سيڪشن؛لطيفيات

شاهه عبداللطيف جو رسالو

سُر ڪاموڏ

صفحو :14

 

 

 

 

 

سُر ڪاموڏ

 

داستان پهريون

 

(1)

تُون سَمُون، آئُون گَندري، مُون ۾ عَيبَنِ جُوءِ،

پَسِي راڻِينَ رُوءِ، ماڱَر مَٽِيين.

 

(2)

تُون سَمون، آئُون گَندري، مُون ۾ عَيبَ اَپارَ،

پَسِي لِيَ لَغارَ، مَتان ماڱَر مَٽيين.

 

(3)

تُون سَمُون، آئُون گندري، مُون ۾ عَيبَنِ ڪوڙِ،

پَسِي کِکي کوڙِ، مَتان ماڱَر مَٽِيين.

 

(4)

تُون سَمُون، آئُون گَندري، عَيبَ مُون ۾ وِيههَ،

پَسي مِئڪِي ڌي، مَتان ماڱَر مَٽِيين.

 

(5)

تُون سَمُون، آئون گَندري، مُون ۾ عَيبَنِ لکُ،

هِنَ مُنهنجي حالَ جِي، توکي سَڀَ پَرکَ،

ڪارَڻِ رَبَّ اَلَکَ، مَتان ماڱَر مَٽِيين.

 

(6)

تُو تَماچِي، تَڙَ ڌَڻِي، آئُون مُهاڻِي مي،

مُون ڏُهاڳُ مَ ڏي، آئُون جا نالي سُيَسِ تُنهِنجي.

 

(7)

تُون تَماچِي، تَڙ ڌَڻِي، آئُون گَندري غَرِيب،

توسين ڄامَ قَرِيب، ڪِي ڏَن ڇَڏائي ڏيج مُون.

 

(8)

کاڄُ جَنين جو کِکِيون، مالَ جَنِين جا مَڏَ،

سَمي سيئي سيڻَ ڪِيا، هِيڻا جَني جا هَڏَ،

ڄامَ پَرِتِئي لَڏَ، سانِگين جي سَيّدُ چَئي.

 

(9)

ڄارا ۽ کارا، مالُ جَنِين جو مَڪڙيُون،

تَماچِي جي تَڪِيي، اَچَنِ سوارا،

جي ميءَ مَڇِيءَ مارا، سَمي سي سيڻَ ڪيا.

 

(10)

کِکِي هاڻِيُون کارِيُون، ڇِڇيءَ هاڻا ڇَڄَ،

پاند جَنِين جي پاندَ سين، لَڳو ٿِئي لَڄَ،

سَمُون ڄامُ سُهَڄَس، اُڀو ڪَري اُن سين.

 

(11)

ڪارِيُون، ڪوجهِيُون، ڪوُڙِيُون، مُورِ نه موچارِيُون،

وَٺِي ويٺِيُون واٽُ تي، کِکيءَ جِيُون کارِيُون،

اُنهين جِيُون آريُون، سَمي ريءَ ڪيرَ سَهي.

 

(12)

ڄارِيُون، کارِيُون، ڇَڄَ، ڇِپِريُون؛ جَنِ جي مَحَبَتَ مَڇِيءَ ساڻُ،

رَهَنِ، وِهَنِ سِرِ ٻانڌِيين، سَڀِيئي بَدِبُو هاڻُ،

نِڌِڙَنِ جِئن لطيفُ چئي، پاڻِيءَ وِجهَن پاڻَ،

تَنِ مَلاحَنِ جو ماڻُ، سَمي سِرِ ڪِيو پانهِنجي.

 

(13)

گَندَ جَنِ جِيءَ گوڏ ۾، پاٻوڙا پوشاڪَ،

اُنهِين جي اوطاق، راجا رِيجهي آئِيو.

 

(14)

گَند جَنِ جِي گوڏِ ۾، پاٻوڙا پينام،

اُنهِين کي اِنعام، مَڃر مِڙوئِي ٿِيو.

 

(15)

گَند جَنِ جِيءَ گوڏِ ۾، مَٿَنِ تي مُوڙيُون،

اَچَنِ سَنڀُوڙِيُون، سَمي جي سَلام تي.

 

(16)

ٿِيا تَماچيءَ ڄامَ سين، مُهاڻا مَحروُمَ،

نَنڍيءَ وڏيءَ گَندرِيءَ، مَٿي ماڙيءَ ڌُومَ،

جي ڪِينجُهر جي رُومَ، ته سَڀِ اِنعامِي ٿِيا.

 

(17)

نَه وَڍي، نَه وِڪَڻي؛ نَه ماري، نَه ڌاري؛

کارو وِڌائِينِ کُوهَ ۾، نِرتون نِهاري،

سائِي پَرِ پاري، جا گهَرِ سَمي جي سَپڄي.

 

(18)

نَه وَڍي، نَه وِڪَڻِي؛ نَه کَڻي ۾ کاري؛

اُهِجَ سُهِجَ، ساهِمِيُون، ڌُرِيان نَه ڌاري،

سائِي پَرِ پاري، جا گهَرِ سَمي جي سپڄي.

 

(19)

پاٻوڙو پيش ڪِيو، نُوريءَ نَئُون نيئِي،

حاضُرُ هُيُون هَڪِيُون، سَمِيُون سَڀيئِي،

نَوازي نيئِي، گاڏِيءَ چاڙهِي گَندري.

 

(20)

مُهاڻِيءَ جي مَنَ ۾، نَه گِيرَبُ، نَه گاءُ،

نِيڻَنِ سين ناز ڪَري، ريجهايائينِ راء،

سَمُون سَڀَنِ مُلاء، هيريائِين حِرفَتَ سِين.

 

(21)

نُوريءَ جي نِيازَ جو، عَجَبُ اَجَهلُ هوءِ،

سَمون سِرُ سَڀَن ۾، ميءَ مُورَڇِيو سوءِ،

اَچِيو اَڀِيَنِ پوءِ، حُجَتَ ڀَڳِي راڻِيين.

 

(22)

ميءَ مَڇِيءَ ۾ هَٿَڙا، ويٺِي ڪَري وَرَنَ،

راءِ اَڳهين رَکِيي، مُهاڻِي مَنجهِه مَن،

تَماچيءَ جي تَنَ، ڳالهِيُون چَيُسِ ڳُجهِيُون.

 

(23)

هٿين، پيرين، لکڻين، مُنهِن نَه مُهاڻِي،

جِئن سَڳو وِچِ سُرَندڙي، تِئن راڻين مَنجههِ راڻِي،

اَصل هُئِي اُن کي، اَهل ڄاماڻِي،

سَمي سُڃاڻِي، ٻِيڙو ٻَڌُسِ ٻانهَن ۾.

 

(24)

تِهَڙو ڪِينجُهرَ ۾، ڪِينَ ٻِيو، جهڙي سونهن سَندِياس،

مَڏُ، مِياڻيُون، مَڪُڙا، مِڙَئِي مَعافُ ٿِياس،

مُورڇَل مَٿاس، هَڻي ڄام هَٿن سين.

 

(25)

تَڙُ تَماچِيءَ ڄامَ جو، تَماچي تَڙَ راءُ،

تَماچِي جي تَڪئين، تُون تَماچي ڳاءِ،

تَه تُون تَماچِياءِ، تَماچِي تَڙ لَهين.

 

(26)

سَڀ سَمِيُون، سَڀِ سُومَرِيُون، سَڀنِي ڳِچِيءَ هَسَ،

پَسَڻَ ڪارَڻِ پِرِينءَ جي، وَڏا ڪِيائُون وَسَ،

ڍول تَن جي گَس، هيٺايُون هَلَن جي.

 

(27)

کوءِ سَمِيُون، ٻَنِ سُومَرِيُون، جي ڄامَن جِيُون ڄايُون،

ڪَريو ويسَ وَڏاندرا، اَڱڻ ٿي آيُون،

گُوندَرَ گمايُون، جَهپي سَڀِ جهَڙَپَ سين.

 

(28)

کوءِ سَمِيُون، ٻَنِ سُومَرِيُون، جي اَچَنِ اُونچي ڳاٽ،

وَرُ سي ڪِينجُهر ڄائِيُون، جَنِ تَماچِي جِي تات،

راڻِين مُلا رات، ماڻِڪُ ميءَ پِرائِيو.

 

وائي

هِيري هَٿُ وِڌائِين، ويهِي ساٽين وِچَ ۾.

نَوازَشِ نُوريءَ جي، آهي تَماچِيءَ تائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

گَندَگِيءَ گوشو ڪِيو، عَطر اوتِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

اَنڌا مَنڊا آئيا، سَخا سَڏَ وِڌائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

پَسو جُود جُوانَ جو، ڪو هَنڌُ ڪونَ مَٽِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

قِيمَتَ ڪَمِيڻَنِ سِين، جهڙي وَٽ وَٽِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

موتِي مَڇِيءَ هَٽَ تي، ڪوڏِنِ جِئن ڪَڍِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

ماڻِڪَ مِياڻَينِ ۾، ڇِلُرَنِ جِئن ڇَٽِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

ڏيئِي سونُ سُوالَ ۾، رُپي راندِ ڪِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

پاڻِيَٺَ آڻي پاڻَ سين، لَعلُون سَڀِ لُٽِيائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

فيروزا فَقِيرَنِ تان، گهوري سَڀِ گهوريائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

اُتي عبدُاللّطيفُ چَئي، اُڇلي اَمُلَ ڏِنائِين،

ويهِي ساٽِين وِچَ ۾.

 

 

داستان ٻيو

 

(1)

سِر صَلابَتَ، سُپرين! مَرَڪَڻَ، تُون مَ مَريج،

آهيين ٺارُ اکين جو، وَٽان مُون مَ وَڃيج،

تَماچِي تَڳيج، ڪو ڏِينهُن ڪِينجهُرَ ڪَنڌين.

 

(2)

ڪو ڏينهن ڪِينجهُر ڪَنڌِيين، تُون تَماچِي تَڳُ،

اُونچو ٿِيومِ اَڳُ، مُون ڪَر مَلاحَن ۾.

 

(3)

هيٺِ جَرُ، مَٿِي مَڃَر، پاسي ۾ وَڻراء،

اَچي وَڃي وِچَ ۾، تَماچِي جي ساء،

لَڳي اُتَرَ واء، ڪِينجهُر هِندورو ٿئي.

 

(4)

هيٺ جَرُ، مٿي مَڃَر، ڪَنڌيءَ ڪَونرَ تَرَن،

وَرئي واهُوندَنَ، ڪِينجهُر کٿوري ٿِئي.

 

(5)

هيٺ جَرُ، مَٿي مَڃَر، پاسي پِرِين سَندامِ،

ڪوڙِيين ڪاجَ سِڌامِ، اَڻَ سِڌو ڪونَ رَهيو.

 

(6)

سَمِيُون ڪَري سِينگارُ، راءُ رِيجهائِڻَ آئِيُون،

ڄامَ هَٿَ ۾ ڄارُ، ڄُلي ڄٻيرين وِچَ ۾.

 

(7)

ميءَ هَٿَ ۾ مَڪُڙي، ڄامَ هَٿَ ۾ ڄارُ،

سَڄو ڏِينهُن شِڪارُ، ڪِينجهُر ۾ ڪالههَ هُيو.

 

(8)

جيلانهن نُوري نوازِيئِين، ٿِيو تَماچِي تي،

گاڏيءَ چاڙهي گَندري، ماڙهُو ڪِيو مي،

ڪِينجهُر چوندا ڪي، تَه سَچُ سَڀائِي ڳالهَڙي.


 

(9)

پَکَنِ پوءِ پَچارَ: ”اَڄُ تَماچِي آئِيو“،

مَرِڪَنِ مَلاحَنِ جا، مَٿي ٻانڌيءَ ٻارَ،

وَڏي ڄامَ ڄَمارَ، جِنهن مِياڻِيُون موکِيُون.

 

(10)

پَکا پَکارِيو، ڄامُ تَماچِي آئِيو،

گُوندَر لاهِيو، گَندريُون! آتَڻَ اُجارِيو،

ڪِينجُهر قَراريو، سَمي سامَ بَخشِئي.

 

(11)

ڪو جو ڪامَڻُ ميءَ، آهي اَکَڙِيَنِ ۾،

تَنُ تَماچِيءَ ڄام جو، ناڀُون پايو تي،

عِشقُ اِيئن ڪَري، جِئن ڄارو ڄامَ ڪُلهي ڪيو.

 

(12)

ڄامان اَڳي جي ڄائِيُون، تَنِ جِي نِرتِ نُوريءَ کي نانهه،

نَه مَنهن نَه مارِڪي، نَه وَڃَنِ ڪينهن وِيهانءِ،

سي ڪينجهَر ڪَندِيُون ڪانِهه، جَنِ تَماچِي تَڪِيو.

 

(13)

نَه ڪِنهن ڄايو ڄامَ کي، نَڪو ڄامَ وِياءُ،

نَنڍيءَ وَڏيءَ گَندريءَ، سَڀن آهي سِياءُ،

”لَم يَلِد وَلم يُولد“ اِيءُ نِجابَتَ نِياءُ،

ڪِبر ڪِبرِياءُ، تَختُ تَماچِيءَ ڄامَ جو.

 

وائي

تنهن کي ڪيرُ چوندو مي؟ اَڙي! اِيءَ سَمي جا سَمنگِي.

سَمي جي سُهاڳَ جو، مِينڍو ڳُتو مي.

ڄارو ڄامَ ڪُلهي ڪيو، عِشقُ اِئَن ڪَري.

جَنِ وِهَڻُ نَه ڏِنِي وَٽِ ۾، ٿِيا سَلامي سي.

عالَمَ اِنعامي ڪيو، نوريءَ ناز ڪَري.

 

 تنهن کي ڪيرُ چوندو مي؟ اَڙي! اِيءَ سَمي جا سَمنگِي.

¯

 

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
هوم پيج - - لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.com