داستان پنجون
1
ڀَڄِي جان ڀَنڀورَ کانم ڏُونگَرُ ڏورِيو مُون،
ڪاهي رَسيَسِ ڪيچَ کي، جِتي پاڻَ پُنهُون،
سَڀَت
آهِيين تُون، قَضا ڪَندِين ڪَنِ سين؟*
2
پيهِي جان پاڻَ ۾، ڪِيَمِ رُوحَ رِهاڻِ،
ته نَڪو ڏُونگَرُ ڏيهَه ۾، نَڪا ڪِچِيَنِ ڪاڻِ،
پُنهُون ٿِيَسِ پاڻِ، سَسُئِي
تان سُورَ هُئا.
3
ڏِنا جِيَئڻَ لَئي، جيڏيُون! ڏيرَنِ مُون کي ڏُکَ،
ڀَڳِيَسِ جان ڀَنڀورَ کان، تان سُورَ مِڙيئِي
سُکَ،
لَٿِي مُون تان لُکَ،
پُنهُون ٿِيَسِ پاڻِهين.
4
پُنهُون ٿِيَسِ پاڻهين، وِيو سَسُئِيءَ جو شَرمُ،
هيڪَلِيُون هَلَنِ جي، ڀَڄي تَنِ ڀَرَمُ،
جو وِندُرَ ۾ وَرَمُ،
سو سَودو سَرِيُسِ
هِتَهِين.
5
پُنهُون ٿِيَسِ پاڻِهِين، وِيو سَسُئِيءَ جو
سِينگارُ،
”مَن عَرَفَ نَفسہُ، فَقَد عَرَف رَبّہُ“،
اِهوئي آچارُ،
جو وِندُرَ ۾ واپارُ، سو سَودو سرِيُسِ هِتَهِين.
6
پُنهُون ٿِيَس پاڻِهِين، ويئي سَسُئِيءَ جِي
سُونهن،
”خَلَقَ آدَمَ عَليٰ صُورِتہ“اِيءَ
وَڻَنِ مَنجِهه وِرُونهَن،
چَريءَ
مَنجهان چُونهن،
کَڻِي هوتُ هَنجِ ڪيو.
7
ويِئي سُونهَن سَسُئِيءَ جِي، پنهون ٿِيَسِ پاڻَ،
سَڀَنِ جِي، سَيِدُ چي، آهي اُتِ اُماڻَ،
ڀَنڀورَ جا ڀاڻَ،
آڏا عَجِيبَنِ کي.*
8
وَهَمَ وِرساياسِ،
پُنهون آئُون پاڻَ هُئِي،
پاڻُ وِڃايُمِ پانهنجو، پِئِي پِرِيان جي پاسِ،
رَتِي عِلمَ نَه راسِ،* ڌاران پَسَڻَ پِرِينءَ جي.
9
قافَئُون
ڪاهِيندِياس، موٽان تان ڪُرَ
مِيهَڻُو،
ٻانهِي ٻاروچَنِ جي، سَڱُ نه ساهِيندِياسِ،
”اَلفِراقُ اَشَدُ مِنَ المَوتِ“،
هِتي نه هُوندِياس،
آهَه
نَه لاهِيندِياس، جيئري جَتُ ڏِسي مَران!
10
جيئڻُ جَتَ ڌاران مَعذُورِ جو مَسَ ٿِئي،
چانگَنِ
سِرِ
چَڙهِي وِيا، ساٿِي سَوارا،
اَکِيُون اوتارا، پَسِيو رُونِ پُنهونءَ جا.
11
هيڪَرَ هُئَڻُ
ڇَڏِ، ته اوڏِي ٿِيين عَجييبَ کي،
”مَارَاَيتُ شَيئاً اِلاّ وَرَايتُ اللهَ“،
نيئي اَجها اوڏاهِين اَڏِ،
تَه هوتُ تونهِين کان هَڏِ، پِرِين پاسي نَه ٿِئي.
12
هوتُ تنهنجي هَنجَ ۾، پُڇين ڪوهُه پَهِي،
”وفِي اَنفُسِڪُم، اَفَلا تُبصِرُونَ“
سوجهي ڪَرِ سَهِي،
ڪڏهن ڪانَه وَهي،
هوتُ ڳولَڻَ هَٽَ تي.
13
هوتُ تُنهنجي هَنجَ ۾، پُڇين ڪوهه پَرِياڻ؟
”وَ نَحنُ اَقرَبُ اِلَيہِ مِن حَبلِ الوّرِيدِ“
تنهنجو تونَهِين ساڻُ،
پنهنجو آهي پاڻُ،
آڏو عَجييبَنِ کي.
14
وَؤڙِيَمِ
سَڀِ وَٿاڻَ، يارَ ڪارَڻِ جَتَ جي،
”اللهُ بِڪُلِ شَيءِ مُحِيطُ“
اِي آرياڻِي اُهاڻَ،
سَڀَ ۾ پُنهون پاڻُ، ڪِينهي
ٻِيو ٻَروچَ ري.
15
ڄاڻِي سُڃاڻِي، وِهان ڪيئن ماٺِ ڪَري؟
اَندَرِ آڳِ عِشقَ جِي، اَپَرِ اُڌاڻِي،
”اَلعِشقُ نارُ اَللهِ المُوقَدَه“،
کوري جيئن کاڻِي،
آهي آرِياڻِي، ٻِيو سَرِتِيون! سُڄي ڪِينَ ڪِين.
16
سَرَتِيُون! سَڀوئِي ٿِيو، اَندَرِ آرِياڻِي،
ويٺِي پَسان پاڻَ ۾، ڏونگَرُ ڏِهاڻِي،
هُيَسِ هوتَنَ- هاڻِي،
تي ڪيچِي گَڏِيَمِ ڪَهَه
۾.
17
ڪَڍَ پُنهُونءَ ڏي ڪاهي، چاٽيءَ
رُوحُ چَرِيو ڪِيو،
اُٿئي ويٺي اوڏِهين، سُتي پُڻ ساهي،
”اَلعشِقُ حِجابُ بَينَ العاشِقِ وَالمَعشوقِ“
لاشَڪُ ٿِي لاهي،
آرِياڻِي آهي، ٻِيو سَرَتِيُون! سُڄي ڪِينَ ڪين.
18
ڀينَرُ! آئُون ڀورِي، مُون سَڱُ سُڃاڻِي نَه ڪِيو،
ڏِيندا مُون ڏيرَ وِيا، جهڄَڻُ ۽ جهورِي،
لَڳِي جَنِ لورِي،
ڏُونگَرُ سي ڏورِينديُون.
19
اَدِيُون! آئُون اَڄاڻِ، مُون سَڱُ سُڃاڻِي نَه
ڪِيو،
هُوندَ
نه سَٺِيَمِ هيتَرِي، ڪوهِياري جِي ڪاڻِ،
رَتِيءَ جِيءُ رِهاڻِ، جِي اَڙايُمِ جَتَ سين.
وائي
اَهُکِيءَ آڳَهُه
آهي، وو! آهي،
مون کي تان نَه ڇَڏِيندو تِکَ ۾.
پُڇي پوءِ- پينِ
کي، لَڪَنِ ۾ لَڏَ لاهي.
مون کي تان نَه ڇَڏِيندو تِکَ ۾.
آرِي اُگهاڙَنِ کي، پُنهُون ڄامُ پَراهي،
مون کي تان نَه ڇَڏيندو تِکَ ۾.
داستان ڇهون
1
جَڏائيءَ
جو جامُ،
ڏِنائُون ڏُکِيءَ کي،
مَنگَلُ
منهنجي مَنَ ۾، ٻارِيو هوتَ حَمامُ،
آرَکِ
ٿِيو آرامُ، ڪاڪُلُ
پَسِي ڪانڌَ جو.
2
دَردُ نه لَهي دارُئين،
زُلفَ
زورِ ڏِنومِ،
ڪاڪُلُ
ڪالَهه ڏِٺومِ، رُخساري
تي رُوپَ سين.
3
ڀَنڀو
جو ڀَنڀور ۾، ڪاڪُلُ ڏِٺُمِ ڪالَ،
هَئي
تَنِين جي حال، زُلفُ جي زافُ ڪِيُون.
4
پَرِينديئِي
پاڻ وِيو، زلف ڪِيَسِ زافُ،
سَندو ڪاڪلَ ڪافُ،
ماري معذُورِنِ کي.
5
هاڻِ نَه جِيان، جيڏِيون! زُلفَ زافُ ڪِياسِ،
ڪاڪُلَ آئُون ڪُٺِياسِ، ڀَنڀو جو ڀَنڀورَ ۾.
6
ڪاڪُلَ ڪُٺِي جا، ڪفنُ تنهن ڪِينَ ٿِئي،
مَنجِهه شَهادَتَ سا، لُڏي ۽ لاڏَ ڪَري.
7
ڏَکا
ڏونگَرَ ڄام! مَ ڪَرِ مَعذُورِنِ تي،
توتي لَڄ، لَطِيفُ چي، آهي سَندِي عامَ،
مارِ مَ، چَئِي مَعذُورِ کي، وَهِيان
ڪانڌ! ڪَلامَ،
پَرچِجِ پيادِينِ سين، اَللهَ لَڳِ، علامَ!
جا نَوازِي آنهَنجي
نامَ، سا هوتَ! مَ ڇَڏِجِ هيڪَلِي.
8
ڏَمَرَ، ڏونگَر ڄامَ! سَکَرَ،
پاڻَ شَرِيڪَ
سين،
ڪيهِي ڪُلفَتَ تنهن سين، جا گولِي آنهنجي گامَ،
وَرِجِ تُون، وَرِيام!
منهنجو اَچَڻُ آن ڳَري.
9
ڏَکا، ڏُونگَرَ! لاهِه آئُون اَڳُ مُئِي آهِيان،
آرِياڻِيءَ سين آهِه، ذاتي سَڱُ ضَعيفِ جو.
10
پيرَ پَٽائِين
ڪُونئَرا، ڏُونگَر مَٿي ڏي،
ڦَٽِيا ڦَڻَ
فَقِيرِ جا، سِيرُون ٿِئَيَڙا سي،
جَهِڙي تَهِڙي حالَ سين، پُري
پُنهُونءَ ڏي،
وَڃي مانَ وَري، ٻانِهيءَ ٻَنڌَڻُ
جنهن سين.
11
پيرَ پَٽائِين ڪُونئَا، ڏُونگَرَ مَٿي ڏي،
پاڻُ نَه پَسي ڦَٽِيو، ڪَڙَهي
ڪيچِيَنِ کي،
هاڙهو هوتَ پَري، ڪُهه ڄاڻان ڪيئن لَنگِهيا.
12
سُمَهڻا
ساڙو، جيڏِيُون! جيڏوئي
ٿِيو،
پِرِينءَ جو پاڙو، مُون سين نِنڊَ نِبيرِيو.
وائي
مُون اَنڌِيءَ ڏي اِيندا، هوتَ سلامَتَ سُپِرِين،
پلَئِه لائي پانهنجي، نِيءَ
کي اُتِ نِيندا،
هوتَ سَلامَت سُپرين.
سَڱُ نَه ڪَندا سُکَ سين، سُور سَڱيڻا ٿيندا،*
هوتَ سَلامَت سُپرين.
رَکِي ڳلُ ڳَلَنِ تي، نينهن نِياپو ڏِيندا،
هوتَ سَلامَت سُپرين.
پرِيَٽِ
نيندا پاڻَ سين، ڇورِي تان نَه ڇَڏِيندا،
هوتَ سَلامَت سُپرين.
داستان ستون
1
ڏُورِ مَ ڏيهِه وِيو، پيرُ تُنهِنجي پِرِينءَ جو،
ويهَڻُ واٽَڙِيَنِ تي، ڪيچِينِ رِيءَ ڪِهو؟
وِندُرِ
جو وِيو، سو، اَللهَ! واري آڻيين!
2
وِندُرِ جي وَڃَنِ، سي مَرُ ٻَنڌَنِ سَندِرا،
ٻِيُون ڪوهه ٻَنڌَنِ، ڇوڙي جي ڇَڏِيندِيُون.
3
ڏيهُه ڏيهائِين ڏُورِ، پَرَڏيهان پَري ٿِيا،
سيَڻَنِ ڪارَڻِ سَسُئِي، پيئِي پَراهين پُور،
تُون وَڃِين هوتَ حُضُورِ،
منهنجو جيئن جيلانهِين
ٿِئي.
4
هيڪاندي
هوئِي، اُٿِي راتِ رَوان ٿِيا،
ساهُ سَڳي ۾ سُورَ جي، پُنهُون وِيو پوئِي،
رَهُه قَضا
دَمَ ڪوئي، ته هيڪَرَ هيڪاندِي ٿِيان.
5
هَڏِ نه ساهه سُڌيرُ، دِلِ دَرماندِي
دوسَ
ري،
پائي وِيئڙا پِرتِ جو، زوراوَرُ زَنجِيرُ،
جِيءُ. جُسو، جاڳِيرُ،
هاڻي مِلڪَ
هوتَ جِي.
6
عُمِرِ سَڀِ عِشقَ سين، پُنهُون جي پُڇَنِ،
رِيسَ ريذالِيُون
تَنِ سين، ڪُڄاڙي کي ڪَنِ،
مارَڳِ
جي مَرَنِ، وَڏو طالِعُ تَنِ جو.
7
وَڏو طالِعُ تو، جيئن لَڳِينءَ پيرِ پُنهُونءَ جي،
سَسُئِي! اِنَ سُتُونَ
کي، رويو رويو رو،
ويٺِي هِتِ مَ هو،
هَلين ته هوتُ لَهِين.
8
ويٺيَنِ ناهِه وَراڪو،
سُتِيَن ڪونِهي سَنگُ،
هوتُ هَلَندِنِ کَٽِيو، جَنِ اَنگُهنِ
چاڙهيو اَنگُ،
باسي ڀَئِي
ڀَنگُ،
رِڙهِي ڄامَ رَسِيُون.
9
ويٺي وَرَ نَه پُونَ،
سُتي مِلَنِ نه سُپِرِين،
جي مَٿي رَندَنِ رُونِ، ساڄَنُ مِلي تَنِ کي.
10
ڪَڙهي ۽ ڪَڙي،
پَرِ ۾ پيرُ پُنهُونءَ جو،
سِڪَ ٻَڌائِين سَندِرو، جانِبَ لَئي جَڙي،
لَڪَنِ سِرِ، لَطِيفُ چي، مُنڌَ جهيڙي ۽ جَهڙي،
پَٽِيءَ
تان نَه پَڙي، جي عُمِرِ سَڀِ ايئن ڪَري.
11
ڪِ ڪي ڪَڙِيان
پيرَ، ڪِ
ڪَڙهان ڪيچَ ڌَڻِيَنِ لِئه؟
اِيُ ڏئُون
ڏيئِي ڏيرَ، پاڻان پرانهان وِيا.
12
ڪَڙُهه پُڻِ ڪيچَ ڌَڻِيَنِ لَئي، ڪَڙِ پُڻِ پيرَ
سَندانِ،
اِنَهِين پَرِ اُتانِ، پُوَندينءَ،
مُنڌ! پهاڙَ ۾.
13
سُورنِ سِجهائي، چيلهِه ٻَڌِيو چوٽِيين چَڙهي،
سَڱَ پِرِيان جي سَسُئِي، ميڙي مِلائي،
لَڌائيين، لَطِيفُ چي، لالَنُ لالائي،
ٻانڀڻِ ٻاڏائي، حَبِئان
وارِيو هوتَ کي.
14
رائي ڪِي رَنجُورَ، ٽَڪَرَ توءِ ٽانڪِيو چَڙِهي،
لانچي لَڪَ، لَطِيفُ چي، هَلِي ڏانهن حُضُورَ،
رَهِيا سَڀ رُڃَنِ ۾، سَسُئِيءَ جا سالُورَ،
ساڄَنُ ميڙِيُسِ سُورَ، سُکَ نه ميڙِيُسِ
سُپِرِين.
15
مَنجهان پينِ پَرُوڙِ، سَڀَ مَ پُڇِج، سَسُئِي!
ويهي وَڏي ڍِڳَ مان، ڌُڻِي
وِجِهجِ ڌُوڙِ،
تَه تُون ماڻِيين مُوڙِ،
جي پَندِ
اِهائِي پارِيين.
16
لُڇي ڪِينَ ڪُڇي، آٽي
مُنڌ اَندوهَه ۾،
پَرِ ۾ پيرُ پُڇي، لالَڻ جو، لَطِيفُ چي.
17
ٻَرِيائِي ته ٻارِ، ڦُوڪِ تَه لَڳي اَنبَرين،
هِتي جي هُئَڻَ جِيُون، وَٿُون
سَڀِ وِسارِ،
سَمُوري سَرڪارِ،
نيئِي رَکِجِ نانهِه
۾.
18
قَدُ ٻَڌِي،
تُون ڪيئن، پهچندينءَ پُنهُونءَ سين،
جيئن سِينُون ساهيين، سَسُئِي! ٿِيين تَهِوارُون
تيئن،
مُٺِي! ٿِيُ مِسڪِينَ، هِمّتَ
هوتُ وِڃائِيو.
19
ٻَلَرِ
لَڳو ٻاڻُ
پَسو! جوءِ جَرا
ٿِيي،
سا مُنڌَ مَري نه جِيي، پيئِي پَڇاڙي
پاڻُ،
سَسُئِي سُورَنِ ساڻُ، سَنڀوڙي
سَيّدُ چي.
وائي
ٻاروچان ٻاجَهه گهڻِي، آن
ٿِي ڇُلان ڇَپَرين،
آءٌ پنهنجي پرينءَ سين، وِيندِيَسِ واڳَ وَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
ڪونِهي هِنَ ڀَنڀورَ ۾، ڌاران دوسَ ڌَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
هَٿان هَڏِ نه ڇَڏِيان، آرِيءَ جِي پِه اَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
آهي هوتَنِ هَٿَ ۾، سرندِي جِيءَ جَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
ڪِينَ وِرمِيا
ڪِٿَهِين، ڄُلِيا
ڄَڻَ
هَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
مُون کي ڪوٺِيو پاڻ ڏي، هادِي! هَٿُ کَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
پُنهُونءَ ڌاران پَٻَ ۾، ٻيلي ناهه ٻَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
تورِيءَ تيلُ نه پائِيان، نَڪا سِينڌِ ڦَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
اَدِيُون! عَبدُاللّطِيفُ چي، لَڳِيَمِ تَنَ تَڻِي،
آن ٿِي ڇُلان ڇَپَرين.
داستان اٺون
1
اَڌَرِ،
نِڌَرِ،
اَڀَرِي، اَسُونهِين
آهِيان،
لُڙڪَ لَعلَ، لَطِيفُ چي، وَرَ لَئي وَهايان،
هيجان
هَنجُهون
حَبَ ۾، هوتَنِ لَئي هارِيان،
جانِبُ ضَعِيفِيءَ سين، پُنهُونءَ پَهايان،
پِيهان، پَچايان،
جي مان نِهو
پاڻَ سين.
2
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي آهِيان اَسُونهِين،
پَرَڏيهِي پِرِين ڪِيا، مَرَڻَ لئي مُونهِين،
سَسُئيءَ کي، سَيّدُ چي، تَنگُن
۾ تُونهِين،
هارِي! ڪيئن هُونهِين،
رِيءَ سَمَرَ سَڌُون ڪَرين؟
3
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، اَسُونهِين آئُون،
چِيٽا،
چورَ چُنجُن
۾، بَرَ ۾ بَلائُون،
موٽُ پُنهُون! پانهُون،
مَتان، مُحِبَ! مَرِي رَهان.
4
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، اوڳِي،
اَوائِي،
ڪِينَ ٽُهارِي
ٽَڪَرِين، ساڻَسِ سَڳائِي،
لاڳاپَنِ، لَطِيفُ چي، مُنڌَ رائي رَهائِي،
جَلَڻُ، جَڏائِي، آرِي! لاهِه اَصِيلِ
تان.
5
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، گَمَنِ
گَماٽِي،
سا ڪيئن ويهي ويسَرِي، جا گهائِي،
گُهماٽِي،
پيئِي پيشِ پُنهُونءَ جي، اُسُنِ ۾ آٽِي،
جا لُڪُنِ لُوساٽِي، سا سيڄَ چَڙهَندِي سَسُئِي.
6
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، سَڌَرِ ٿِي سَچِي،
سُپَڪَ
ٿِي، سَيّدَ چي، پَهڻَنِ مَنجِهه پَچِي،
مَعذورِ کي، مارو ڪِيو، اولاڪَن
اَچِي،
مَنجهان راهَه رَچِي، ٿِيَڙي لالُ، لَطِيفُ چي.
7
اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، ويچارِي نه وَري،
لالَنَ ڏي، لَطِيفُ چي، پُري
پيرَ ڀَري،
ڪَمِيڻي ڪَري، ڪارُون ڪيچ ڌَڻِينِ کي.
8
اَچِي عزِرائِيلَ،
سُتِي جاڳائِي سَسُئِي،
ٿِي دَواڙائي دَلِيلَ،
ته پُنهُونءَ ماڙهُو
موڪَلِيو.
9
مُنڪِرَ ۽ نَڪِيرَ کي، جَڏِهن ڏِٺائِين،
اَڳِيان اُٿِي، اُنِ کي، پُنهُون پُڇِيائين،
اَدا! اِهائِين،
ڪو وِيو ساٿُ سَڄَڻَ جو؟
10
ڀاياڻِي
ٿِي ڀورِ،
پُٺِيءَ ڪيچَينِ ڪَڪَرا،
رائو مِڙوئي رَتَ سين، ڪارَڻِ ڪانڌَ ڪَڪورِ،
لانچي لَڪَ، لَطيفُ چي، اُٿِي ڏُونگَرَ ڏورِ،
جَتُ وڃي ٿو زورِ، اُپُڙُ
تان اوڏِي ٿِيين.
11
پَئِي ٿِي پَئمالُ،
سا مُنڌَ مَري، نه جِيئي،
بُري هِنَ ڀَنڀَورَ سين، هَڏِ نَه ڳَرَهي
حالُ،
لالَنَ، جو، لَطِيفُ چي، وِساري نَه وِصالُ،
ڀِري، ڪِجا
ڀالُ، هِيءَ ڏاهِه
ڏورِيندِي ڪيتَرو؟
12
جَهٽ
پِٽي، پِهُه جَهنگِ، هاڙهي پُڇُ مَ هوتَ کي،
سُورُ سُٻِيلِي
سَسُئِي! لَڪَ تِهِين سين لَنگِهه،
ته سُپيرِيان جي سَنگ، مُنڌَ! ميڙائو
تو ٿئي.
13
ٿَڪِيائِي، ٿَرَ ٿيل، چَڙهُه چُڪِيائِي، چوٽيين،
هَلَندي هوتَ پُنهُونءَ ڏي، ڀَؤ مِڙيئي ڀيلِ،
اُٿِي رائو ريلِ،
ويٺَنِ تان وارِي وَري.
14
هِيءَ گِسِي،
هِيءُ گَسُ، هِيءُ پَهَڻُ، هيءُ پيچِرو،
ويچارِيءَ وَڏو ڪِيو، وِيندَنِ پٺِيءَ وَسُ،
ليڙَن
جو، لَطِيفُ چي، ڏُونگَرَ اَٿِي
ڏَسُ،
جَڳَ ۾ رَهِيُسِ جَسُ، سَڳَرِ،
ٿِي سَردارَ جي.
15
ڪَرِ ڪو واڪو وَسُ، ويهَه مَ مُنڌَ ڀَنڀورَ ۾،
چَڙِهي ڏاڍين ڏُونگَرين، پيرُ پُنهونءَ جو پَسُ،
ڏورَڻَ مَنجهان ڏَسُ، پُوندءِ هوتَ پُنهُونءَ جو.
16
سيڻَنِ ڪارَڻِ، سَسُئِي! وَڃَڻَ ڪِجي وَسُ،
جِمَ وِرچِي ڇَڏِيين، سَندو گُنگَنِ
گَسُ،
وٿِي ڏيندَءِ ڏَسُ، اَڳِيان ٻاروچَنِ جو.
وائي
هوتَ سي هَلَڻَهارا، وو! جيڏِيُون!
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
کوءِ
پَلَنگَ! ٻَنِ ماڙِيُون! کِيَڻَ
سي ٿِيڙَم کارا،
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
سُونهَنِ سُپِرِيَنِ جا، آتَڻَ
وَٽِ اوتارا،
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
ويٺو ڏي
ڏُکِيَنِ کي، پُنهُون ڄامُ پُوچارا،
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
آهِيان پَئٽِ
پُنهُونءَ جِي، ڪَندِيَسِ ڪُنِرَ
ڪارا،
پيرُ مَ ڇَڏِجِ پِرينءَ جو، هَئي! هَٺ
آسارا!
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
ڪيچِينِ ڪَرَهَه
پَلاڻِيا، مَيا
ٿِيئَڙَمِ مارا،
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
اَنڌَنِ آهِيين آسَرو، موٽِجِ، مُحِبّ موچارا!
ڪيئن ڪَرِيان آئُون اُنِ سين؟
|