سيڪشن؛ لغات

ڪتاب: گلستان لطيف

باب: --

صفحو :2

 

فيض بخشاپوري

سنڌ جو سردار ڀٽائي

 

تو پردهءِ اسرار ڪيو تار ڀٽائي!

آ تنهنجو فرشتن ۾ به اذڪار ڀٽائي!

هر طرف جهان ۾ هو ائيو شور سخن جو

ٿيو بحر طبيعت کان گهُرَ بار ڀٽائي

هر شعر آهي ساغر عرفان محبت

اي يار ڪيو خلق کي سرشار ڀٽائي

آ شانئه ابيات تهه – گيسوءِ اُلهام

اسرار الاهي آهن اشعار ڀٽائي

هو شورو نوا باعث – آگاهيءِ انسان

خوابيده جهان کي ڪيو بيدار ڀٽائي

دلڪش ۽ دل آويز آ صد رنگ رسالو

گويا هي آهي گلشن – بي خار ڀٽائي

ٿيو بند نه دردام هي عنقاءِ خوش آواز

کليو نه در – معنيءِ اشعار ڀٽائي

ويران هيو شهر – سخن پيشتر ان کان

بڻجي ويو رونق – بازار ڀٽائي

هن دجاءِ دنيا ۾ هجي غرق ها ورنه

سنڌي جو سفينو آ ڪيو پار ڀٽائي

قدمن ۾ رهيا تاج آهن تاجورن جا

دراصل آهي سنڌ جو سردار ڀٽائي

هان! ”بيت نه ڀائين جو هي آيتون آهن“

صدقي وڃان هن قول تي صدبار ڀٽائي

آ زبدة الشعرا ٿو چوي زمره – شعرا

هر فرد آهي قائل ابرار ڀٽائي

سرسبز آهي واديءِ مهراڻ هميشہ

بي خوف خزان کان آهي گلزار ڀٽائي

آسان نه ڪو آهي درو ديوار هلائي

سنڌي جي عمارت جو آ معمار ڀٽائي

بستان طبيعت جي سندم ساز هجي ها

توتي مان ٿيان خوب ها گلبار ڀٽائي

دربار ۾ هي ’فيض‘ ستم ديده اچي ها

افسرده طبيعت کان آ لاچار ڀٽائي!

 

 

-------- ™™ٽزززز

 

 

 

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28
هوم پيج - - لائبريري ڪئٽلاگ

© Copy Right 2007
Sindhi Adabi Board (Jamshoro),
Ph: 022-2633679 Email: bookinfo@sindhiadabiboard.com