|
گذارش
سنڌ جا ٻار ــــ منهنجي ڀيڻ، منهنجا ڀاءُ!
ڇهن مهينن جي وڇوڙي کان پوءِ ”گل ڦل“ جو هيءُ پرچو
گهڻيءَ اُڪير ۽ قرب سان اوهان جي اڳيان پيش ڪجي
ٿو.
هي پرچو هن سال جو ٻيو نمبر پرچو آهي. پهريون پرچو
(جنوري ــ فيبروري 1963ع) پيش ڪندي اسان اها اميد
ظاهر ڪئي هئي ته ”گل ڦل“ اڳتي بنا ڪنهن روڪ رنڊڪ
جي باقاعدي نڪرندو رهندو. پر، چوندا آهن ته ”بندي
جي من ۾ هڪڙي، ته صاحب جي من ۾ ٻي“، سو اسان جي
اها اميد برصواب نه ٿي. ڇا ٿيو جو سرڪار جي
اطلاعات کاتي ”گل ڦل“ جي ڊڪليئريشن جي سلسلي ۾ هڪ
قانوني پيچيدگيءَ جو سوال اُٿاري، رسالي جو
ڊڪليئريشن ختم ڪري ڇڏيو. انهيءَ سبب ڪري رسالي جي
اشاعت في الحال وري روڪجي ويئي. تازو، اهو مسئلو
حل ٿيو آهي ۽ ”گل ڦل“ جي اشاعت وري شروع ڪئي ويئي
آهي.
”گل ڦل“ جي گذريل پرچي ۾ اسان پنهنجن پڙهندڙن کي
ٻڌايو هو ته بورڊ جي فيصلي موجب ”گل ڦل“ آئينده ٻن
ٻن مهينن کان پوءِ نڪرندو رهندو. انهيءَ موجب هي
پرچو سيپٽمبر ۽ آڪٽوبر جو آهي. نومبر ۽ ڊسمبر جو
پرچو پريس ۾ ڇپجي رهيو آهي، ستت شايع ٿيندو.
اسان جي پيارن پڙهندڙن کي ياد هوندو ته 1959ع ۾
”گل ڦل“ جي اشاعت جي شروعات سنڌي ادبي بورڊ جي
لائق سيڪريٽري محترم محمد ابراهيم جويي ڪئي هئي.
جويو صاحب فيبروري 1961ع تائين بورڊ جو سيڪريٽري
رهيو ۽ انهيءَ حيثيت ۾ ”گل ڦل“ جو ناشر هئو.
چنانچ، ”گل ڦل“ ۾ سندس شخصي دلچسپي ۽ اداري ”گل
ڦل“ سان سندس قرب ڀرئي تعاون سببان سندس
ايامڪاريءَ ۾ رسالو باقاعدي نڪرندو رهيو، ۽ ڏينهون
ڏينهن ترقي ڪندو رهيو. فيبروري 1961ع ۾ جويي صاحب
جي بورڊ ڇڏڻ کان پوءِ ويندي اڄ ڏينهن تائين ”گل
ڦل“ جي اشاعت ۾ بدقسمتيءَ سان ڪنهن نه ڪنهن ڪارڻ
ڪري هميشہ رخنو پوندو رهيو آهي، جنهن لاءِ اسان کي
سخت افسوس آهي. هاڻي، ”گل ڦل“ جي پڙهندڙن کي اهو
معلوم ڪري بيحد خوشي ٿيندي ته جويي صاحب تازو سنڌي
ادبي بورڊ جي سيڪريٽريءَ جي عهدي جي چارج، اعزازي
طور، وري اچي ورتي آهي. چوند آهن ته ”ماڻهو ايندا
ويندا آهن ليڪن ادارا ۽ انجمنون قائم هوندا آهن.“
اهو صحيح آهي. پر اها به حقيقت آهي ته ڪي ڪي ماڻهو
پنهنجو پاڻ ’انجمن‘ هوندا آهن. هنن جي هوندي، محفل
۾ موج متل هوندي آهي ۽ سخن جي شمع جرڪندي رهندي
آهي. ۽ جڏهن هو هليا ويا ته پوءِ اردو زبان جي
شيرين زبان شاعر فيض احمد ”فيض“ جي چوڻ موجب:
ويران هي ميڪده، خم و ساغر اداس هين،
تم ڪيا گئي ڪه روڻهه گئي دن بهار ڪي!
”گل ڦل“ جو ٻوٽو محترم محمد ابراهيم جويي پنهنجن
مبارڪ هٿن سان لڳايو هو. دعا آهي ته هاڻي سندس
آئي، ”گل ڦل“ جي چمن ۾ بهار جا ڏينهن موٽي ايندا ۽
ان جي ٽارين تي وري گل ڦل نڪرندا!
ــــ غلام رباني
7
ــ آڪٽوبر 1963ع تي،
ٻارن جي عالمي
ڏينهن ملهائڻ جي موقعي تي، حڪومت جي اعليٰ
عهديدارن جا ڏنل پيغام
صدر پاڪستان
ٻارُ اسان جو سڀ کان قيمتي خزانو آهي. اسان جي قوم
جو مستقبل ان جي ئي صحيح پرورش ۽ سڌاري تي مدار
رکي ٿو؛ بلڪ، سڄيءَ دنيا جو مستقبل ان ڳالهه تي
مدار رکي ٿو ته موجوده نسل جي ٻارن جي پرورش ڪيئن
ڪئي وڃي ٿي. ٻارن جي والدين، استادن ۽ عام ماڻهن
تي وڏي جوابداري آهي.
گورنر اولهه پاڪستان
اڄ هِن ڳالهه جي ضرورت آهي ته ٻارن جي ڀلائيءَ ۽
بهبوديءَ لاءِ ڪا اهڙي قومي پاليسي هجي، جنهن موجب
اسان جي ملڪ جي سڀني طبقن جي ٻارن کي هڪجهڙا ۽
هڪجيترا موقعا ملن ته جيئن هُو وڏا ٿي، پنهنجين
جوابدارين کي منهن ڏينِ.
گورنر اوڀر پاڪستان
اڄ اسان جون قوتون گهڻي ڀاڱي مستقبل کي ٺاهڻ جي
ڪمن ۾ خرچ ٿين ٿيون، پر انهن سڀني ڪمن ۾ ڪوبه ڪم
اسان کي آئنده ايڏو فائدو نه پهچائيندو، جيڏو
فائدو ٻارن کي سڌارڻ لاءِ ورتل ڪوششون
پهچائينديون.
|
