|
|
|
وڏي اَسُرَ جَنڊُ-
جيجل تو جاڳائيو
سارو مانڊيءَ مَنڊُ!
*
اُڀ ۾ سماڻو-
ٽاري لڏندي ئي رهي
پنڇي اُڏاڻو.
*
ڪوهيڙي کهنبو،
ڳاڙهي پکيءَ چُهنب سان
ڳائيندي ٽوپيو.
*
او روها کي ڇو نه،
آهي هيڏيءَ وِلههَ ۾
تو آکيري اونَ!
*
لوڏيا لوُههَ پريان،
ڳاڱيءَ ڳاڙها گُلڙا
پٿرَ ڇِپَ مٿان!
*
ڇوريون اجايو،
ڊوڙي مرندا مرگهڙا
ميندِي نه لايو!
*
مٿو ڀريلُ ميٽَ،
ڦوَلَ سريکي سُندري-
سورج مُکيءَ ڀيٽَ.
*
سانوڻُ، سرنَهن ڇٽَ-
اُرههَ سُرنگا سُپرين
کِڙيا مٿي کَٽَ.
*
سنڌوءَ ۾ اشنان،
ناريءَ اُرههَ نيِرَ ۾،
چوڏينهنءَ چندر مان.
*
چوڏينهنءَ چندرمان،
سنڌوءَ منجهه سمائِيو
سَتُين جو اسٿان.
*
ڪٿي آن پيارا،
اُتر لڳي آڪرو
پون ٿا پارا!
*
ياد پٺي آيون،
هُو جي ڦُلن ٽارڙيون
پکين نِوايون.
*
تو جو ڪَر موڙيا،
اُرههَ اُڊيڙي ڪنجرو
ٽاڪا سڀ ٽوڙيا.
*
سَر تِي سونَ وني،
پلئه هٽي ويو پيٽ تان
ڪڍي سِجَ ڪَني!
*
ڪنهن جي ڌَوڪي ۾،
ائن جئن تارا کوهه مان
نينگرِ
ٻوڪي
۾.
*
جيڪر آءٌ لِکان-
چار ئي ڏَسيون ڦهليون
پورن ماسيءَ جان.
*
پهرِين مينهَن چُميون،
۽ پو سانوڻ اُسَ ۾
توتي ڏينهَن چُميون!
*
جُهڙ ڦُڙ ۾ جهمڪن،
هُو جي ڪَنن ڪيوٽيون
وڄَ جيان چمڪن.
*
ڦڻيءَ ڪاري ڦَڻ،
چوڙيليءَ چوٽو ڀنل
سُڳنڌيِ ڇَڻ ڇڻ.
*
ڇاکان گَهر
–
گهورِي،
ڦرندي لڳي ڦُٽڙِي
وَؤُنڻن ۾ ڇورِي؟
*
سارو ڏينهن ڇَمرَ!
ڇيلا اَڄُ ڇُڙي ويا
ڦوڳن پاسي ڦَرَ.
*
ڪامڻ ڪهڙي ڪُلَ؟
چَپَ پرينءَ جا چيروانِ
ڏاڙهونءَ ڳاڙها گُلَ!
*
لهريون لهريون لوڏَ،
اوڏڻ! تُنهنجي ڪنجري
هيٺان مٿان ڪوڏَ!
*
ساڳي هَيج نه هيلَ،
پکي ڪالهه اُڏامندا
چُٽيا اکِ گُليل-
*
اچ، اچ ڇاتيءَ لاءِ!
تون ڪئن ٻاڙو ٻولئين
مِٺي، ماکيءَ ساءِ!
*
متان ٿِڙَن پيرَ،
پوئين چُمي بانوري
ڏينم نه وڃڻ ويرَ!
*
تُلسيءَ ٻوٽي جيئَن،
هوندي نارِي، پر جيئي
پاڻيءَ بنا ڪيئن!
*
ساجن! تنهنجو سنگُ-
ساري رات سرير جو
تَتل واريءَ رنگُ.
*
ڇورِي ڪنجهي ٿانءُ،
ڪيڏو وقت وجود ۾
گونجو هن جو نانءُ!
*
سوچين ٿو لنوَ لائي،
پَر ناريءَ جي پريتڙي
نگر نگر ڀٽڪائي!
*
قوس قزح جهڙا،
ڪيڏا آندا زندگيءَ
رنگَ مسرت جا!
*
”آءٌ نه ايندس ايئَن!
”بندر بندر عاشقيون
تون به خلاصيءَ جيئَن!“
*
ها، ها گهَرُ گهنگهرُ،
جَر جَر ٽُٻي هنجَ جي
مُور نه ساڳيو سَرُ!
*
ڇانگا مانگا، شام،
رضيه، چؤ تو ڪير آن
تنهنجا ڪيئي نام؟
*
ڪيئن چوان، ڪهڙي!
توکان سُندر سُندريون
پر ڪا تو جهڙي؟
*
صبح سويرو،
پکي پَر ڇنڊي ويو-
اُجڙ آکيرو.
*
روئاري، رولي،
هِي جا اَٺي جي هوا
ڦڦڙ ٿِي ڦولي.
*
پنهنجو پيار اَمرُ،
ڇٻر تي جئن ڇانئجي
سائو چهچ ڇَمرُ!
*
نيهن جيان نيِرا،
هِي جي مٿان ميگهه جا
اَپر اوهِيرا!
*
چندر مان چِمڪي،
سرتيءَ مٿان سينڌ ڦل
جهانءِ ڪيو جهمڪي.
*
آيو گهر پيهي،
منهنجي اڱڻ اوچتو
پرين پرڏيهي.
*
ڇا ڇا سونهن سماٽَ!
ڇا ڇا ڇورِيُن ڇاڇري
ڳڱين مٿي ڳاٽَ!
*
وڏي سونهَن سماٽِ،
هيءَ جا جيسلمير جِي
تنهنجي ڪَڇَ ڪَنواٽِ.
*
مينهن ڦُڙيون آيون،
ويهي ڪنهن ولهار ۾
چميون چورايون!
*
وُٺو وچينءَ ويلَ،
پلر جي پالوٽ ۾
ڊوڙي پئِي ڊيلَ.
*
ڏئِي ڏوراپو،
ڇاتيءَ تي ڪنهن ڇپَ جو
ڇڏيائين ڇاپو.
*
تنواري تاڙو،
ڪئن نه پوندو ياد پو
پرينءَ جو پاڙو!
*
مون کي ڏنءُ ڏيئِي،
هِي جا تو بن راتڙي
اجائي ويئِي!
*
ڇا تي ڀنڀولِي،
چانڊوڪيءَ ۾ چيٽ جي
ٽولا ڪن ٽولِي؟
*
اورانگهي آپو،
اکيون ڪئن اڙجي ويون
لڳو لاڳاپو!
(وڌيڪ پڙهو) |
نئون
صفحو --
ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
--گذريل صفحو
ٻيا صفحا
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
هوم پيج
--
لائبريري
ڪئٽلاگ |
|
|