|
ريختي ڪلام
من تانگهه لڳي من تانگهه لڳي، واري جانوان سڄڻان دي
فرقت فرقت رين ڀاوت درسن دياوت ديا
لرج لرج موري هينئڙو ماهين گرج گرج تن برهين باهين
سمرت سمرت امرت امرت پاوت گاوت پريم پديا
نڻ وڻ نڻ وڻ مهوا بولي گهڻ گهڻ گرمک چولي
هرگت هرگت لگن لگاوت آوت رام ڪنيا
هوري هوري سن ڌن ڀوري، شور ڪٽوري انحد گهوري
موج محمد گگن چڙهاوت جهنا نانان ٻنڌ ڪنيا
نڪ نڪ نينڪ عين پياري جهمڪن ڊمڪن دردبيچاري
برشت برشت ابرعنايت ڪهاهي يوسف پيا.
*
مئين پيتا مئي ناب تج لب ڪا
شور گلگون شراب نج لب ڪا
مک مهتاب حق تجلاتو، عشق آفتاب تاب تج لب ڪا
زود آتا هي بيخودي ۾ تو، جس ني چاکا لباب تج لب ڪا
ميم عصحف رخ تمهارا هي، هم پڙهتي ڪتاب تج لب ڪا
ملڪ از هجر توبي طاق شدم، روح چاهي ثواب تج لب ڪا
سوءِ ابرولي تو ساجد هون، شڪر الله محراب تج لب ڪا
حق قبلائي تو ڪون مڪان، حڪم جاري جواب تج لب ڪا
اب تو مسڪين بهت بيچارهه هي، درد مانگون لعاب تج
لب ڪا
ميڏ ڪهتا هي نون يوسف را شوق دل ۾ شتاب تج لب ڪا
*
درد حيرت خيال تج لب ۾
قيل قال و ڪمال تج لب ۾
بول بولو بناز هنس جب نين
فيض ديني هو جال تج لب ۾
ديد ڀرتي هو جس طرف تم نين
خي ڪرتي هو حال تج لب ۾
ديد ديد دراز هو الله
باز رازم بحال تج لب ۾
ڪهتا هي نانڪ يوسف بخدا
ماهه نونو هلال تج لب ۾
*
دم ديکا ديدار تج حن ۾
دل هوا هي شڪار تج حن ۾
ناز نينون ڪا لوٽ نيتاهي
عشق ديتا اشار تج حن ۾
رخ گهونگهٽ سي کول مک و کلا
پير ما شهسوار تج حن ۾
حسن تيري ڪي صفت انحد هي
الا الله ڪا هي نظار تج حن ۾
نانڪ آن شڪر يار يوسف ڪو
لاگا برهه بهار تج حن ۾.
*
دم دم ديکا هي لعل تج لب ۾
وهه ڪي بنيا هي خال تج لب ۾
آب حيوان خضر حيات الامير
شرب رنگين گلال تج لب ۾
درد دل را عرض بان صاحب
جام جم جم وصال تج لب ۾
داد بخشو ديدار بسم الله
جلوهه حسن جمال تج لب ۾
يار يوسف سي ڪام هي تمري
نين نونو نهال تج لب ۾.
*
جي تمري درس ڪاڀونئر جي جگياسي
ڦري نت اداسي پياسي سناسي
نه بس ڪجهه هي ميرا سنو دوست ميرا
نيڪ نام تيرا جو ڳاسي سو پاسي
ڪهان اختياري تماري هي ساري
تمهين ڄام آري پاسي سناسي
جو اپتي ڪريسو مهر درس ڏيسو
عرض دل منيسو مناسي سواسي
جو ڪل ڪل فناڪا تيرا دم بقا ڪا
خدا حق لقاڪا اڇي ڳالهه خاصي
نئو نئو نظارا همه ديس سارا
نه يوسف خدارا ساسي ديکياسي
*
بئنسري وارو بيراڳي ڪهڙي ديسئون آيو
ڪهڙي ديسئون آيو موري پيا ديسئون آيو
جهن نا جهن جهن ناچ نچاوت گاوت چغلت آوت جاوت
مين من ڀاوت ڀايو.
چيلا چمڪت گهگنت گرجت، ان ون ڪن ون بوندن برشت
ڌئون ڌئون درمڪت درآيو.
من رکيا چل درشن پايو عطر عنبر گلاب لايو
صدرنگ رنگت بنايو.
سن گن هرگن ڪوبت نيارو تال مردنگ بجي په پنڪارو
من پر پريم پدنايو
نانڪ يوسف ڪو يار اپارو جن بارو ميرو پيتم پيارو
ٿاٿا ٿئي ٿئي ٿايو
*
زلف ڳل عشاقان زنجير گيسو بيشمار
ڪاڪل تو دام دل ڪا خال چشم دامدار
ترڪ هندوئي تو ظالم غارت ميري دل سين ڪيا
حال زارم دل شڪسته سرو من اين بيقرار
يڪدم هجر تو مارا سال اين قيد هي
روز شب نالان نالم در فرقت انتظار
دم يڪ رخ نموده چون ڪشيدي يون نقاب
تير زدي عاشقان نانڪ يوسف يار يار
*
پرت پال تم هو مئن ڪمن ڪون ويچاري ٿهري
عرض هئه حضور ۾
لعل تمري در ڪي لوري دامن دل سين پڪڙي توري
پريتم پت راکو موري محبت مذڪور ۾
ورد هي تمهارو نام دم دم صبح شام
ڪهتا دم دم رام رام تار تن طنبور ۾
نم هو لڄپال پال فقر تجهه ڪو ڀال ڀال
درد ڪا احوال حان ديان سن دستور ۾
سن ڪر ڪرنا جو غور، عاشق هي، مسڪين طور
مجنون جيسا دل ڪا دوءر رهي مرت پور ۾
يوسفا ارداس هي داسن تج ڪا داس هي
سانچ تو ڀرواس هي مظهر نظر نون ۾.
*
ڪر ڪا سجن هماري ڪاري خدا ڪي واسطي
دل درد ۾ بڇاري
ماري هون بيخبري هون تڙ ڦڙ ۾ دل ديواني
تيري هجر ڪناري
ڪيسي ڪهون بهاري جنت بجاءِ معرخ
تج بن گل و گلزاري
ساري هي تجهه ڪون معلوم حالت هماري دل ڪي
فرياد دل پڪاري
مئن اپني بيڪسي ڪا احوال ڪس بتائون
دم انتظار زاري
تيري عشق ڪي آگن ۾ جلتا هي يار يوسف
جلوا پساءِ پساري.
*
تم ميري ڳلي ۾ ڪب آسو بار يار
تجهه بن رهتي هون مئن يون بيقرار يار
ڪوئي نام مولا ڪي جاوي مرا حال اسي جا سناوي
تورا همن پر لاوي ميرا جاني آڻ ملاوي
تس ڪي برهه ديان فوجان مئن سر آوڻ بار بار.
اول جلوهه پسايئي ڦرڪيون ڪر آپ ڇپايئه
رخ تي نقاب پايئه ڏاڍا ستم سهايئه
تيري بيپرواهي سون جاني روتي هون زار زار.
پيڙڪي دل هماري تيري فراق ماري
تون آ سهڻا هڪواري ميري جان فدا هي ساري
مجهه ڪون جا لڳڙي تيري دو نينون ڪي تار تار.
تيري نور ڪا نظارا، سن تو سجن پيارا
يوسف سڃاڻ يارا صورت سينگار سارا
چشمان سيتي مئن پوءِ ڪي ڪيتا ڳل ڪا هارهار.
*
بهر سوئي بهرڪري عجب اسرار ديکن ۾
بلاويگا حڪم اپنا سجن سئنسار ديکن ۾
جبي بوتا تو هستي ڪا جاوي ڪل موج عشق اندر
تبي محبوب ڪا عاشق پاوي ديدار ديکن ۾
ثواب اور ڏوهه همسرعي دردمندون سي تحقيقي
ڪفر اسلام ۾ عشقا بڙا کيلار ديکن ۾
جولا تحريڪ ذرته هي سانچا مصطفيٰ شاهه ڪا
خدا خود خلق در خالق گل و گلزر ديکن ۾
نظارءِ نوبنو تعريف نورنگي برهه مرشد
ڪهو يوسف خود خودڪا ڪهان اختيار ديکن ۾
*
ڪڙيان تان اٿي رام ريجهاءِ رام رجهاءِ شام ريجهاءِ
تون پيڇي پڇتاويگا
جاڳو جاڳو نيند تياڳو لاڳو تم سين ڪيسو لاڳو
آنءُ ڪه جوئي سندر ساڳو دل ڪون نا سمجهاءِ
سانول ستي سيج آياوي ڪن توري توهش سڌاياوي
دل رانجهو بن ڪوڙ ڪايا وي ايڪو دم خداءءَ
ايڪو دم ايڪو جاما چارئي پنج پاڪ اماما
آپي بولي راما راما ديدوءن ديد رلاءِ
نانڪ يوسف يار آيا جس ڪي حسن رنگڙا لايا
نحن اقرب آپ فرمايا باقي عشق بقاءُ
*
ايڪ بوند ڇوٽي اس مستڪ مون وه نور ڪا جهلڪا ايڪ رمز
بادل ڪا جهلڪا ايڪ رمز بجلي ڪا جهلڪا ايڪ رمز
دلبر دست لگائي لعلي لعل لب مسي دندان ڪالي
زلف مسلسل ڪا ايڪ رمز بشيهر ڪاڪل ڪا ايڪ رمز
بئنسر موتي دام نياري بولا بينا عجب ستاري
مزگان قاتل ڪا ايڪ رمز دو ابرو ڪا حلقا ايڪ رمز
شمس و قمر ڇپ جاتي هين معشوق نظر ايڪ ماتي هين
مظهر ڪا رلڪا ايڪ رمز پلڪون ڪا پلڪا ايڪ رمز
روتي شهدي نين سپاهي ديک صنم ڪي بيپرواهي
شهداءِ قتل ڪا ايڪ رمز ماتم ڪربلا ڪا ايڪ رمز نانڪ
يوسف يار بهاري جند محبوبان گل گلزاري
ديدار نچلڪا ايڪ رمز ڌمڪايا پاڪا ايڪ رمز.
*
اسرار بن درد نه ڪوئي جاويگا،
خبر نه ڪوئي لي آويگا.
ٻڌ بنا سڌ ڪائي نه چلدي گر بن گيان نه پاويگا،
رم جهم بادل برسن لاگا ايسي بوند نه برساويگا.
بجلي ڪا چمڪا بادل ۾ هوتا ايسا رنگ ڪوءن رچاويگا،
نانڪ يوسف يار پيارا درسن دوست وکلاويگا.
*
همدم حڪم سناويگا شام سندر ڪي پار وهي منجهه،
خيال ووهي منجهه الٽ پلٽ هي گر سچو ست لاويگا.
اور سور سڌ ٻڌ نهين پاوين بن گر گيان نه آويگا،
ڪرت ڦرت جٿ ڪٿ جهلڪارو لمڪ چمڪ چمڪاويگا.
لحمڪ لحمي دمڪ دمي ڪهيا ڪوءن ڪهاويگا،
نانڪ يوسف يار دما دم اناالحق ناد بجاويگا.
*
هي نام صاحب ڪا سانچا،
سانچي سي رهنا سانچا.
سرن پڙي ڪي لاج اسي نون، چرن لگا سو باچا
ستگران ڪي مئن دامن لڳڙي، ڳر مک سانچي وانچا
سڄڻان تون ڪر سڀ ڪجهه صدقي، ڀاءُ ڀرائي چاچا
جوش جنين نون عشق الهه دا، سو نر رمزين راچا
نان يوسف يار موهن، مئن آپن گويا ناچا
*
بئنسري بجائي ڪنيا پريم رس ڪي هوري لعل،
آتما ڪي ماهين سنو انحد گهن گهن گهوري لعل.
پوت تو جسونت ديا جام شراب شوري لعل،
بازو دل سين لون ليو ڌار زلف ڏوري لعل.
گنگا سر ڪئون ٻوجهي الٽ ڀيد ڀوري،
دوارڪي ڪي دوالي ديکو موهن مست مووي لعل.
مٿرا جمناڪي اوپر کيلت آگهوري،
چرچا هم سنگ ڪرت باجو پڪڙ جوري لعل.
ڏاري پچڪاري ڪان سکيان پر چوري،
اوڏت عنبر گلال پريم ڌن ٽڪوري لعل.
يوسف مد مست چکي عشق ڪي ڪٽوري،
بيوسي ڪي تان ڇوٽي تن تن تان تن توري لعل.
*
براهه عشق عاشق دم، برو رو رو هو هو هو
رکو دو جهان دل ۾ غم، برو رو رو هو هو هو
اڇا دريا محبت ۾، رهو نس دن خدا عاشق
سنو سانچي ڪهو باتم، برو رو رو هو هو هو
نهين ڪجهه طاقت مجهه ڪون، تماري مددگاري بن
هووي تيرا ڪمال ڪرم، برو رو رو هو هو هو
جهان کينچون وهان حاضر، پيا تجهه هاٿ ۾ ڏوري
ڪهان ڪڇ بيچ ۾ ڪاهم، برو رو رو هو هو هو
جهان کينچون وهان حاضر، پيا تجهه هاٿ ۾ ڏوري
ڪهان ڪچ بيچ ۾ ڪاهم، برو رو رو هو هو هو
ازل روز ڪا مئن مسڪين، پڙا تيري ڳلي ۾ هون
پڪارون درد ۾ ماتم، برو رو رو هو هو هو
سنو عاشق مقرريون بهاري، برهه هم تم سون
تمهين هو راز ڪي محرم، برو رو رو هو هو هو
تيري عشقي ڪي اگن ۾، جلي گا يار دل يوسف
گيا هستي ڪا ڳل شلغم، برو رو رو هو هو هو
بدهه ساقي شراب نو، زو زو زو يو يو يو
بزن مطرب رباب نو، زو زو زو يو يو يو
خدا ڪا نام من ليجي، بيڪس ڪا غور ڀي ڪيجي
عرضدار آون جناب نو، زو زو زو يو يو يو
هماري تو تپش تن ڪي، تجهي روشن سنو شاها!
رقم درد اين ڪتاب نو، زو زو زو يو يو يو
پلائو جام مئي جم ڪا، تب يه دور دم غم ڪا
بلا فرصت شتاب نو، زو زو زو يو يو يو
اِڌر اُڌر ڪيون گهبرانا، دنيا ۾ شور جهڳڙانا
توئي صد ماهتاب نو، زو زو زو يو يو يو يو
هجر تيري سون جان جلتي، اگن يوسف به دل ٻلتي
برا دت دل ڪباب نو، زو زو زو يو يو يو
*
اپني آب آپا، نهين ڪوئي دوسرا جانو
برهه ڪي بات نياري هي.
سجن سنتا بلاتا هي، آپي گاتا بجاتا هي
مجهي از خود بيزاري هي.
سجن رفتار گفتاران، بهاران درد هشڪاران
ڪفر ۾ دينداري هي.
چڱا سنسار ديوانا، برهه بن لوڪ اگيانا
گران بن ڪانه ناري هي.
مست برهي بيانا هي، ڪوئي فاني نه مانا هي
پلٽ ڪي الٽ ساري هي.
ڪريندا عشق الغاران، انا حد ابر وسڪاران
نه ڪس ڪي اختياري هي.
سچي ستگر ڪي سرني هون داسن ڪي داس چرني هون
وهي دل ڪا شڪاري هي.
نانڪ نور سرور ڪا چئو يوسف يار هر هر ڪا
سجن سين سڌ ساري هي.
*
شمشير ۾ تصوير تجهي بينظير هي
دلگير ڪي آڌير نينن مون سڌير هي
هس هس ڪي بولتي هي اي دلبربا شڪر
شهد از شراب لب وچ قند و ڪثير هي
سبز و سفيد پوش پهن سياهه ڪج ڪلاهه
وهه سرخ رنگ سوسن تعبير پير هي
آب حيات خضر هم هاٿ ۾ تو
مسڪين هي غمگين گلي ڪا فقير هي
گهه شهه گدا شهانه آواز عشق هم
اقرب اليه عاشق سميع و بصير هي
خاطر زهير مت ڪرو بيچاره دردمند
غمخوار يار باش دگر غم بگير هي
نانڪ نگاهه مرشد هي ڪائنات پير
يوسف يڪي صفت هادي دم دستگير هي.
*
تيري زلف ڪا زنجير موري ڳل ۾ دام هي
تجهه ديد ۾ دم عيد جا جم ڪا جام هي.
ديني هين مجهه تراوت نين تو بين مون
هم شربت حيات روغن بادام هي.
منصب هي عشق عاشق مقصود يڪ نگهه
مجڪون به آستانا سجدهه سلام هي،
مصدرسين مک تماري نڪسن چه لعل در
مشڪ ختن دهن تو تاهم روم شام هي.
اي در حديث دلبر ڪس ني سکائي هو
هم هنر تير اندازي تو قمقام رام هي.
ڇوٽي تجهي يون ديد مون خنجر ڪٽارا
برسيني عاشقان عشق ڌوم ڌام هي.
درپيچ زلف نانڪ يوسف تو آمدهه
تڙ ڦڙ سي نهين ڇوٽتا ڇوٽا ڪلام هي.
*
دم عاشقون ڪا درد ۾ اُرام رام هي
بن درد نهين بهار خزان ڪا خرام هي.
جس دل ۾ شور شوق خدا ڪا ڪهون تجهي
سيني ۾ تس گلا وهه چمن خوش مدام هي.
اسرار خبر جس ڪو اس ڪون ڪهن بجا
ساقي ڪي هاٿ جسني پيتا جم ڪا جام هي.
عاشق نه يون چون پروانا جلنا ۾ شعا آگ
انصاف سمندر جس آگ ۾ مقام هي.
جس ڪون نهين هي جل پل بري ڪي بدن ۾
آفتاب ڪهي اس ڪون همارا سلام هي.
اس بيڪسي ڪي رهه ۾ گر عشق ڪا
تپ تاپ ۾ گنواتا محبت ماتام هي.
مانگو حضور حق ۾ محبوب ڪا رحم
نيڪ نام شام ايڪ سون ميري دم ڪا ڪام هي.
يڪ رنگ ۾ رهو دو رنگ دور ڪر
عاشق ڪو غرض ڪيسا ڪفرو اسلام هي.
يوسف بهار حسن ڪي هي درد يار ۾
دم ديکگي جس ڪا ازلون عشقا امام هي.
*
يا خدا تيري خدائي ديک دل حيران هي
تم ڪيا پيدا چرا مارا بهت ارمان هي.
هاءِ هئه ماتام نس دن واءِ ويلا روح ۾
جا ڪهون فرياد ڪس ڪون درد ڪاطوفان هي.
زندگي افسوس دنيا دم مقام آخر فنا
بن تجهي ديگر نه جانون گذر مڪان امڪان هي.
ڪيش دين اسلام ڪون تيرا اتارا ڪفر ۾
تم شرابي هو ربابي تم صحيح مئخان هي.
ڏوهه ڪيسا هي اپر آدم حوا تڪرار يون
آپ هي سڀ کيل وهوا ڪربلا مئخان هي.
ڪس بيان مئن درد ڪا ڪس ڪوبتائون اي سجن
هي سڀي معلوم تجهه ڪون سوز ڪا سامان هي.
سگ درد تيري ڪا ازلي يار يوسف دم فدا
درد ۾ دمدم پڪاران جان دل قربان هي.
*
خال رخ تو دان دان عاشقون ڪا دام هي
هر دولبا گفتار تو چون بيخودي ڪا جام هي.
دل يهي ديوان به جنون بوئي خوش از خوئي تو
بهر خدا رخ نمائي روز شب ماتام هي.
جام رندي مج سين ديا پير ميري مست الست
ڪيش به دين رخت رفته ڪفر ڪيا اسلام هي.
جادوئي چشمان تو شور به عالم فڪند
ناز شوخي مڪن ڪ گه جو تيرا ڪام هي.
آشڪار ڪشتئه پيش نظر عاشقان
بهر قتل آمدي تو سر عاشقان انعام هي.
چاهي دمي درد تو يوسف بدل اي يار يار
شعله از اشواق تو بجان من آرام هي.
*
من مشڪل تو تار يار ياري
دم دم يار يار ياري.
زلفان ڪي پيچ پيچون ۾ عاشق سو قيد ڪر ڪي
سيني ۾ بس بسادي مزگان ڪي تير ڪاري.
ڪرتي هو نيم نظر سين عاشق سيتي بسمل
مرتا نهين وهه جيتا برهي ۾ بيقراري.
قتلام ڪربلا ڪا مظلوم هاءِ هاءِ
ماتام عشقون ۾ دل درد ڌنڌ ڪاري.
سگ تج گلي پوڪاري يوسف يتيم يارا
ملني ڪو جيءُ پياسي مرني ۾ نو بهاري.
*
جسي ڪي دل ۾ گهمر گهيرا ڪريگا برهه برجائي
اس دل ڪون خبر ساري پڙيگي سن ميري ڀائي.
عجائب عشق ڪا شعله تباهي درد مندن ڪي
چنان عطار شهه منصور کل تبريز کلرائي.
درد اسرار معنيٰ ڪي نهين ڪل بي درد سيتي
آويگا وهه اسي چوگان جو سر چاويگا رسوائي.
آپا گم اپ ۾ ڪرنا بدم پير مغان سرنا
پون پونجي پون ورتي پون ۾ اگن ڪي ڌائي.
ڪهان يوسف ڪهان هون مان ڪهان جسمات کي ڌومان
رموزات است رباني بولاتا عشق آشنائي.
*
دونون ڪالف هي نقطه نظارا ڪر نظارا ڪر
بيٺا هي تخت پر دلبر پسارا ڪر پسارا ڪر
ڦر آيا الف هي نقطه اعرابان حرف صد آيت
هو الحق هو ۾ پاتا جا وسارا ڪر وسارا ڪر.
الف اور ميم عهدون وحد ڪثرت اور وحدت هي
هادي حق راهه سمجهايا اشارا ڪر اشارا ڪر.
دوئي ڪا دال مٽ اٺ گيا نظر پير مغان مجهه پر
حڪم هويا اناالحق ڪا نعارا ڪر نغارا ڪر.
نگهه نانڪ نين ۾ هي سچي مرشد ڪي هر مظهر
بولاتا يار دل يوسف اشارا ڪر اشارا ڪر.
*
جائونگي مئن وارا وارا اپني پيءَ رنگا
ويکو ويکو ڪار ڪار ڪاجر درس سنگا
کيلت کيلت هوري هرگت.
رمز بتاتا هميشه چار چار مهر نظر برانگا
قولت قولت لعل ڏاوت
برهه بچاتا هم سين زار زار باجت ڌن مرڌنگا
گاوت گاوت انحد ڀاوت.
ساز بجاتا ايڪو تار تار چهه چهه وهه چنگا
مسڪت مسڪت چرچا ڪرتت.
چشم نماتا دم سين بار بار ڪرم رحم هو منگا،
ڌياوت ڌياوت سکان ريجهارت.
هم پر چايا يوسف يرا ماري پچڪاري پر ڪنگا.
*
جائو ري حڪيم جائو تجهي ڪي جانتي،
تجهي ڪي جانتي هو ميري درد ڪي دوا.
تم ڪيا بتاتا ڪيسي پيا بن تو نار ڪو،
پريتم پڇانتا هي ميري درد ڪي دوا.
دوني وو بيخبر بهتي لقمان چه افلاطون،
ديکن سو نيض عاشق غم جور و جفا.
مجهه دل سقيم پيءَ ڪي برهه ۾ هاءِ هاءِ،
ديدار بن وصال سجن هئه نهين شفا.
مجهه دل سقيم پيءَ ڪي برهي ۾ هاءِ هاءِ،
ديدار بن وصال سجن هئه نهين شفا.
فرمان لا تقنطو يوسف سچي خدا،
دل سين يقين سانچ رحم ڪا زحق لقا،
*
پياسين سانچ ڪهه ڪانگا مجهي ميلاپ ڪب هوگا،
بهاري ڪا سبب ساجن ڪريگا روز رب هوگا.
خزان ڪي دن يه جائين گي آ ول آخر بهاري هي،
نه رهه دلگير دل عاشق سارا مقصود سب هوگا.
پيا خورشيد چهري سين گلابي ماهتابي چون،
اَويگا اڱڻ تب عاشق عجب گلزار تب هوگا.
سارا احوال هي روشن پيا سين درد مندون ڪا،
پوڪاري بلبل گل گل لبون پر لب جب هوگا.
ڪهيا يون نازنين طرفون سنو پيغام وهه ڪانگي،
نفي ڪر خاڪ ڪا بوتا صنم اثبات اب هوگا.
سنو يڪ بار يوسف دم سريجن سنگ بسته تو،
هميشه شوق ۾ رهنا سچي طالب طلب هوگا.
*
مجهه سين خبر دي ڪانگ پيءَ بول ڪيسا بولا،
تيري فراق ۾ نس دن دل فگار هي.
برهي ڪا بدن بريان بيمار زار هي،
آويگا ڪب سريجن سچ ڪهه تو نام مولا.
بيڪس غريب عاجز بندي بيڪار هون،
برهي ڪي موج مسند بي اختيار هون،
پائون گي تب سهاڳ جي لي جائيگا ڍولا.
عاشق اداس مت ڪرو خاطر ظهير تو،
محبوب مددگار تم سين پانج پير تو،
تم پر پڙ رحم بيءَ ڪا سانچ سڻ سچولا.
ارداس يار يوسف ڪي ڪانگ جا ڪهو،
آني جاني ۾ ڪس جاءِ تم رين نا رهو،
ڪو لي تمهاري هم تج ديوينگي مٺا لولا.
*
گهنڊ کول مک درسن وکا جسم الله اسم الله،
مچ من ۾ عشفت جرجلا.
بيڪس غريب يتيم هون دم آس تيرا آسرا،
خود جانتي هو لاالله هم الالله قسم الله.
خلق هم خالق ڀي تو مسڪين هم چاڪر تو در،
تم سين خدا پيدا ڪيا برهه بقا دنيا فنا،
جس دن ڪا تم شانا ديا وهه زلف سين دوتا ڪيا،
تس دن ڪا دل ۾ ٿرٿلا هي جرجلا يون ڪربلا.
جب شوخ چهرا ڪرتي هو تم اپني عاشق ڪي اپر،
خوشي فيض ديتي هو عطا تم رهنما هو دل بجا.
ڪون نانڪ ڪسي ڪهون يوسف ڪهون اسرار تم،
دراز دم پير مغان باقي بقا اهل صفا.
*
بارڙي هنجي تانڪي جاني بي جانيان،
نئو نئو آئتان نئو نئو باتان عشق سري قربانيان،
ووڙ ميري دل خيما ماريا طبلانين نقاري ڪا،
ڪل يوم هو في شان سچا سخن سچاري ڪا،
عشق دي آئون ڪي دم سچي دل جانيان.
ڍرون ڍرون مارو برهه وڳيند زوران زور خدايڪا،
تن من اندر ووهي ووهي انا حق مدايڪا،
اس ڪي ووهي کيلي هم نهين درمانيان.
عاشق عشق جواني جو جهي تاسر ڪاپيو صفائي ڪا،
آپ وچون ڪجهه مول نه آئي تر ڪين حرف گدائي ڪا،
دم خدا مسڪين ڪهاوين هو هو حقانيان.
نانڪ يوسف يار بليندا جس ڪا جوڙ وڏائي ڪا،
آپ هو يا هر خاني داتي اسم نه دائي ٻائي ڪا،
پير مغان سرداري واري قائم جڳ جوانيان.
*
ڀائي بيرنگي بيرنگي پهر خاڪي پوش رنگڙا لايا،
وهه غم سون من پرچايا.
بسم آپ ڪو پتلو راسي پون سروپي ڀونئرا اداسي،
ڀائي ڪايا کوٽ بنايا وهه آپا غيب ڇپايا
پريم ڪي رس اکيان سين چاکو نين گروڪي رمز ۾ راکو
ڀائي مايا روپ مٽايا چا واهه سارا لوڪ ڀلايا
گر پيغمبر ڪي ماهه نوراني ڦليا انبرت بني هي پاني
ڀائي سچي سچ بلايا وهه هادي حق سمجهايا
پانج پچيس ڪي يون نهين پرتي گل ڪسي نر صاحب ڪي
گهرڪي
ڀائي سهڻا سندر بنايا، وهه پريم بنا دو جڳ ڪايا
انحد ٻائي عشق ٽڪوران جهانو برشت گهن گهن گهوران
ڀائي هادي عرض اگهايا وهه برهي بادل برسايا
نانڪ هون ناهون يار اپارو ڪمل گور ڪمل مون سيد
مچارو
ڀائي پوٿي پنٿ اجايا بن ايڪ پنٿ خدايا.
*
پيتم پت موري رک ليجو موري سجنان
ڀون ساگر منه ڀرم ستگر ڪيجو موري سجنان.
پرڀو ٿاري رمز اپاري لايو نينهن نڀايو ياري
عيبداران نون بخشوبديان تج بن ڪوءن ٻيجو
غريبون ڪا عرض مانو سڀي حال تمهين جانو
تم سن ونتا مهرون نظر نور ڌريجو.
تماري واري هون پل وينا فقر ۾ هوجي تم ڀڳونتا
طيل تمارو هرجا باجي دم دور نه دل ڪريجو
صاحب تمهارو نام سانچو جو سرن پڙو سونربانچو
اوڳڻ هاري ڪوڳڻ ناهين ڪرپا گرڪي درسن ديجو
يوسف تمهاري فقر ڪا داسي ڀورامن درشن ڪا پياسي
تج ڪرپا بن نهين سڌارو ننگ اپني نام ليجو
*
اي بابو بندرابن ۾ نئنسري باجي ري
گگن گرجي ري.
بندرا بن ۾ ونجهلي بجاوت الٽ پلٽ ڪي شڪل شڪايت
سن سن ڌن لاگي ري هينئڙو لرجي ري
ويکو سکي چل ايالت ڌاري بئنسري بسمي چال تال ڌاري
هر رنگ باگي ري فنا فرجي ري
ساڌ سنگت ڪي سرڻ هماري لاج اور دينداري ٻلهاري
من من تياگي ري ڪيسي گرجي ري
عطر عنبير گلال اڏاوت چپلا چمڪت چمڪ ڏراوت
جهن نا باکي ري يتيم عرجي ري
نانڪ يوسف ياري ڪي صورت سيس چرن هرگرڪي مورت
برجن جاڳي ري برها برجي ري.
*
آڪها ڪها ڪهه ڪهه ڪها ڪهه بادران من بر ڪهان ڪي
پيکو پيکو دامني ڪي اوهه مادهه ڪاريون
اجها جهاج جهاٽ ڇوٽي بوندن بهاري ري
ڦاڳين ڦاڳين ڦولين ڦولين رنگ لعل ڪاري يون
ڌو ڌو ڌاڌا ديم ديم دبادئي ڌنڪ شين
مجي مجي مندرا ۾ گاوي گن ڪاري يون
پانچ پانچ بن شين چيرو ڪاٽ ماٺ ڪپلي
کيلي کيلي پيرو هوري هرڪاري يون
چين چين عين عين عين عين نين نين
رم رم يوسفا ميان ياري وهه چمڪاري يون
*
آجا حاجات پيتما يتيمون ڪي
غريب نواز ڪرم تو ڪيجئي
شهه جي شهه جي تعال تعال جو چين جو چين رنگ لعل
اڱڻ مئن غريب پيا پگ روشن ديجلي
آدها آدها دجله رحم تج جياريو الاالله تقنطو ڪي بول تاريو
ڀيري ڀيري مهر ڪي نظر ديجلي
راجون ڪي راجي راج گورتم تو سرتاج ڌن ڌن تيرو نام
نانگون ڪي عيب گنهه ڍڪيجئي
منگتا تو شاهي شاهي دان نور چاهي چاهي
ياري ياري يوسف سين لطف ڪيجئي.
*
ڪيجو ڪيجو برمان تو بيجو بيجو مهربان
بيجو بيجو ڀونرا ڪون رنگ لعل ڪاريون.
جهيجو جهيجو ڪر ڪي آڱڻ منهنجي پيئڙو
ريجو ريجو رم جهم ۾ آيو لعل ڪاريون.
ڪيجو ڪيجو ڪڪنا ڪرت گهور ڪڪنا
برجي لرجي ڀڀنا پلڪ لعل ڪاريون.
بيجو بيجو نانهه ڪو بادل سانوري رنگ ۾
سبز اور سفيد سياهه سرخ لعل ڪاريون.
سيجو سيجو سر تخت پر بيٺو عرش پر
درگ هون ڪي دامني جهلڪ لعل ڪاريون.
لجو ليجو يوسفا دامن عشق شهه ڪي
پيجو پيجو ساري اس ڪون لعل لعل ڪاريون.
پيءَ تيري مک پر خال خال ڪاريون
دوني زلف بشهير وال وال ڪاويون.
هاٿ ۾ ڪٽاري ڪاري اوپر سمندر سواري
چلتي هو مروڙي سيتي چال چال ڪاريون.
چيرا لعل سرپر پيچا پيچي رنگ رنگ
دامني دمڪ جيسي جهال جهال ڪاريون.
عاشق بچاري تاري مست هين درد ۾
تج درشن بن ان ڪو نال نال ڪاريون.
بنڪي بنڪي باڪا تيغ تجهي ڪمرپر
عاشقون ڪو ڪرتي هو قتال قال ڪاريون.
عرض هي حضور ۾ يوسف يتيم سين
نينهڙا نڀايو ننگ پال پال ڪاريون.
*
آهي توم توم تن اندر تاتا تاتا ڌي ڌيم
ٿاٿات ٿئي ٿئي پريم نچيا
گگن تو گرجت بدرت برجت ماتا جيئڙو درجت چمڪت
گجرت ڪها ڪها ڪها ڪها سن ڌن انحد ڌيا
گت گت بانا بانا جهنڪت جهانا جهانا ابر درمڪت
گهنگت نانا نانا
در در در در ڌا ڌا ڌو ڌو ڌڄيا
منگت منگت ڪرمت رحمت يوسف تو شفقت لطفت
چاهت تاري تاري گورمت تاريجيا
*
آئي موري لعل ڀيا نهال پرن اس لعل مسڪت لعل ديان
چلڪاري لعل عين بيز لعل لعلي هٿ لعل سهاڳ اس لعل
ديان
ڪهتڪاري لعل نورا باجي لعل بولا بينان لعل موتي
جهال لعل ديان
سڀ رنگ لعل سوها سر لعل چوٽي ڦل لعل بازو بند لعل
ديان
دونون زلف لعل گيسو رنگ گلال پيچي پيچي لعل
شملابين لعل ديان
مالها ڳل لعل چندن چوپ لعل ڪنگڻ ٻانهيان لعل بينو
اڪن ڪي لعل ديان
دهري دڳ دڳ لعل بڇوابنڪڙي لعل جهانجهر جهومڪ لعل
مندريان لعل ديان
يوسف ياري لعل معشوقان ڪي ڀال مهر ڪر لعل
تاري عشق لعل ديان.
*
ايسي ستمگري نه ڪريئي سنگ يتيما ڪي موري ديا
مئن من چاهي مهر تماري تم ديال مئن اوڳڻ هاري
تم هين لڇمڻ ڪرشن ڪنڀا
سرب جيان مين جيو تمارو عرب عجم ٺاڪر دوارو
داس غريب تو چرني پيا.
تجهه بن ڪوءن ميري ڳل ماني وينتيان لک جاري جاني
شور تماري پريم نچيا.
چرنا ڪي لڄ تمري تائين تم ڪرپال گرو ميري سائين
تم سندر تم رنگ رچيا
نانڪ يوسف يار ولاڻي ڪرم ڪيتوني آپ سڃاڻي
برهه بخشش عمر ٿيا.
*
اکيان ابر وسڪارا هي
بجلي ڪاچمڪ چمڪاراهي
جوٺا جڳت سنسارا هي بن عشق نه ڪوئي چارا هي
آڪاس گهن گهن گهارا هي پاتال سوز گذارا هي
مجڪون تير سجن مارا هي سو سيني اندر سٽڪارا هي
نانڪ نظر گر پيارا يوسف ڪهان يار يارا هي.
*
برها برهه گهٽا پنڌ پاري ڪاري
آچم آچم ڪريئي بادر آئي دامني دمڪت ڌاري ڪاري
نس تو انڌيري آري گهگهه گهگهه گرجت بوندبرشت ٻاري
ڪاري
اڌر سڌر بحر پيا سڪ باجي نين پياس پياري ڪاري
يوسف پيءَ ڪرڪر ۾ درشن ديتا مئن جائون ٻلهاري
ڪاري.
*
ڀائي انحد گهوري ڏنگ بجي
وهه مندر ماهين موري ڀائي موري
باجت برها درد ٽڪوري هم ڪم تنا توري ڀائي ڀائي
لعل گلال سڀي رنگ تيرا ڀان توري ڪوءن جهوري ڀائي
جهوري
نحن اقرب تم دم بستي مئن جائون گهوري ڀائي گهوري
درد فراق بدل تون رهين غم ضايع هوري ڀائي هوري
نانڪ يوسف دارنون سمجهڻ اٿ زاري نڪو زوري ڀائي
زوري.
*
باجي لارو باجي لارو
پريم ننگر منهن ستگر ٺارو
ڌرتي برست عنبر ڀيڄت ڀونر ڪنول منه ڀنگت ديکت
لاگي نعرو لاگي نعرو چوچڪ چو ڏس طلبل تمارو
پريم پيا دل نوبت باجت پون ڪريلو گگن چڙها وت
تياڳي مندر تياڳي سارو تب هين ڪائون مڪت سڌارو
لوڪ ڀلو ڀل نرڳين پڙيون سنگت فقر ڪا ٻيڙو تريو
جاڪي ٻولي جاڪي مارو هر هردي ٻهروپ اپارو
نانڪ يوسف يار بيرنگي تمهين سندر سريرو سنگي
ڦاڪين مارو ڦاڪين مارو سيس تماري چرني يارو
پرسن لاگي بادل ڪاري بجلي چمڪت هينئرو لرجت
گرجت گهن گهن گاري هو گهن گاري
گرهري گرهري گوري شوري سنوري سنوري ڀنوري ڀنوري
دامني ڦوٽي بوندن ڇوٽي جهننا ڇم ڇمڪاري هو ڇمڪاري
ڦولين ڦولين ياران ياري اندر عنبر ڇوٽي تاري
ڇل ڇل ڇمڪت ڇات پڏارت دم دم ڌنڪاري هو ڌنڪاري
گڻ وڻ برست بات نياري نانڪ يوسف يار بهاري
سرجن ستگر سئر دکاوت تن تن تن ۾ واري هو واري.
*
بيرنگي خيال لعل آنهه نانهه ڌاريا
اپني تماشي آپ ريجهه رنگڙا لايا
سندر مندر بناڪي جوت سين جڳايا
شام شام تس ۾ ڪرڪي رام رام بو لايا
ڪهيا آهون مهون اگني جل پون پڌارا
لاالله کلي ماٽي الاالله تس ۾ پايا
صورت ۾ پيا محمد مورت بيرنگ خدايا
دونون سون ايڪ نفي ڪر عاشق درد ۾ ڪايا
هوتا نغي ڪون هي ثابت ڪون بجا
سڀ کيل کيلاري ڪا دوجڳ ۾ حقايا
مئن ۾ نه ديک يوسف ياري ۾ يار يار
ٻوجهين خيال بيرنگ ستگران يون بتايا
*
بيد رنگ رنگ بعد رنگ ڪان ڪان
ديک توري راند هوري لرجات موري جان جان
پنڊت ٻهون ڀول کڙي پريم در نه جهول پڙي
عقل ڪي دواري مانهه ڪرتي ڪٿا گيان گيان
پر ڪر پچڪاري ڪاري سکيان اپر تم ني ڍاري
سو هي صد دنگ ڀئي چنڙي چودان دان
اڏ تي عنبر گلال لال زلف معشوقان دو لعل
حسن ڪي سوارهاٿ ڇوٽي برهه بان بان
گهٽ گهٽ دو جڳ سنسار بيرنگي اسرار يار
نانڪ يوسف رمز ديک دک ۾ پڙي پران پران
*
ڀائي رام رام بولو ڪي ڪٿي هون ڪون هون
هم تم سين ايڪ خيالي تم بوجهو نهين چالي
يهي بات سنو گهن ڌنتا تم بڙي بڙي هو من ٿا
جهلڪا پر چشم ايڪ جهالي ديدار دهر برحالي
هئه سميع بصير خدايا انسان ۾ آپ سمايا
محبوب بي مثالي بستا هي لا يزالي
رک ديکو بصر بصر ۾ مرشد ڪا نور نظر ۾
ديتا هي عجب ڏکالي بيرنگي رمز نرالي
سک دک ۾ سنگ تماري سڻ يوسف ياري پياري
رهتي هين وارث والي معشوق مرد اڪالي
*
تم تو تن در تو دير داني تو ديرداني تو ديرداني
تا تمر ڌرني تنار پتاني ني تنا نانا نو نم نو نم
تنت لا الله الاالله الاالله تن من تور دا توهه
توهه
مور ماٿيا جهنا نا نا تا نانا جهوم جهوم
پريم تا ٿي ٿي ٿا ٿا ڀئي ڀئي تنرا تنت تار تار
تور تي باجي ڪهتا نانا گهن گهن گهوم گهوم
چمڪت چپلا برجت بادرا لاگي انحد دل دم ڌيم ڌيم
ٿا ٿا ٿا نران نران باجي نورا ٿوم ٿوم
يوسف ياري برهه بهاري مک چاندن ڪل ڪل پيءَ ڪا
ديکهو ناري ناري اپني توم توم
*
پانوني هون شين پياري ڪاري هو هو هو لعل ڪاري
شام سندر صورت موهن مک عين علي اسراري
سهري سر پر تاج نوراني شملا شهه لعل ڪاري
هر گر مورت مرسل مندر جلوهه جوت جباري
دادا ڪر جون دامني دمڪي برسي بوند لعل ڪاري
پانچ پنچيسر ڦولن ڦولي مستڪ نورن واري
چارئي ڪونٺ ڀئي روشنائي فلڪ ملڪ لعل ڪاري
يوسف سورج چاند هي ڇپ آوي پيا يڪ واري
هر تعريف عجائب اس ڪي بيرنگ رنگ لعل ڪاري
*
لعل اچي پريم ڪي هوري
کيلت کيلت ڪان اگهوري
ويک ويک مئن تان جهڳمڳ
رهيان پيڪر ڪيف ڪٽوري
اڏت عنبر گلال گلابي
عطر مشڪ مروري
ويک جسو تان ڪان تماشا
سنيان سنگ گهن گهوري
بيرنگ سمجهڻ سر مهراجا
گور هردي پل ڀوري
نانڪ يوسف يار موهن من
جوري ٻانهن مروري
*
جهم جهنان نان نان
برهه ڪي بارش برسن لاڳي ري
بادر بانوري گاجر سانوري
ديکو بجلي ڪا چمڪار همدم لساڳي ري
گگن تو گرجت هينئڙو لرجت
انحد ڪي ڌنڪار ڀولي ڀولي ساڳي ري
نانڪ يوسف يار درد سين
ڦولي عشق بهار گرڪي جوت جاڳي ري
*
درد ڌمال ري جيئڙا ميرا ڦولت ڦولت اپن اپارو
هر مک مست موالي
آوت جاوت منهه منهن ٿاري خاوند ايڪ خيالي
درک هون درسن ليوت عاشق پيوت پرڪاس پيالي
هري هري ڌياوت کيڏ کيڏاوت برها برهه بحالي
نانڪ يوسف پريت پياسي ازلي عشق ڪمالي
*
ديکو وي ڪي شڪار گوري هوءِ ڪي رهي
ديکو جڳت موهه ڪي رهي
چلي دوڌ بيچن آپ بڪاني جون ڪافور ڪي نين نشاني
ڳل گل لاله ويکو ڪي رهي
سنو جسو تان ڪرتا جوري پوت تمهاريا عشق اگهوري
سرب نان سوءِ ڪي رهي.
ٻيلي مروڙي گهڻ گهڻ گگاني نيور نورا جهوم جهوم جهناني
درد دل ۾ روءَ ڪي رهي.
برست برست انگيا ڀيني لرجت لرجت همري چيني
ڌو ڌو ڌوءِ ڪي رهي.
نانڪ يوسف عطر گلابي مجلس ستگر شرب شرابي
گورنر هوءِ ڪي رهي.
*
چلو تا چليئي مارو راج
چلو چل پاون سک سهاج
ديس هي بيگانڙا ڇڏڪي تو جاڻان
فنا ڪا سڻ ڪي باجي باج
جب پيءَ آتا هي جلوا دکاتا هي
بوندن برسي گگن ڪي گاج
عاشق اپڪن سڏڪن هڏڪن
درد مندان ڪي ڪري آپ ڪاج
يوسف ستگر سچ ڀرواس
لاج پياري ڪل ڪي لاج
*
وري سنوري سندر موهن مورت ڪا سبحان ڪاري ڪاري
رنگ رنگ دامني دنڪت نياري
بانوري ڪڪرا ڪور جهمر جهڪور جهور
رمنا رمنا همشين جمنا مشڪل پيدا نس انڌاري
رام رام رنگ رنگ گورمک ان ڪا سنگ
ميري مندر هرگن گاوت مدوا پلاتا خاص خماري
درک هونگي تان تان مار ديتا دان دان
اڇي اڇي يوسف ڌرم پياڪي زلف دونين گل هماري.
*
سانوڻ مينگهلو برسن آيو بن بن ڦولين سهج سمايو
گگهه گگهه گرجت برجت لرجت دامني جهمڪو جهمڪايو
گهنگهت گهن گهن بوندن ڦن ڦن چپلا چمڪ درايو
اڇي رت ڦلي ڦل بادريو برسي سڀ جيئڙي سک پايو
يوسف ڊرم ڊرم مينگهه موهن من پريم برج برسايو
*
سانگ بنيو هي سناسي ڪو عشق ته همرو شاهه بيراگي
هرگن ڪوگن ڪوءن ٻُجهي الٽو سيد اداسي ڪو
مک پر سنگ تلڪ لڳايو پيتم هرگر ساسي ڪو
ڪان هون آگي ڪال هو رهڻا خطرا غير خلاصي ڪو
تاش پيا موٽين رشنا رم جهم جهوڙ جهمڙا بناسي ڪو
انا حد نوبت سرجن رنگ رس يون منصور مباشي ڪو
الک الٽ پلٽ ات نهين سمريو گرڪاشي اور ڪاشي ڪو
گر ڪرپا بن ڪوءن جيئڙو سمجهي روپ رجو بنواسي ڪو
نانڪ يوسف يار منهيڙو ساس پسون هر ساسي ڪو.
*
ڪس نون ڪريئي بات متوا هجر فراق درد ڪي تج بن
صبر رهيون دن رات ڪنوا
تج ڳلي ۾ پڙي پڪارون چلڪ پلڪ دم دک گذارون
آءُ سجن ميري ڪرڪا ڪاي دل درسن پرڀات پتوا
ساس اداس ارداس سناتا معاف ڪرو تقصير بلاتا
الاالله دليان ڪي دلبر آگي تم اثبات چتوا
نانڪ يوسف يار بهاري بوندن برسي درد نياري
دامني دمڪي هينئڙو لرجي برهي ڪي برسات بتوا
*
ڪام نون نا اختيار پرو برهه تان بي اختياري ساري
جون ڪر بادر ڪن ون برست گهور گهنن گهنڪاريرو
ڇانٽ ڇوٽي سڀ انبر گرجي بجلي چمڪ چمڪاريرو
هرگن هرجن روپ اپارو هر گل باش بهاريرو
برگ برگ بن اچرج نيارو پيءَ جهاري چچڪاريرو
بوند پڙي سپ قيمت ڀئي ڀئي گيان گرو گنڪاريرو
بلبل گل ڦل هر گل واسي شير ڀوءنر ڀڻڪاريرو
نانڪ يوسف يار همارو ساجن هي سرداريرو.
*
ڪرشن ڪان ڀئي اري ڀونئر اتم بيراڳي تم بيراڳي
پي بڇڙن ڪي بات بتائو رودت نين همن ڪي هسائو
ديوان ڀئي ري سانورا
بڇڙي ملي کي بات نه جانون ايک پيا ڪا درد پڇانون
قربان ڀئي رب بانورا
نانڪ نينهڙي ڪي بات نياري يوسف ياري باغ بهاري
غمخان ڀئي ري پانورا
*
فرياد ڪس را گويم تج بن تج يار پيارا
سن سن ونتا تم گن وفتا سندر سنتا تم ڀڳونتا
تمهين تمهين ديد نظارا
تم ڀلونتا سرت سبحاني مين مستا بين اڌين اگياني
تم پريتم پر بار همارا
تم هين گرمک روپ اپارو ناد انحد من مه تارو
نينهن نغارا گرد غبارا
دنيا جڳ ڀڳ ترڪڻ بازي ڪوچ مڪان حقيق مجازي
فهمئون فقر ڪا عشق اشار
سڀ ڪجهه تمهين ستگر سائين تج بن اوران آگ لگائين
تم هو تم هو مئن ڪوءن بچارا
شرف گلا تعظيم نه جانون نينهن نينان نون عين عيانون
رام رحيم ڪريم غفارا
نانڪ يوسف يار هڪودم رهنا ريجهه نه ڪرنا ڪوئي غم
عشقا عشقا بات بقارا
*
ڪهو ري ڀائيا ڪهو تم ڪهو گرو ڪي گيان موءن
ڪهت گرو ڪي گيان موءن ستگر سيد ڌمان موءن
حيرت عبرت ويڙهه لئي دل ديکا سر انسان موءن
ونحن اقرب آپ الايس ڦول ويکو فرقان موءن
راجا ڀوڄ ڪا ڀڄن ڪرو اب عشق آيا چوگان موءن
گرڪي چرني چيت سڌارو محبت مست مڪان موءن
سانچا ستگر سنگ پڇانو اٺئي پهر ڌيان موءن
سانچا سودا ڪرو وڻچارا تان حسن باتان موءن
پريم بنا نرڪسي نه پايا بيد ڪتب قرآن موءن
گنگا جمنا جائو مديني دوست ليا ڪفران موءن
نانڪ يوسف نينهن ڪي ٻاڻي عشق سچي فرمان موءن
سرت چتار گوبندگن ڀڳت ڪرو ڀڳوان موءن
ڪاري ڪاري رين دائون درک نين
پيا بولي بين تن تن تاري ري پياري
برست برست لرجت لرجت گرجت گهن گهاري
جهنڪت جهنڪت ڌنڪت ڌنڪت ڦنڪت ڦن ڦنڪاري
ڊمڪت ڊمڪت ڪنرت ڪنرت انترت ڦوند ڦاري
نينڪ عينڪ يوسف بينڪ يارت ياري حق ياري
*
ڪس نون لي ڪر آئي ري بابو ڪس نون لي ڪو آئي
بابو بندراين ۾ رنگ نين ڪا بول بين ڪا
بڙي بڙي تم کيل کيلاري بڙي بڙي پساري جي
مرلي مندر بسيهر جوڳي دانه نيت نياري جي
دوڙ دوڙڪي ڏنگ لگاون بڇو ئي برهه بڇائي
مالها منڪا تن من تنڪا ڪن ۾ ڪنڍل ڌاري جي
جهن نا جهم جهم گهن نا گهڻ گهڻ تم ۾ کيل کيلاري جي
الٽ پالٽ ڪي بات بتاوي آپون آپ اپائي
گگن منڊل ۾ گرجت ارجت رام رحيم رحمانا جي
جب تم کولو نين پريمي ضمان ميم ميانا جي
باجي باجي سن ڌن باجي بهتي رنگ رماڻي
صورت سامان مورت مما انتر جامي جامان جي
عشق سچي ڪا من ۾ راکو ايهي ستگر دامان جي
آوي جاوي ڪون ڌياوي ذات بتائي ڀائي
لوڪ ڀلا ٻهون نرڳين پڙيا هئه هئه منجهه ارمانا جي
سرت چتار سد من سانچا پنٿ پچار بينا جي
امنا جمنا همنا چارئي دوست چڙهائي
نانڪ يوسف غيبي پتلو ستگر پرک اوتاري جي
دس پيڙهي دس پنٿ سڌاڻا بارهه سمجهه نياري جي
پريم سجن بن ان بن ان بن قاعدو ڪوءن پڙهائي.
*
ڪيس تو گلال لعل چشم تو جمال جال
عاشق ڀئي ڀئي نهال ڪاري پچڪاري
ديکن ۾ تو جمال ڳال ڳال خال لعل
ورن تو خصال لعل چالي چاڪاري
لوٽي لب تو لعل فال آهو عينت غزال
ڀروان تو ڀونگ لعل چمڪت چمڪاري
لعل هٿ نال لعل تيرا رخسار لعل
موتي مرجان لعل دند مسي ڪاري
نانڪ يوسف دوئي لعل نين بين بول لعل
شمله سر سرخ لعل لعل پيچ پيچڪاري.
*
عاشق اپني دل سنڀال
دم دم ديوچ دلبر نال
پريت سچي سنگ صاحب سرجن سرجن سن پريم ۾ درجن
ايڪو ايڪ اڏارا ارجن هور سڀيئي وهم خيال
ڪدوت هاسي رومي شامي ڪدوت ننگر ٺٽا ٺم ٺامي
ڪدوت سير دلي در سامي ڪون بليندا هرگن حال
ڪوءن ديس ڪو ڀونئرا آسي صورت سامي روپ سناسي
پرک اوتاري پرت پياسي اندر ٻاهر درد ڌمال
ڪوءن ري ڪوٽ ۾ رمڪن آئي سهجئون رنگ پران سمائي
سئو سئو برهي سير دکائي عشقي ڪا دم قرب ڪمال
نانڪ يوسف اپني ٻاڻي انحد باجي ورهه وڏاڻي
آيا سنيها عشق آکاڻي موهه ڪامن طلسم تال.
*
روپ سناسي ڦري اداسي اوجي رمتا رمتا جوڳي
جس رنگ توري نظر ۾ آتا تس رنگ تم تس ڪون جي
صاف ڪرو سيمات آئينه ڪي ڪهنا مين ڪس ڪون جي
ڀائي گرو ڪي گت مت ڌوڳي برهه واسي جام پلاسي
هرگن همرو روپ اوتاري بيرنگ رنگ بنات هي
نئو نئو جائين ويس قبائين انت نه ڪوئي پاتا هي
ڪڀي بندرابن ۾ ڀوڳي تلڪ لڳاسي باد بجاسي
آپن پنج تت برما آپن چاري گوبند پياري جي
مئخانه بتخانه ڪعبه گنگا ٺاڪر دواري جي
ڀائي عشق بنا دل اوڳي توڙي ڪاشي جمنا جاسي
آپن لنڪا راوڻ لڇمڻ ڏهيسر ڪال اڪالي جي
نانڪ يوسف يار بنيندا صد رنگ مست موالي جي
دک سک جوڳ ڪماندا جوڳي لي ڪرجا سي پيا اپنا سي
*
رام سمر پرڀات
ميري رام سمر پرڀات
جوئي جوئي جپيئي سوئي سوئي گپ تاوي هور نه بڇي ذات
وڻجارو ٿي جڳت ۾ آئين سمجهي ڀرائج ساٿ
نرت سرت ڪي ڏهي ڄمائج گيان مڌاڻي هاٿ
اٿن سويلو جاپن گر کي امرت ٻاڻي وات
رام نام ڪو جاپ جبئي نانڪ نبهي ساٿ.
*
رچ رهيو ڀائي رچ رهيو
سنو ري سنتو گرو پيارو
ايڪو روپ انيڪ بناوي سو سو نينان نار بتاوي
ڀائي هر مستڪ مک آپ نظارو
گر پرتابون پريم پرايا پريم پريتم بن ڪجهه به پايا
ڀائي اي سڀ طلسم سير پسارو
اگهم نگهم ڪي سڌ سمجهه ڪي لاوين تم هو باقي رم رم سائين
ڀائي لڀ چڀ جوت پيکو سير نيارو
يوسف يار سمايا هر ۾ نانڪ يار سنگت سڀ سر ۾
ڀائي جون سورج ڪاهي ڪوهين جهلڪارو.
*
دم عشق ڪوشيت وٺ خبران خبران وٺ احواليشان
جهون جهون وهي دم رهبر ڪو نتي آغ روغ زيرزبران
کڙدئي مست کڙو هوشياري کڙدئي دابر دبران
کڙد ئي دراج زبان ديواني کڙد ئي صابر صبران
مرشد عشق معشقوق حقيقي هرجا جابر جبران
ڪن وٿارا راٿوءن غرق محنش جهم جهم تڪوين تبران
عشق درستين در گذارين هو ورچين جڪران
عشق خدام دم دوست حياتي نيش حبر گهنور گهبران
يوسف عاشق ڪنهن نه ڪنهن ديت مرڪن قيامت قبران
* |
