنج سونهري موتي جهرمر لايا هي،
لعل جواهر سوار اس آڳي باغون شرمان ڇايا هي.
واڳ اور چابڪ دست اسي ڪي دم هسوار بتايا هي،
مرني سون مرجيوين سي نر موهه نه هور ڪو پايا هي.
آپن چڙهه معراج مڻيندا سوليءَ سير خدايا هي،
شيخ فريدا شمس بلا شاه سر منصور جلايا هي.
ڦيرو سرمد يار ڪيا هي وهه انصاف وکايا هي،
نانڪ ڀٽ بيراڳي يوسف جيءُ اداسي سايا هي.
واهه ستگر پيرڪي واري رٺڙا من پرچايا هي.
*
برها ته ڪيهان ڪيهان ڪيهان بازيان بناوندائين،
سير وکاوندائين.
برهه تماري بات نياري ڪڏان ناز ڪڏان ڳل ڳاري،
جيهان جيهان عجب جيهان الٽيان بتاوندائين،
رانديان رساوندائين.
بن رسنا رس هر گن گاويگا اپني اچرج ۾ آپي آويگا،
ايهان ايهان حيرت جيهان ڦيريان دلاوندائين،
جهمر کيڏاوندائين.
هر گهٽ گهٽ ۾ گهٽاٽ تمارو ناد انا حد ڪو دل ۾
ٿارو،
نيهان نيهان بيرنگ نيهان ناچ نچاوندائين،
مکڙا ڇپاوندائين.
برهه تمهارا انت نه پايا سچي ستگر سچ بتايا،
ڪيهان ڪيهان چرنا ڪيهان حق فرماوندائين،
درد پڇاوندائين.
نانڪ يوسف يار ٻليندا لک لک چالي آپ چليندا،
ريهان ريهان چشمان ريهان ڇيرين ڇمڪاوندائين،
لوڪ ڀلاوندائين.
*
آيا دلبر آيا آيا دلبر آيا آيا ميرا ڍولڻا،
غيبئون ڪرڪي ظهورا عربي پنٿ بنايا محمد نام ڌاريا.
ڪيتي عرش ته ڪيتي ڪرسي انت فلڪ ناڪيتي،
ڪيتي جبلين جل ٿل دريا ڪيتي جهنگل ڪيتي،
زير زبر هر نقطي اندر صاحب سير سمايا.
|
